Edukira joan

Estefanía Banini

Wikipedia, Entziklopedia askea
Estefanía Banini

(2022)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakEstefanía Romina Banini Ruiz
JaiotzaMendoza, 1990eko ekainaren 21a (34 urte)
Herrialdea Argentina
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
Club de Futbol Badalona /
Argentina women's national association football team /
Colo-Colo2011 / 2014
Colo-Colo women's2011 / 2014
Washington Spirit2015 / 2019
 
Posizio edo espezialitateaerdilaria
aurrelaria
Altuera1,63±0,001 metro
Facebook: EstefiBanini Instagram: estefibanini_10 FIFA: 330067 Edit the value on Wikidata

Estefanía Romina Banini Ruiz (Mendoza, Argentina, 1990eko ekainaren 21a) argentinar futbolaria da. Erdilari jokatzen du Espainiako Emakumezkoen Lehen Mailako Atlético Madrilen. Nazioartekoa izan zen Argentinako Selekzio absolutuarekin 2010etik 2023ra.

Colo-Coloren urrezko garaiko parte izan zen, eta Libertadores Kopa irabazi zuen 2012an, eta zortzi txapelketa nazional 2011 eta 2014 bitartean. NWSLko txapeldunordea izan zen Washington Spiritekin, eta 2023an Atletico Madrilekin Erregina Kopa irabazi zuen. Argentinako selekzioaren kapitaina izan zen Frantziako 2019ko emakumezkoen munduko txapelketan, eta Hego Amerikako Jokoak irabazi zituen 2014. urtean. Banaka, FIFPro 2021eko Hamaikakoan eta 2011-2020 hamarkadako Hego Amerikako Hamaikako Talde Idealean sartu zen.[1]

Lehen urteak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estefanía Banini Mendozan (Argentina) jaio zen. Elisabeth Ruiz eta Tito Baniniren alaba da.[2]

Ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Estefanía Banini, 2021eko abuztuan

Hasiera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mendozako Club Cementista klubean hasi zen futbolean, gizonezkoen areto-futboleko klub batean, eta 7 urte zituela sartu zen. 16 urte zituela, hiri bereko Las Pumas klubeko kide egin zen.[3][4]

Colo-Colo

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emakumeen 2010eko Amerika Kopan lan ona egin ondoren, ez zuen talderik Argentinan. Txileko Colo-Colo taldeko prestatzaile fisikoak lortu zuen taldeak Banini fitxatzea.[5] Azkenik, Baninik urtebeteko akordioa sinatu zuen Colo-Colorekin. Hitzarmen horren arabera, soldata USD $ 500 eta 600 artekoa zen, ostatua, janaria eta biderakoak gehituta.[6]

Colo Colorekin jokatutako lehen partida, 2011n, martxoaren 19an izan zen, Ñublenseren aurrean, 12-0 irabazita.[7][8] Autoritatez irabazi zuten Torneo Apertura edo Hasierako Txapelketa; han, Baninik lehen golerako pasea eman zuen, eta bigarren gola markatu zuen Evertonen aurkako finalean.[9] Azaroan lortu zuen Emakumezkoen Libertadores Kopako 2011ko txapelketa, São Joseren aurka gutxienekoagatik (1-0) galduta.[10] Urtea Clausura edo Amaierako Txapelketarekin amaitu zen.[11][12][13]

Hurrengo urtean, Hasierako Txapelketan irabazi ondoren, Amaierako Txapelketak bi gol markatu zituen eta bi pase eman zituen, eta Emakumezkoen Libertadores Kopa (2012).[14][15][16] Azken horretan, Foz Cataratasen aurka jokatu behar izan zuen final kontinentala. Partida 0-0 amaitu zen, eta penalti-txanda jokatu behar izan zuten; Colo-Colok 4-2 irabazi zuen, eta Libertadores Kopako txapelduna izan zen lehen aldiz.[17]

2013. urtean, berriz ere txapelketa nazionala menderatu zuten, eta Baninik 37 gol markatu zituen 18 partidatan Hasierako Txapelketan. Finalean Everton gainditu ondoren irabazi egin zuten.[18] Amaierako Txapelketan, Santiago Wanderers taldea garaitu zuten, finaleko itzulerako partidan, Baniniren golarekin.[19] Libertadores Kopan hirugarren postuan geratu ziren, 86. minutura arte irabazten egon ondoren, azkenean finalerdietan penaltietan galdu baitzuten.[20][21] Ondoren, Amerika ordezkatu zuen emakumezkoen kluben Munduko Txapelketan, eta laugarrenak izan ziren.[22]

Lan handiaren ondorioz, Txileko emakumezkoen futboleko kirolari onenaren saria lortu zuen, eta 2007an hasi zenetik hura lortu zuen lehen atzerritarra izan zen.[23]

2014. urtean, berriz ere, Santiago Morning-en aurkako Hasierako txapelketa eta Amaierako txapelketaren txapeldunak izan ziren; Banini izan zen golegile nagusia, 18 tantorekin, eta horietako bi Santiago Morning-en aurkako finalean.[24][25][26] Libertadores Kopan ez ziren taldeen fasetik pasatu.

