Edukira joan

Zutabe hautsia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Zutabe hautsia
Jatorria
Sortzailea(k)Frida Kahlo
Sorrera-urtea1944
MugimenduaNaïfa
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta masonite (en) Itzuli
Dimentsioak40 (altuera) × 30,7 (zabalera) cm
Genero artistikoaAutorretratua
Deskribapena
Kokapena
LekuaMuseo Dolores Olmedo (en) Itzuli
BildumaMuseo Dolores Olmedo (en) Itzuli
Argumentu nagusiaFrida Kahloa

Zutabe hautsia (gaztelaniaz: La columna rota) olio teknikaz mihise gainean eta taula aglomeratuan zabalduta, Frida Kahlok 1944an egin zuen lana da. 40 x 30.7 zentimetro ditu. Autoerretratu, sinbolismo handiko lana da. Mexiko Hiriko Dolores Olmedo museoan erakusten da gaur egun.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1939an, Frida sei hilabete baino gehiago zeraman New York eta Paris artean, bakarkako erakusketak zirela eta, Europako garaiko artista aipagarrienen aitortza lortu ondoren. Mexikora itzuli zenean, tristurak artista inbaditu zuen, Diego Rivera margolariarekin ezkondu ondoren, dibortzioa formalizatu zuen 1939ko azaroaren 6an, urtebete geroago berriro ezkonduko ziren arren. Hori guztiari bere min fisikoen hazkundea gehitu zitzaion. Nolabait, hori guztia lan honetan islatu zuen artistak.[2]

Margolana 1940ko urtarrilan Mexiko Hirian egin zen Nazioarteko Erakusketa Surrealistan erakutsi zen. Kahloren eskuetan 1947 arte egon zen; urte horretan Arte Ederren Insitutu Nazionala erosi zion, ondoren, 1966an, Mexikoko Arte Modernoaren museoaren eskuetan uzteko. Gaur egun museo horretan ikus daiteke.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lana Kahlok margotu zuen bizkarrezurreko ebakuntza kirurgikoa egin ondoren, 1925eko istripuaren ondoren izandako lesioen ondorioz. Aurrerantzean min handia ematen zion altzairuzko kortse bat eraman behar izan zuen.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Obran autore erdi-biluziaren autoerretratu bat ikusten da. Bizkarrezurra irudikatzen duen zutabe joniko zatitu batekin eta gorputza inguratzen dion kortse ortopediko batekin erakusten da bere burua. Gerritik behera mugitzen ari den izara batek estaltzen du. Tamaina ezberdineko dozenaka iltzeak zulatzen diote gorputza, egilaren mina adierazten. Fridaren aurpegia alde batera biratuta dago eta malko zuriak ditu begietatik irteten. Atzealdea pitzatutako gainazal berde bat da, eta zeruertz urdin bat.

Interpretazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Obra egileak bere lesioen ondorioz gorputz osoan jasan zuen minaren sinbolo gisa interpretatu da. Kahloren obran iltzeak min fisikoaren adierazle gisa erabili ziren, minarekin estoikoki izan zuen etengabeko harremanaren adierazle gisa. Aurpegia malkoz erakusten da, baina ez du minik adierazten, eta horrek esan nahi du bere egoerari aurre egiteko erabakia hartu duela. Obraren konposizioak eta mantu zuriak martiri kristauen parekotasuna ezarriko lukete. Hondoko paisaia idorrak une hartan egileak sentitzen zuen atsekabearen eta bakardadearen sinboloak izango lirateke.[3][4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]