Georges Simenon

Wikipedia, Entziklopedia askea
Georges Simenon

(1965)

Epaimahaiko presidentea Cannesko Zinemaldian


Marcel Achard - Jean Giono
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakGeorges Joseph Christian Simenon
JaiotzaLieja1903ko otsailaren 13a
Herrialdea Belgika
BizilekuaVosges plaza
Lakeville (Connecticut)
Epalinges
Marsilly
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaLausana1989ko irailaren 4a (86 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Régine Renchon (en) Itzuli
Denyse Ouimet (en) Itzuli
Seme-alabak
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea, eleberrigilea, kazetaria eta argazkilaria
Lantokia(k)L'Ostrogoth (en) Itzuli
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaAcademie Royale de Langue et de littérature Françaises (en) Itzuli
Ohorezko Legioa
Genero artistikoadetektibe-fizkioa

IMDB: nm0799442 Allocine: 35756 Allmovie: p198871 IBDB: 108420
Musicbrainz: 3fa7ef2d-0301-49b5-8c61-c9280e590f2b Discogs: 659574 Find a Grave: 7253064 Edit the value on Wikidata

Georges Joseph Christian Simenon (Lieja, Belgika, 1903ko otsailaren 13aLausana, Suitza, 1989ko irailaren 4a) belgikar idazlea izan zen. Maigret komisario ezagunaren istorioak idatzi zituen 1931tik 1972 arte, 103 liburu guztira. Bere eleberriak munduko 1.800 lekuetan kokatu ditu eta 9.000 pertsonaia baino gehiago sortu ditu. 500 milloi liburu baino gehiago saldu ditu, frantsesez gain beste 55 hizkuntzetaz ere. Zineman, haren lanetan inspiraturik 50 film baino gehiago egin dituzte.

Simenon idazle guztiz emankorra izan da 400 eleberri inguru, milatik gora kontakizun labur, eta batez ere polizia eleberriengatik da ezaguna. Generoaren berritzaile izan zen; Maigret komisarioaren sortzailea da, ikerketak Frantziako gizartearen giro gris ilunetan egiten dituen polizia, psikologia sen sarkor baten laguntzaz. Pertsonaia hori protagonista duen eleberri saila 1931n hasi (Pietr le Letton) eta 1972an amaitua (Maigret et Monsieur Charles) hizkuntza askotara itzuli da. Gainera, badira eleberri horien 50etik gorako zinema bertsio, telebista sailez gainera. Hauek dira Maigret-en saileko lan batzuk: Le pendu de Saint-Pholien (1931, Saint-Pholien-eko urkatua); Láffaire Saint-Fiacre (1932, Saint-Fiacre afera); Le chien jaune (1936, Zakur horia); Mon ami Maigret (1949, Maigret ene laguna); Maigret à l´école (1954, Maigret eskolan); Le veuf (1960, Alarguna); Maigret hésite (1968, Maigret-en zalantzak). Polizia girotik kanpo eleberri psikologikoak, abenturazkoak eta ohiturazkoak idatzi zituen. Bestalde obra autobiografiko zenbait ondu zituen, hala nola Mémoires intimes (1982, Oroitzapen intimoak).


Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Georges Simenon Aldatu lotura Wikidatan

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]