Washington Spirit

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2015eko urtarrilaren 22an, Washington Spirit Estatu Batuetako klubak Argentinako erdilariaren kontratazioa iragarri zuen, Ezequiel Nicosia Argentinako emakumezkoen futbol-selekzioko entrenatzaile ohiak egindako gestioei esker.[27][28] Bere klub berrian Colo-Colon ezagutu zuen Yanara Aedo lankidearekin egin zuen topo. NWSLren lehen egunean egin zuen debuta, 2015eko apirilaren 11n, Houston Dashen aurka 2-0 irabazita.[29] Urte bereko maiatzaren 8an, lau partida besterik ez jokatuta, klubak jakinarazi zuen jokalaria jokalekuetatik kanpo zegoela 5-6 hilabetez, eskuineko belaunean lesio bat izan baitzuen.[30]

Urtearen amaieran, Colo-Colora itzuli zen Amaiera Txapelketa irabazten laguntzeko, eta protagonista izan zen play-offetan, baina ezin izan zuen saihestu Palestino taldeak Colo-Colo txapelketen bolada haustea.[31] Hala ere, Colo Colok hurrengo Libertadores Kopa jokatzeko kupoa lortzen lagundu zuen.[32]

2016. urtea, Estatu Batuetan bizi izan zuen onena, izan zen, lesioak izan arren. Belauneko beste lesio batetik indarberritu ondoren, 15 partida jokatu zituen, play-offak barne, 5 gol markatuta eta asistentzia bat emanda.[33] Taldearen golegile nagusia izan zen.[34] 13. astean, eguneko gol onena aukeratu zuten, eta bera hautatu zuten aste horretako eta uztaileko jokalari onena.[35][36] Taldea bigarren geratu zen denboraldi erregularrean, eta txapeldunorde geratu ziren luzapen denboran finala galdu zenean.

Valentzia CF eta Washingtonerako itzulia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

25 urterekin, Kontinente Zaharrera joatea erabaki zuen, Ché taldeak fitxatuz, eta Estefanía Banini fitxatzea zelaiaren erdigunea betetzeko aukerarik onena zela pentsatu zuen.[37] Aedorekin batera iritsi zen Valentziara, eta Christiane Endler lagun ohiarekin egin zuen topo. Urriaren 30ean egin zuen debuta Oiartzunen.[38]

2016-2017 denboraldian 21 partida jokatu zituen eta 4 gol sartu zituen, klubaren historiako sailkapenik onena lortzen lagunduta, hirugarren postuan geratu baitzen.[39] Erregina Kopan, final-laurdenetan markatu zuen gola Athleticen aurka eta finalaurrekoan kanporatu zituzten Bartzelona FKren aurka.[40]

Valentziatik igaro ondoren (2017an), Washington Spiritera itzuli zen Aedorekin batera, eta gola markatu zuen bederatzi topaketatan.[41] Talde mailan taldea sailkapenaren atze partean izan zen. 2018an, 12 partida jokatu zituen, eta gola markatu zuen. Denboraldi horretan Spirit-ak zortzigarren postuan geratu ziren denboraldi erregularrean, eta denboraldia amaitzean Levanteri utzi zioten.[42]

Levante UD

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Banini Levanteri utzi zioten 2018-2019 denboraldian.[43] Azaroaren 4an egin zuen debuta Atlético Madrilen aurka, eta 2-0 irabazi zuen.[44] Taldean ohiko titularra izan zen 28 partidatan parte hartuz eta 4 gol markatuz, batzuk oso garrantzitsuak, hala nola Albacete Fundazioaren aurkakoa edo haren talde ohi Valentziari sartutakoa, taldeari hirugarren postuan geratzen laguntzeko.[45][46] Talde estatubatuarrarekin berritu zuen 2019rako, baina denboraldiaren amaieran, lagapena izan zena, fitxaketa iraunkorra bihurtu zen, eta beste bi urtez berritu zuen urdinkaz janzteko 2021eko ekainera arte.[47]

2019-2020 denboraldian, ohikoa izaten jarraitu zuen Kinoren ordez Maria Pry entrenatzaileak jarraitu zuenean. Taldea hirugarren geratu zen ligan, eta bertan behera geratu zen Covid-19 pandemia zela eta. Erregina Kopan final-zortzirenetan kanporatu zituen Sevillak, eta Superkopan Real Sociedaden aurkako finalaurrekoan kanporatua izan zen.

