Astigargintza

Wikipedia, Entziklopedia askea
Astigargintza Pont-Rougen, Quebecen.

Astigargintza astigarren laborantza da eta, hedaduraz, haien produktuen eraldaketa (astigar-ziropea eta deribatuak). Ipar Amerikako ipar-ekialdean dago, batez ere Quebec-en, hau da, astigar-ziropearen munduko ekoizpenaren 3/4 biltzen du.

Kanadako eta Estatu Batuetako eskualdeak, non astigar-xarabea sor daitekeen.

Astigar-ura biltzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Landatzaileek edo astigardizainek astigar-ura (gutxi gorabehera %2 eta %3 arteko azukrea duen likidoa) biltzen dute, batez ere neguaren amaieran edo udaberriaren hasieran, zuhaitzaren hozkada datuak, urteen arabera, eragina baitu nekazaritzako produkzioan.[1]

Hozka egin eta “ahoa” (chalumeau frantsesez edo spout ingelesez) lotu ondoren, izerdia egurrezko suil batean biltzen da, azukre-txabolara eraman aurretik. Gaur egun, aluminiozko edo plastikozko suilak erabiltzen dira astigardi ez-industrialetan.

Astigardien industrializazioa galdaretatik desegin da hodien sareen mesedetan (sarritan hodi urdinak), zeren eta zuhaitzetako ura zuzenean azukre-txabolaren biltegietara eramaten baitute.

Ura grabitatearen edo vacuum sistemaren bidez mugitzen da. Ondoren, alderantzizko osmosia astigar-uraren kontzentrazio-prozesu azkarra da (% 8raino azukrea), eta denbora eta erregaia aurrezten ditu hurrengo lurruntze-fasean.[2]

Kontzentrazioa lurruntze-xarabea ematen duen lurrungailu batean osatzen da (% 66ko azukrea duen disoluzioa). Berogailuak jarraitzen badu, azukrea gehiago kontzentratzen da eta tiranteak lor daitezke (%83tik %86ra), gero astigar-gurina (%86tik %87ra) eta azkenik azukrea (%88 edo gehiago).[3]

Galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]