Sally Oey

Wikipedia, Entziklopedia askea
Sally Oey
Bizitza
JaiotzaIthaca (New York), 1957 (66/67 urte)
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
Hezkuntza
HeziketaArizonako Unibertsitatea Doktoretza : astronomia
Bryn Mawr College Artean graduatu : fisika, latin
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakastronomoa eta astrofisikaria
Enplegatzailea(k)Lowell Behatokia
Space Telescope Science Institute (en) Itzuli
Michigango Unibertsitatea  (2004ko uztaila -
Jasotako sariak
KidetzaNazioarteko Astronomia Elkartea
msoey.astro.lsa.umich.edu
supernoba
Karramarroaren nebulosa, 1054 supernobak sortutako objektua da.

Sally Marion Oey (Ithaca, AEB, 1984) astronomoa da Míchigango Unibertsitatean, eta aditua da izar masibo eta beroetan, askotan supernoben aitzindariak direnak.

1999an, Astronomiako Elkarte Estatubatuarrak (AAS) Astronomiako Annie Jump Cannon saria eman zion, eta 2006an, AASren 20. bileran hitzaldi bat ematera gonbidatu zuten.[1]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oey doktorea irakaslea da, eta Gemini Behatokiko Batzarreko kidea. 2001etik 2004ra, astronomo laguntzailea izan zen Lowell Behatokian. 1998tik 2001era, Space Telescope Science Institute-n lan egin zuen.

Ikerketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oeyren ikerketa-taldea, Feedback Activity in Nearby Galaxies (FANG), izarrak izarren arteko eta galaxiarteko ingurunera modu masiboan atzeraelikatzen dira, eskala lokalean, globalean eta kosmikoan. Atzeraelikadura horietan hauexek sartzen dira:

  • Erretroelikadura erradioaktiboa: HII eskualdeak, Lyman-en kontinentea igortzen duten galaxiak
  • Atzeraelikadura kimikoa: aberaste-prozesuak eta eboluzio kimiko galaktikoa
  • Atzeraelikadura zinematikoa: supernobak eta superhaize galaktikoek bultzatutako superburbuilak
  • Izar masiboa eta kumuluak

200 eguzki-masa baino gehiago dituen izarrik aurkitu ez dutenez, Oeyk eta Míchigango Unibertsitateko lagunek, Ann Arborren, tamaina-muga baten frogak aurkitu dituzte gure galaxiaren barruan eta hurbileko galaxia satelitean. Magallaesen hodeietan, beste kumulu batzuen azterketan. Oeyren hitzetan:

"Ez dago argi izar-eraketaren fisikak edo gurasoen gas-hodeiaren tamainak tamaina mugatzen duten. Izarrik handienak, agian 500 eguzki-masakoak, egon zitezkeen unibertso goiztiarrean".[2]

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1999: Annie J. Cannon astronomia-saria[3]
  • 2000-2008: Ahalmena Early Career Development Award (CAREER), Zientziarako Fundazio Nazionala

Astronomiaren Amerikako Batasuneko, Nazioarteko Batasun Astronomikoko, Zientziaren Aurrerapenerako Amerikako Elkarteko eta Dark Sky Nazioarteko Elkarteko kidea da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]