Edukira joan

André Pieyre de Mandiargues

Wikipedia, Entziklopedia askea
André Pieyre de Mandiargues
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAndré Paul Edouard Pieyre de Mandiargues
JaiotzaParisko 17. barrutia1909ko martxoaren 14a
Herrialdea Frantzia
Lehen hizkuntzafrantsesa
HeriotzaParisko 4. barrutia1991ko abenduaren 13a (82 urte)
Hobiratze lekuaPère Lachaise hilerria
Père Lachaise hilerria
Familia
AitaDavid Pieyre de Mandiargues
Ezkontidea(k)Bona (en) Itzuli
Seme-alabak
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakitzultzailea, poeta, eleberrigilea, gidoilaria eta idazlea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
Mugimenduasurrealismoa
Izengoitia(k)Pierre Morion

IMDB: nm0682983 Discogs: 755886 Find a Grave: 7814 Edit the value on Wikidata

André Pieyre de Mandiargues (Paris, 1909ko martxoaren 14a - ib., 1991ko abenduaren 13a) frantses idazlea izan zen.

Europan eta Mediterraneoko ekialdean zehar bidaiatu ondoren (etruriarren arteaz eta, oro har, kulturaz arduratu zen) Cahiers de poésie (Poesia-koadernoak) poesia-bilduma surrealista argitaratu zuen. Antzerki-lanak, kontakizun-liburuak eta eleberriak idatzi zituen. Obra nagusiak: Le Musée noir (1946, Museo beltza), Soleil des loups (1951, Otsoen eguzkia), Marbre (1953, Marmola), Le Lis de mer (1956, Itsasoko lirioa), La Motocyclette (1963, Motorra), La Marge (1967, Tartea), L´anglais décrit dans un château fermé (1979, Ingelesa itxitako gaztelu batean azaldua), Arsène et Cléopatre (1981, Arsenio eta Kleopatra) eta Le deuil des roses (1984, Arrosen dolumina).

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]