Baltische Landeswehr

Wikipedia, Entziklopedia askea
Baltische Landeswehr
Aktibo 1918ko azaroa – 1920ko urtarrila
Herrialdea Baltikoko Dukerri Batua
Leialtasuna Baltikoko noblezia
Tamaina 10,500
Komandantea Rüdiger von der Goltz
Koloreak Feldgrau
Parte hartutako guduak Estoniako Independentzia Gerra, Letoniako Independentzia Gerra
Komandanteak
Ofizial garrantzitsuak Rüdiger von der Goltz,
Alfred Fletcher,
Harold Alexander
Intsigniak
Identifikazio sinboloak Shoulder strap piping in light blue and white, the Baltic colors.

Baltikoko Landwehr-a edo Baltische Landeswehr ("Baltiko Lur Armada") Baltikoko nobleziak sortutako gudaroste bat izan zen 1918ko abenduaren 7tik 1919ko uztailaren 3ra.

Aginte-egitura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Rüdiger von der Goltz, komandante nagusia

Landeswehr-a Alemaniako VI. Erreserba Gorpuaren menpe egon zen, eta Rüdiger von der Goltz jeneralak (Letoniako gobernadore militarra 1919ko otsailaren 1etik aurrera) 1919ko otsailaren 2tik aurrera gidatu zuen. Alfred Fletcher maiorrak eta Harold Alexander teniente koronelak Landeswehr-a gidatu zuten operazioetan.

Komandanteak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Emil von Scheibler maiorra (1918ko abenduaren 7tik 1919ko otsailaren 6ra)
  • Alfred Fletcher maiorra (1919ko otsailaren 6tik 1919ko uztailaren 3ra)
  • Harold Alexander Teniente-Koronela (britainiarra; 1919ko uztaila)

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baltikoko Landeswehr-eko kidea

1918ko azaroaren 11tik aurrera, Aliatuen arteko Kontrol Batzordearen armistizioak behin eta berriz esan zuen alemaniar tropak Baltikoko herrialdeetan egon zitezkeela, Armada Gorriak eskualdea berrokupa ez zezan. Sobietar ofentsiba mendebalderantz hurbildu ahala, Letoniako behin-behineko gobernua August Winnig abokatu alemaniarrera hurbildu zen, eta akordio bat sinatu zuen harekin, 1918ko abenduaren 7an lurra defendatzeko armada baten sorrera baimentzeko. Alderdiek beste akordio bat sinatu zuten abenduaren 29an, Letoniaren askatasunaren aldeko borroketan parte hartu zuten atzerriko soldadu guztiei Letoniaren herritartasun osoa bermatzeko. Alemaniako Estatuak armak, zaldi-arnesak eta uniformeak eman behar zituen. Letoniako behin-behineko gobernua elikagaien horniduraz arduratu behar zen.

Kanpaina militarrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1919ko otsailaren amaieran, Liepāja-ko (Libau) itsas portua eta inguruak alemaniarren eta letoien esku geratu ziren. 1919ko otsailean eta martxoan, Landeswehr-a Armada Gorriaren gaineko garaipen batzuk irabazteko gai izan zen, lehenik Ventspils-eko (Windau) portua okupatuz eta gero hegoalderantz eta ekialderantz Rigarantz eginez. Baltische Landeswehr-eko hiru gizonen erahilketaren ondoren, 1919ko apirilaren 16ko estatu-kolpea gertatu zen, eta Andrievs Niedra deituriko klerigo luteranoa gobernu buru izendatu zen. Letoniako gobernu nazionala kargutik kendu zuten, eta Freikorps-ak Riga konkistatzera joan ziren 1919ko maiatzaren 23an. Letoiek urte horren hasieratik Letoniako iparraldea okupatzen egon zen armada estoniarrari laguntza eskatu zioten. Boltxebikeak Letonia gehienetik bota ondoren, aliatuek Alemaniako gobernuari agindu zioten tropak Baltikotik erretiratzeko. Hala ere, alemanek atzerapen bat negoziatzea lortu zuten, horrek esku librea emango ziela argudiatuz. 1919ko ekainean, von der Goltz jeneralak Armada Gorriaren aurka ekialderantz ez joateko agindu zien soldaduei, aliatuek espero zuten bezala, iparralderantz baizik, estoniarren aurka. Ekainaren 19an, Landeswehr-ak Cēsis (Wenden) erasotu zuen, baina hurrengo egunetako borroketan, Ernst Põdder-rek zuzendutako Estoniako 3. Dibisioaren aurka galdu zuten. Ekainaren 23ko goizean, alemanak Rigarantz abiatu ziren. Aliatuek behin eta berriz esan zuten alemanek Lentonian zituzten tropak erretiratu behar zituztela, eta estoniarrak Rigarantz joatekotan zeudenean, aliatuek esku hartu zuten Estoniarren eta Landeswehr-aren arteko su-etena akordatzeko. Bien bitartean, Sir Hubert de la Poer Gough jeneralaren agindupean zeuden tropa britaniarrez osatutako misioa aliatua Baltikora heldu zen, haren helburua alemanak baltikotik botatzea eta bertoko herritarrez osatutako gudarosteak antolatzea zen. Letoniaren kontrolera itzuliko zela bermatzeko, Baltische Landeswehr-a agintari britainiar baten mende jarri zuten.

Ondorioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1919ko uztailaren erdialdean Baltische Landeswehr-ra, Harold Alexander teniente koronelaren aginpean jarri ostean, Tunisiako Alejandro izango zena, pixkanaka alemanak erretiratu zituen.

Baltische Landeswehr-etik askatutako alemanak 1919ko irailean Deutsche Legion sartu ziren [1] . Legioa Mendebaldeko Errusiako Boluntarioen Armadaren mende egon zen, Pavel Bermondt-Avalov koronela buru zuela, Riga harrapatzeko ahaleginean, baina erabateko porrota izan zuen 1919ko azaroaren amaieran.

Britainiarrek behin eta berriz esan zuten von der Goltz jenerala Letonia utzi behar zuela, eta bere tropak Bermondt-Avaloveko Mendebaldeko Errusiako Boluntarioen Armadara eraman zituen. Von der Goltz jeneralak, geroago, bere memorietan esan zuen 1919an helburu estrategiko nagusia Errusiako indar zuriekin lankidetzan kanpaina bat egitea izan zela, Petrogradon alde eginez erregimen boltxebikea kentzeko eta Errusian gobernu proalemaniar bat ezarriz.

Baltische Landeswehr-eko unitate purgatuek geroago lagundu zuten Latgalia boltxebikeetatik askatzen, letoi eta poloniar armadekin batera 1920ko urtarrilean.

Kide nabarmenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Landeswehr alemaniarren memoriala, Baso Hilerria, Riga

Hauek dira Landeswehr-eko ofizial nabarmenak:

  • Erich Alt jenerala (Luftwaffe) (Baltischen Flieger-Abteilung (433) 1eko liderra)
  • Rudolf Bader jeneral-maiorra (Badisches Freiwilligen Abteilung Medemen-ekoa)
  • Heinrich Baron von Behr jeneral-maiorra
  • z.V. Heinrich Burgund Graf zu Dohna-Schlobitten jeneral-maiorra
  • Karl Dormagen jenerala
  • Hans Henrici jeneral-maiorra
  • Kurt Jahn artileria jenerala
  • Heinrich Rauch teniente-jenerala (Luftwaffe) (aireko behatzailea Flieger-Abteilung 433)
  • Wessel Freytag von Loringhoven koronela

Intsigniak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Baltische Landeswehr-ekokideek bizkarreko uhala urdin argi eta zuriz eramaten zuten, baltikoko koloreak baitziren.

Ofizialak
Maila taldea Tokiko ofizialak/goi-mailako ofizialak Menpeko ofizialak
Baltische Landeswehr
Befehlshaber Kommandeur
Major
Rittmeister Kornett Fähnrich
Barne langileak
Maila taldea Azpi-ofizialak Beste maila batzuk
Baltische Landeswehr
Wachtmeister Oberfeldmeister Feldmeister Gefreiter Soldat

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Goltz Rüdiger von der, Meine Sendung im Finland und im Torrent kum, Leipzig 1920.
  • Goltz Rüdiger von der, Minu missioon Soomes ja Torrent kumis, Tartu, Loodus 1937; faksiimiletrükk Tallinn, Olion 2004.  ISBN 9985-66-379-9.
  • Kampf gegen den Bolschevismus jauna. Erinnerungen von...Berlin, 1925.
  • BischoffJosef, Die Letzte Front. Geschichte der Eiserne Division im Dbkum 1919, Berlin 1935.
  • Nachkriegskämpfen deutscher Truppen und Freikorps, Bd 2: Der Feldzug-en nahim Torrent kum bis zur Einme von Riga. Januar bis Mai 1919, Berlin 1937; Bd 3: Die Kämpfe im Torrkum nach der zweiten Einnahme von Riga. Juni bis Dezember 1919, Berlin 1938.
  • Die Baltische Landeswehr im Befreiungskampf gegen den Bolschewismus, Riga 1929.
  • Eesti Vabadussνda 1918-1920, Tallinn, Mats, 1997.  ISBN 9985-51-028-3.
  • Kiewisz Leon, Sprawy Ótica Otewskie w baνtyckiej polityce Niemiec 1914-1919, Poznaâ-1970.
  • Nola Ossowski Piotr, Miγdzy kanaka pokojem. Niemieckie zamysquy wojenne na wschodzie w obliczu traktatu wersalskiego. Marzec-kwi’1919Warszawa, 1976.
  • Paluszyρski Tomasz, Walka edo niepodlego_o–1914-1920, Warszawa 1999.
  • Von den baltische Provinzen zu den torrent schen Staaten. Beiträzur Entstehungsgeschichte der Republiken Estland und Lettland, Bd I (1917-1918), Bd II (1919-1920), Marburg 1971, 1977.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]