Emilio Alfaro Martínez

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Emilio Alfaro Martínez
Bizitza
JaiotzaMendigorria, 1955eko abenduaren 30a (68 urte)
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaNafarroako Unibertsitatea : Komunikazio zientziak
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea eta kazetaria

Emilio Alfaro Martínez (Mendigorria, 1955eko abenduaren 30a) nafar kazetari, komunikatzaile politiko eta idazlea da. Ibilbide profesional osoa Euskal Herrian egin du.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nafarroako Unibertsitatean (Iruñea, 1973-78) Informazio Zientzietan (Kazetaritza) lizentziatu zen[1]. 1979an El Correo-n (Arabako edizioan) sartu zen udal informazioko erredaktore gisa, eta 1983an informazio politikoaz arduratu zen edizio orokorrean[2].

1985ean Eusko Jaurlaritzaren Prentsa Kabinete zuzendari izendatu zuten EAJren Gobernuan, Jose Antonio Ardanza lehendakaria buru zela (1985-87).[3] Kazetaritzara itzultzean, El Correoko “Domingo” orrialdeen arduraduna izan zen (1988-1990). Garai labur batean (1990-91), El País egunkarian sartu zen Madrilen, erredaktore politiko gisa.[4]

Euskadira itzuli zen, José Antonio Zarzalejosekin El Correoko iritzi-atala abian jartzeko, eta haren arduradun izan zen 1997ra arte. 1997ko otsailean, Ander Landabururekin El Pais egunkariaren Euskal Herriko edizioan parte hartu zuen, eta bertako erredakzio-burua izan zen 2009ra arte. Kronika ugari idatzi zituen tentsio nazionalistei, Euskadiko indarkeriaren arazoei eta beste gai batzuei buruz.[5]

2009ko urtarrilean Eusko Jaurlaritzako Komunikazio idazkari nagusi izendatu zuten Patxi López lehendakariarekin (PSE-EE).[6] Legegintzaldia amaitu eta kazetaritzara itzultzean, El País egunkaria amaitu eta kazetaritzara itzultzean, El País egunkariaren EEEak eragin zion[7], eta PSE-EE alderdian komunikazio-erantzukizunak hartu zituen, Ingurumen, Lurralde Plangintza eta Etxebizitza Sailean, Iñaki Arriolak zuzenduta, EAJ-PSE koalizioko Eusko Jaurlaritzan.[8]

2021ean erretiroa hartu ondoren, Emilio Alfarok fikziozko idazlea izaten jarraitu du. 2022an bere lehen eleberria argitaratu zen: "Matar, Amar"[9]. Nobelak ETAren indarkeriak astindutako Euskal Herrian girotutako tragedia bat planteatzen du. Protagonistak etakide damutu bat eta Guardia Zibileko teniente baten alargun gaztea dira [10].

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Matar, Amar (Alberdania, 2022)
  • "El Abismo que me acecha" (Alberdania, 2024)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Libro conmemorativo de los 50 años de la Facultad de Comunicación de la Universidad de Navarra donde consta Emilio Alfaro. .
  2. ↑ En el corazón de Berroci. 6 de febrero 2022.
  3. ↑ Emilio Alfaro, nombrado director del gabinete de prensa del gobierno vasco. 8 de diciembre de 1985.
  4. ↑ Índice de artículos de Emilio Alfaro en el periódico El País. .
  5. ↑ Enlace a los artículos escritos por Emilio Alfaro en el periódico El País. .
  6. ↑ Presentada la nueva estructura de Lehendakaritza. 13 de enero de 2010.
  7. ↑ La lista completa de periodistas despedidos por El País. 18 de septiembre de 2019.
  8. ↑ "ORDEN de 28 de noviembre de 2016, del Consejero de Medio Ambiente, Planificación Territorial y Vivienda, por la que se nombra personal eventual en el Departamento de Medio Ambiente, Planificación Territorial y Vivienda." Boletin Oficial del País Vasco 15 de diciembre de 2016
  9. ↑ Segovia, Mikel. (16 septiembre 2022). Amar en el silencio insoportable del horror. .
  10. ↑ Ormazabal, Mikel. (27 de septiembre de 2022). El amor en los tiempos del terrorismo etarra. .

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Emilio_Alfaro_Martínez&oldid=9623711"(e)tik eskuratuta