Yevdokia Bershanskaia
_ribbon.svg){kind=small}
Yevdokía Davidovna Bershánskaia (errusieraz: Евдоки́я Давы́довна Бершáнская; Dobrovolnoye, Stávropol-eko Gobernazioa, Errusiar Inperioa, 1913ko otsailaren 6a - Mosku, Sobietar Batasuna, 1982ko irailaren 16a)[1]Sobietar Batasuneko hegazkin-pilotua izan zen, Gaueko Bonbardatzaileen 46. Abiazio Errejimenduko komandantea, Taman penintsula, Aberri Gerra Handian, askatu ondoren Guardia Tamantskaia izendatua. Suvoroven Ordena jaso zuen emakume bakarra bihurtu zen.
Bere agindupean, erregimentuko hogeita hiru hegazkinlari Sobietar Batasuneko heroi bihurtu ziren Ardatzaren aurkako bonbardaketa misio arrakastatsuengatik.[2]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Haurtzaroa eta gaztaroa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jevdokia Bershánskaia 1913ko otsailaren 6an jaio zen Dobrovólnoyen, garai hartan Errusiar Inperioa zen hartan. Osabak hazi zuen gurasoak Errusiako Gerra Zibilean hil ondoren.
Blagodarnyko bigarren hezkuntzako ikastetxean graduatu ondoren, Bataiskeko Pilotu Eskolan matrikulatu zen 1931n, non beste pilotu batzuk entrenatu zituen 1932tik 1939ra, Operazio Berezietako Abiazio Eskuadroiko 218. komandante izendatu aurretik. Krasnodarreko diputatu bihurtu zen. Alemaniak Sobietar Batasuna inbaditu aurretik, Piotr Bershanskirekin ezkondu zen, eta seme bat izan zuen, baina ezkontza berehala porrot egin zuen. Bershantskaia abizena erabiltzen jarraitu zuen, gerra amaitu ondoren bere bigarren senarrarekin, Konstantin Bocharovekin, ezkondu zen arte.[2]
Bigarren Mundu Gerra[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1941ean, Marina Raskovak Stalinen onespena lortu zuen emakumeen hegazkingintzako hiru erregimentu osatzeko: Borrokarako Abiazioko 586. erregimentua, Bonbardatzaileen Abiazioko 587. erregimentua eta Gaueko Bonbardatzaileen 588. erregimentua. Hamar urteko esperientzia duen pilotu gisa, Bershánskaia aukeratu zuten Gaueko Bonbardaketaren 588. erregimentua zuzentzeko, Polikarpov Po-2 biplanoak erabiliz. 1943an, erregimentuak guardien izendapena jaso zuen, eta Gaueko Guardia Bonbaketarien 46. Abiazio Erregimentu gisa berrantolatu zen. Hamar urteko esperientziadun pilotu gisa, Bershánskaia aukeratu zuten Gaueko Bonbardaketaren 588. erregimentua zuzentzeko, Polikarpov Po-2 biplanoak erabiliz. 1943an, erregimentuak guardien izendapena jaso zuen, eta Gaueko Guardia Bonbaketarien 46. Abiazio Erregimentu gisa berrantolatu zen. Ondoren, Bandera Gorriaren Ordena jaso zuen. Emakume pilotuak hain ziren basatiak eta zehatzak, non soldadu alemanak Gaueko Sorginak deitzen hasi ziren. Horrela deitzen zitzaien, misioetan, askotan, beren hegazkinen motorrak ralentian uzten zituztelako eta beren helburuen gainean planeatzen zirelako bonbak jaurti aurretik, eta, ondoren, motorrak abiatzen zituztelako. 1945eko urrian desegin zen arte, erregimentua guztiz femeninoa izan zen.Guztira 23.000 irteera baino gehiago egin zituzten eta 3.000 tona bonba baino gehiago jaurti zituzten etsaien indarren aurka.[3]Guztira 23.000 irteera baino gehiago egin zituzten eta 3.000 tona bonba baino gehiago jaurti zituzten etsaien indarren gainean.[4]
Sobietar Batasuneko Heroia titulua jaso zuten hogeita hiru erregimentuko kideez gain, bi Errusiako Federazioko heroi izendatu zituzten azkenean, eta batek Kazakhstango heroina titulua jaso zuen.[5]
Gerraostea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gerraren ondoren, Yevdokia Konstantin Bocharovekin ezkondu zen, 889. urteko komandantearekin.Gaueko Bonbaketa Arinen Abiazio Erregimentua, Guardiako Gaueko Bonbarderoen Erregimentuarekin (46. zk.) elkarlan estuan aritu zena, ezagututako gerran. Ezkontzara erregimentuetako kide asko joan ziren. Elkarrekin hiru alaba izan zituzten. 1975ean, Krasnodarreko ohorezko herritar titulua jaso zuen. Moskun bizi izan zen.1982an bihotzekoak jota hil zen eta Novodévichi hilerrian lurperatu zuten.[6]
Kondekorazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Bandera Gorriaren Ordena (bi aldiz)
- 3.er graduko Suvorov Ordena
- Alejandro Nevskiren Ordena
- Espainiako Gerraren Ordena 2. gradua
- Ohorezko Intsigniaren Ordena
- Kanpainako eta erretiroko dominak
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ También conocida por el apellido de su 2º marido como Евдоки́я Давы́довна Бочаро́ва o Yevdokía Davýdovna Bocharova.
- ↑ a b «Бершанская (Бочарова) Евдокия Давыдовна - советский военный летчик - Красные соколы: русские авиаторы летчики-асы 1914-1953» airaces.narod.ru.
- ↑ Linda Delaine. (2000). «Women Combat Aviators of the Patriotic War» Russian Life.
- ↑ «Бершанская Евдокия Давыдовна - Орден Суворова III степени» podvignaroda.ru.
- ↑ «Герои Советского Союза и России» tamanskipolk46.narod.ru.
- ↑ «В бой идет "Дунькин полк"» Известия 2008-05-07.
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Cottam, Kazimiera (1998). Women in War and Resistance: Selected Biographies of Soviet Women Soldiers [Mujeres en la guerra y la resistencia: biografías seleccionadas de mujeres soldado soviéticas] (en inglés). Newburyport, MA: Focus Publishing/R. Pullins Co. ISBN 1585101605. OCLC 228063546.
- Shkadov, Iván (1988). Герои Советского Союза: краткий биографический словарь II, Любовь - Яшчук [Héroes de la Unión Soviética: un breve diccionario biográfico II, Lyubov - Yashchuk] (en ruso). Moscú: Voenizdat. OCLC 247400113.
- Simonov, Andrey; Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России [Mujeres - Heroínas de la Unión Soviética y Rusia] (en ruso). Moscú: Russian Knights Foundation, Museum of Technology V. Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607.
- Vinogradova, Lyuba (04-04-2016). Las Brujas de la noche; En defensa de la Madre Rusia. Barcelona: Pasado y Presente. ISBN 978-84-944272-9-9.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q4095341
Multimedia: Yevdokiya Bocharova / Q4095341