Randa Siniora

Wikipedia, Entziklopedia askea
Randa Siniora
Bizitza
Jaiotza1961 (62/63 urte)
Herrialdea Palestina
Hezkuntza
HeziketaEssexeko Unibersitatea
The American University in Cairo (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakemakumeen eskubideen aldeko ekintzailea eta giza eskubideen aldeko ekintzailea

Randa George Yacoub Siniestro (Palestina, c. 1961) giza eskubideen eta emakumeen eskubideen aldeko ekintzaile palestinarra da. Hiru hamarkadatan okupatutako lurralde palestinarretako giza eskubideen urraketak dokumentatu zituen. Jerusalemgo Women’s Center for Legal Aid and Counseling-eko (WCLAC, euskaraz Lege Laguntza eta Aholkularitzarako Emakumeen Zentroa) zuzendari nagusia da.[1][2][3]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Randa Siniora Erresuma Batuko Essex Unibertsitatean ikasi zuen, Giza Eskubideen Nazioarteko Zuzenbideko LLM bat lortuz, eta Kairoko Unibertsitate Amerikarrean, doktoretza lortuz. Doktorego-tesia, Israelgo enpresentzat ondasunak ekoizten dituzten Zisjordaniako ehungintzako emakumezko langileen azterketa, geroago argitaratu zuen Unibertsitate Amerikarrak. Tesian, Palestinako egoerari Arghiri Emmanuel eta Samir Aminen mendekotasunaren teoria aplikatu zuen.[4] Emakumeen arteko politika- eta lan-antolamenduaren maila nahiko baxuak azaltzeko, emakumeak etxean eta lanean kontrolatzen zituzten egitura patriarkalen gizarte-jarraitutasunak nabarmendu zituen:

Enplegatzaileek ez dute indarra erabili beharrik langileak kontrolatzeko. Aldiz, etengabe saiatzen dira [eurekin] harreman paternalista izaten. Gurasoek tailerrean duten jarreran daudela eta beren 'aldekoen' eta 'babesleen' artean daudela sinetsarazi nahi diete.[5]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1987tik 1997ra bitartean, Al-Haq Giza Eskubideen Programako ikertzaile juridiko eta koordinatzailea izan zen. Emakumeak babesteko lege-aldaketen beharrari buruzko adostasuna lortzeko egindako ahaleginak eten egin zituen Lehen Intifadak:

Ezinezkoa izan zen emakumeen eskubideen alderdi legalei eta sozialei soilik erreparatzea, Palestinako emakumeen aurkako giza eskubideak egunero urratzen ari baitziren. Orain, gure zeregin nagusia bortxaketa horiek dokumentatzea da.[6]

1997tik 2001era, Laguntza Juridikorako eta Aholkularitzarako Emakumeen Zentroko Sare eta Abokatuburua izan zen. 2001etik 2005era Al-Haq-eko zuzendari nagusia izan zen.

2007ko irailetik 2015eko ekainera arte, Palestinako Giza Eskubideen Batzorde Independenteko zuzendari exekutibo seniorra izan zen. 2015ean, Laguntza Juridikorako eta Aholkularitzarako Emakumeen Zentroko zuzendari nagusia bihurtu zen.

2018ko urrian, Siniora Nazio Batuen Segurtasun Kontseilura joan zen lehen ekintzaile palestinarra izan zen eta familia-indarkeria tasa handia eta okupatutako lurraldeetako emakumeen feminizidio-tasa gero eta handiagoa azaldu zituen Emakumeen bazterketa politikoaren arazo handia ere azaldu zuen:[1]

Israelgo okupazioa eta ondoriozko krisi humanitarioa generoak erabat baldintzatzen ditu, eta egungo genero-desberdintasunak areagotu egiten dituzte. Emakumeek neurriz kanpo jasaten dute palestinar guztiek jasaten duten okupazio-indarkeria, eta, askotan, genero-ondorio espezifikoak eragiten ditu [...] Espazio gutxi utzi zen emakume palestinarren kezkak prozesu politiko giltzarrietan txertatzeko, baita Estatu palestinarra izateko edo nazio mailako adiskidetzea lortzeko ere. Erabakiak hartzeko funtsezko postuetan dauden emakumeen ordezkaritza, baita Palestinako Agintaritzako erakundeetan ere, ia % 5ekoa da.[7]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Palestinian Labor in a Dependent Economy: Women Workers in the West Bank Clothing Industry. Cairo Papers in Social Science, 12 liburukia, Monograph 3. Kairo: American University in Cairo Press.
  • 'Lobbying for a Palestinian Family Law: The Experience of the Palestinian Model Parliament: Women and Legislation'. Familia Zuzenbide Islamiarrari buruzko Konferentziarako dokumentua, Ekialde Ertainean eta Afrikako iparraldean, Amman, 2000.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b (Ingelesez) Ratcliffe, Rebecca. (2018-10-26). «Women in Palestine face violence and political exclusion, campaigner tells UN» The Guardian ISSN 0261-3077. (Noiz kontsultatua: 2023-11-08).
  2. (Gaztelaniaz) Randa Siniora › Mujeres al Frente en Palestina. 2023-04-12 (Noiz kontsultatua: 2023-11-08).
  3. (Ingelesez) «Randa Siniora» NGO Working Group on Women, Peace and Security (Noiz kontsultatua: 2023-11-08).
  4. (Ingelesez) Rosenfeld, Maya. (2004). Confronting the Occupation: Work, Education, and Political Activism of Palestinian Families in a Refugee Camp. Stanford University Press ISBN 978-0-8047-4987-9. (Noiz kontsultatua: 2023-11-08).
  5. (Ingelesez) Hiltermann, Joost R.. (1993-02-14). Behind the Intifada: Labor and Women's Movements in the Occupied Territories. Princeton University Press ISBN 978-0-691-02480-6. (Noiz kontsultatua: 2023-11-08).
  6. (Ingelesez) Jones, Adam. (2013-06-26). The Scourge of Genocide: Essays and Reflections. Routledge ISBN 978-1-135-04715-3. (Noiz kontsultatua: 2023-11-08).
  7. Declaración de Randa Siniora, Primera mujer activista palestina en informar al Consejo de Seguridad de la ONU, Liga Internacional de Mujeres por la Paz y la Libertad, 25 de octubre de 2018.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]