Alariko I.a

Wikipedia, Entziklopedia askea
Alariko I.a
02-ALARICO.JPG
Q113163086 Itzuli

ezezaguna -
Priscus Attalus (en) Itzuli Magister militum

409 - 410
Bisigodoen erregea

395 - 410eko abendua
Athanaric (en) Itzuli - Ataulfo
Bisigodoko Dux (en) Itzuli

391 - 410
Bizitza
JaiotzaPeuce Island (en) Itzuli, IV. mendea
Herrialdeabaliorik ez
HeriotzaCosenza410eko abendua ( urte)
Hobiratze lekuaBusento (en) Itzuli
Familia
AitaAthanaric
Amaezezaguna
Ezkontidea(k)Anonyma (en) Itzuli
Familia
LeinuaBalti dynasty (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzaklatina
Gotikoa
Jarduerak
Jardueraksubiranoa eta buruzagia
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaArianism visigothic (en) Itzuli

Alariko I.a[1] (gotikoz: Alareiks, latinez: Alaricus; 370 – 410) buruzagi bisigodoa zen, 410ean Erroma hartu zuen lehen gerlari germaniarra.

370 inguruan jaio zen Danubioko bokaletik hurbil, Balti leinuan. Bisigodoen erregea 395etik 410 arte izan zen. Herria egungo Bulgariatik Erromatar Inperioan barna eraman zuen hunoengandik ihesean.

Erromara heldu zenean, Ravennan finkatutako Honorio enperadorearekin negoziatzen saiatu zen, eta erromatar buruzagi gorenak horretarako prest zela eman zuen aditzera. Aldiz, Ravennara bidean, ordainpeko gerlari talde batek Alarikoren mandatari taldeari eraso egin zion eta, bi urteren buruan, pazientzia agortuta, Alarikok Erroma arpilatu eta hondatzeko baimena eman zuen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Alariko I.a Aldatu lotura Wikidatan


Biografia Artikulu hau biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.