Emilio Duhart

Wikipedia, Entziklopedia askea
Emilio Duhart
Bizitza
JaiotzaTemuco, 1917
Herrialdea Txile
HeriotzaUztaritze2006ko urtarrilaren 2a (88/89 urte)
Hezkuntza
HeziketaTxileko Pontifize Unibertsitate Katolikoa
Harvard Graduate School of Design (en) Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakarkitektoa

Emilio Duhart Harosteguy (Temuco, 1917Ustaritz, 2006ko urtarrilaren 1a) [1] arkitekto txiletarra izan zen, arkitektura modernoaren ordezkaria, eta bere herrialdean XX. mende erdialdeko arkitekto eta hirigintza antolatzaile garrantzitsuenetakoa izan zen. [2]

Duharten lanean Le Corbusier eta Walter Gropius-en teoriek eragin handia izan zuten, eta haiekin lankidetzan aritu zen hainbat proiektutan. [2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Haurtzaroa eta gaztaroa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emilio Duhart Txileko hegoaldera iritsi ziren Lapurdi probintziatik etorritako Ipar Euskal Herriako etorkinen lehen familietako bat zen. [2] Bai haurtzaroa, bai lehen eta bigarren hezkuntza, Euskal Herrian bizi izan zituen. [3]

Gaztetatik hasi zen bere emazte bihurtuko zen Raquel Echeverría-rekin harremana eta harekin lau seme-alaba eta hainbat biloba izango zituen. [2]

Jardunbidearen hasiera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1935ean Arkitektura ikastera sartu zen Txileko Unibertsitate Katolikoan, Santiagon, [2] 1941ean graduatu zen, [4] 1939an izandako lurrikarak eragindako Chillán hiriko landa etxebizitza proiektuetan lan egin zuen. [3]

1942an Estatu Batuetara joan zen ikastera eta hurrengo urtean Arkitekturako Masterra lortu zuen Harvard Unibertsitatean, eta irakasle gisa Walter Gropius eta John M. Gauss arkitekto eta urbanista izan zituen, lehenengoaren eta Konrad Waschmann-en laguntzaile izanik General Pannel Corporation Prefabricated Housing-en. Halaber, lan egin zuen San Franciscoko Gerra programan Californian. Harvarden ezagutu zuen Emilio Duhart-ek arkitektura modernoaren mugimendua, eta horrek bere etorkizuneko lana markatuko zuen. [3]

Txilen egindako lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1940ko hamarkadaren erdialdera itzuli zen Txilera, Sergio Larraín García-Moreno arkitektoarekin, Kolon Aurreko Artearen Txileko Museoaren sortzailearekin, [5] eta harekin hainbat proiektu garatu zituen etxebizitza, eraikin publiko eta industrialetarako, baita hirigintzakoak ere. [3]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1980an, Eiffel dorrea zaharberritzeaz arduratu zen, mendeurrenaren harira. Frantzian ere Frantziako Kudeaketa Institutua diseinatu zuen. [3] Parisen finkatu ondoren, urruneko lanak egiten jarraitu zuen Txilen, hala nola Comodoro Arturo Merino Benítez nazioarteko aireportua, 1992an eraikia eta Txileko hiriburuko Pudahuel komunan dagoena. Aireportu hau garai horretako bere lanik garrantzitsuenetako bat izan zen. [2]

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emilio Duhart-ek bizitzan sari ugari lortu zituen, eta Estatu Batuetan graduondoko ikasketak egin zituenetik hasi zen jasotzen, Europako eta Hego Amerikako herrialdeek emandako zenbaitetara zabalduz. Sari hauek honako hauek dira: [3]

  • 1943 - AEBetako Bigarren Gerrako Etxebizitza Lehiaketako Bigarren Saria.
  • 1945 - Prinz Eugen Diploma, Stockholmeko Arkitektura Kongresua, Suedia.
  • 1962 - AIAko, AEBetako Arkitektoen Institutu Amerikarreko College of Fellows College-ko ohorezko kide izendatu zuten, Dallas, Estatu Batuak.
  • 1963 - Officier de l'Odre des Arts et des Lettres izendatua, Frantziako Kultur Gaietarako Ministerioa.
  • 1964 - Odre des Achitectes-eko kide izendatu zuten. Paris Frantzia
  • 1970 - Brasilgo Arkitektoen Institutuko ohorezko kide izendatu zuten.
  • 1977 - Txileko Arkitektura Sari Nazionala
  • 1982 - Frantziako Meritu Ordena Nazionala
  • 2008 - Obra 2008 Saria, Txileko 2010 Mendeurreneko Batzordeak emana, Txileko Concepción Unibertsitateko Campuseko Ardatz Zibikoa proiektuan parte hartzeagatik.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Montealegre. Semblanza / Portrait. .[Betiko hautsitako esteka]
  2. a b c d e f Euskalkultura.com. Pesar en Uztaritze y Chile por la muerte de Emilio Duhart, uno de los principales arquitectos chilenos del siglo XX. .
  3. a b c d e f Biblioteca Museo Nacional de Bellas Artes: Artistas plásticos chilenos. Emilio Duhart. .
  4. Basulto, David. Emilio Duhart (1917-2006). .
  5. Museo Chileno de Arte Precolombino. Historia del Museo. .

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]