Astigar-tira

Astigar-tira (tire d'érable frantsesez) Kanadako ekialdeko sukaldaritza-prestaketa da.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Astigar-tira astigar-jarabea berotzea da, tira bihurtzeko, eta elurraren gainean botatzea, gozoki bigunak egiteko. Askotan, metodo bat erabiltzen da jakiteko ea prestaketa ondo egina dagoen: tira probatzea, elur trinkotuaren gainean isuriz; gainazalean geratzen denean, tira prest egoten da zerbitzatzeko.^[1]

Prestaketa itsaskorra da eta sarritan zurezko zotza edo koilara batekin jaten da.

Alderdi kulturalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elur-tira (tire sur la neige frantsesez) egitea Quebeceko espezialitate bat da. Azukreen denboraren tradizioetako bat da martxoaren erdialdetik apirilaren bukaera arteko aldia, hau da, astigarrak ustiatzea. Azukre-txabola gehienetan kontsumitzen da, hainbat azoka, eski-zentro edo Quebeceko kontratu publikok kioskoak jartzen dituzte elurra sasoian dastatzeko.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Teknika hori jada Amerindiarrek erabiltzen zuten, eta haien elikaduran astigar-uraren hainbat produktu sartzen ziren. Abenakiek astigarren izerdia lurruntzeko eta hainbat elikagai egiteko erabiltzen ziren azal-ontziak egiten zituzten. Atikamekwak aurkitzaileak izan ziren, iparramerikar paper-urkiaren azala (Betula papyrifera var. papyrifera, wikwasatikw atikamekweraz) kanoak, haur-eramaileak (tikinagan), saskiak, elikagaiak ontziratzeko erabiltzen da; lehen etxebizitzak estaltzeko, idazteko eta marrazteko erabiltzen zen. Urki egurra elur-erraketak, txirrista, arraunak, danbor-markoak, aizkora-kirtenak, makila, kanpin-denda eta izerditegietarako markoak egiteko erabiltzen da. Hostoak, azala, izerdia eta egurra medikuntza tradizionalean erabiltzen dira.^[2]