San Ignazioren aldarea

San Ignazioren aldarea
Jatorria
Sortzailea(k)	Andrea Pozzo, Alessandro Algardi, Angelo de Rossi (en) , Jean-Baptiste Théodon (en) , Bernardino Cametti (en) , Pierre Le Gros the Younger (en) , Leonardo Reti (en) eta Lorenzo Ottoni (en)
Sorrera-urtea	1698
Mugimendua	Barrokoa
Ezaugarriak
Materiala(k)	Lapis lazulia, brontzea, Igeltsua, haitzurdina, Onizea eta Amatista
Deskribapena
Honen parte da	Gesù
Kokapena
Lekua	Gesù
Estatu burujabe	Italia
Eskualdea	Lazio
Italiako hiri metropolitarra	Erromako hiri metropolitarra
Hiria	Erroma

San Ignazioaren aldarea, Erromako Il Gesu elizan dagoen santuaren kaperan, Ignazio Loiolakoaren hilobi monumentala da aldi berean, 17. mendek amaierako artelan barroko ikusgarria, santu euskaldunaren gorpuzkinak zaintzeko eraikia. Andrea Pozzo josulagunak diseinatu zuen.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jesusen Lagundiaren Il Gesu elizan lehenagotik zegoen Ignazio Loiolakoaren gorpua, Alessandro Algardik (1595-1654) eginiko brontze urreztaturiko urna batean datzana, baina hilobia antolatzeko erak zenbait eraldaketa izan zituen. Proiektua hasiera batean Giacomo della Portaren esku geratu zen, elizearen fatxada proiektuaren egilea ere izan zena, gero Pietro da Cortonarena eskuetara igaro zen, baina Andrea Pozzo Trentokoak (1642-1709) 1695ean aldarea birdiseinatzeko lehiaketa publikoa irabazi zuen, eta 1696-1700 tartean egin zen^[1].

Andrea Pozzori egotzitako mihise handi batek San Inazioren estatua duen tartea estaltzen du. Mihisea, gortina baten antzera, sistema mekaniko batekin igo eta jaisten da okasio liturgiko bereziak direnean, eta azpian San Ignazioren estatua zilarreztatu bat dago: latorrizko estatua, Pierre II. Le Grosen lana izan zen, baina 1798ko Frantziako okupazioaren garaian bota zuten. Ordezkoa eta gaur (tarteka) erakusten dena XIX .mendearen hasieran egin zen, iztukuan eratu eta gero zilarreztatu. Lana Antonio Canovaren estudioan egin zen, ziurrenik Adamo Tadolinik (1788-1868)^[1].

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Pozzoren margo bat dago aldarearen erdian, baina estalki bat da, mekanismo batek jai berezietan kentzen du, eta Inazioren estatua zilarreztatua agertzen da (berau 19. mendeko berregiketa, originala okupazio napoleonikoan eraitsi zuten).