Ramón Fernandez Garaialde (Pasaia, 1814kootsailaren 12a - Donostia, 1903koabenduaren 7a) gipuzkoar politikaria eta gaztelerazko poeta izan zen. Londresen eta Parisen ikasketak egin ondoren, Finantzetako ministerioko artxibo zaintzaile izan zen lehenbizi, eta ministro Esparterorekin (1840). Demokrata eta errepublikazalea zen; Gipuzkoako Gobernuko Batzorde Iraultzaileko lehendakari hautatu zuten, Elisabet II.a erregetzatik eraitsi zutenean (1868). Donostiako alkate izan zen ondorengo lau urteetan (1869-1873). Foruzale porrokatua zen; Fueros que no se pueden abolir eta Cita que no debemos olvidarforuen aldeko artikuluak idatzi zituen Euskal-Erria aldizkarian. El derribo de las murallas, Al ferrocarril del Norte, Los comuneros, A la muerte de Mari eta A la libertad olerkiak eman zituen argitara.