2020-2021 denboraldia aukeratu zuten taldeko kapitain , eta Sandie Tolettirekin txandaka aritu zen titular; beraz, minutu gutxiago jokatu zuen, nahiz eta ohikoa izaten jarraitu zuen eta ligako 34 partidetatik 27 jokatu zituen. Hirugarren postuan geratu ziren berriro denboraldi horretan, eta Txapeldunen Ligan sartzeko aukera eman zion hurrengo denboraldirako.[48] Atlético Madrilen aurka galdu zuten Superkoparen finalean ordezkoa izan zen. Erregina Koparen finalean titularra izan zen eta gol bat markatu zuen, baina Bartzelonak garaitu zituen.[49][50]

Atlético Madril

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2021eko uztailaren 7an ofizialki iragarri zuten Banini Atlético Madrilen jokalaria izango zela, eta 2023ra arteko kontratua sinatu zutela.[51] Madrileko klubarekin jokatu zuen lehen partida AC Milanen aurkako aurredenboraldiko duelu bat izan zen. Azkenean, talde italiarrak 3-1 irabazi zuen.[52] 2021eko irailaren 4an egin zuen debuta talde zuri-gorriarekin, eta ligako lehen jardunaldian Rayo Vallecanoren aurka 5-0 irabazi zuen.[53] Baninik klubean markatu zuen lehen gola Real Madrilen aurka izan zen, 2-0 emaitzarekin amaitutakoa.[54] Urrian belauneko lesio bat izan zuen eta urtarrilera arte zelaitik aldendu zen.[55][56] Hilabete hori 2021eko FIFA/FIFPro World XI.ean aukeratu zuten.[57] Errekuperatu ondoren, taldean ohikoa izan zen eta berriro deitu zuten Argentinako selekzioarekin jokatzeko.[58] Denboraldia laugarren postuan amaitu zuten, Txapeldunen Liga irabazteko azken kupoa ematen zuen hirugarren postutik puntu batera. Superkopako finalistak izan ziren, baina Bartzelonaren aurka galdu egin zuten. Erregina Kopan, taldea final-zortzirenetan kanporatu zituen Huelvako Sportingek.

Taldea ez zen erregularra izan denboraldian, eta teknikaria aldatu zuen. Baninik taldean presentzia handiagoa izan zuen entrenatzaile berriarekin eta Leicy Santosen lesioekin. Ligako laugarren postuan amaitu zuten. Erreginaren Kopan finalerako sendo sailkatu ziren: Real Madrili aurre egin zioten Leganesko Butarque estadioan, eta Banini funtsezkoa izan zen topaketan, kontrako 2-0 zegoen partida, deskontu-garaian asistentzia eta jaurtiketa-gol batekin. Taldeak txapelketa irabazi zuen penalti-txandan.[59]

Selekzio nazionala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carlos Borrellok 17 urtez azpikoen selekzioarekin deitu zuen Banini, areto-futboletik Los Pumasen 11. futbolera pasatu zenean.[60]

2010etik izan da nazioartekoa Argentinako Emakumezkoen Futbol Selekzioarekin.[61] 2010eko urtarrilaren 15ean egin zuen debuta, Kolonbiaren aurka 2010eko Txile Berrehungarreneko Kopan, golik gabeko topaketa batean.[62]

Martxoan 20 urtez azpiko Amerika Kopan parte hartu zuen. Argentinak garaipena lortu zuen Boliviaren aurka, eta hiru porrot Txile, Kolonbia eta Ekuadorren aurka; beraz, lehen txandan kanporatuta geratu ziren.[63]

Azaroan Amerika Koparako deia jaso zuen. Boliviaren aurkako lehen partidan 3-0 irabazi zuten. Baninik nazioarteko lehen gola sartu zuen, partida horretako hirugarrena.[64] Gero 2-1 irabazi zioten Txile eta Peruri, eta lehen faseko azken topaketa galdu zuten Ekuadorren aurka. Lehen fase horretan egindako lanen ondorioz, baliabide batzuek nabarmendu egin zuten Banini.[65] Bigarren fasean Brasilek gol piloa sartu zien, Txilerekin berdindu eta Kolonbiarekin galdu. Laugarren postuan egon ziren txapelketa amaitzean.

Hego Amerikako jokoak eta 2014ko Amerika Kopa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Rilany brasildarra markatzen ari da Banini, 2014ko Emakumezkoen Amerika Kopako azken faseko partidetako batean.
Banini, 2014ko Emakumezkoen Amerika Kopako azken faseko partida batean.

2014ko martxora arte ez zuen berriro jokatu Argentinako selekzioarekin, ez baitzuen parte hartu 2011ko lagunarteko Joko Panamerikarretan. Bestalde nazioarteko partiden programaziorik ez zen egon bi urte baino gehiagoan. Hego Amerikako Jokoetan agertu zen berriro. Txileren aurreko lehen partidan galdu arren, finalerdietan sailkatu ziren Boliviari irabazi ondoren, Baniniren golarekin.[66] Finalaurrekoan Brasilen aurka berdinketa jasatea lortu zuten eta penalti-txandan irabazi zuten, Baninik Argentinako hirugarren jaurtiketa eginda. Txileko finalean zabaldu zuen markatzailea, 1-2 irabazita.[67]

Urte horretako irailean Ekuadorren egin zen Amerika Kopan parte hartu zuen. Txapelketa Txileren aurka 1-0 galtzen hasi ziren, baina gero gainerako partidak irabazi zituzten. Banini partida guztietan izan zen titular, eta penalti bat sartu zuen Brasilen aurka irabazi zutenean.[68] Azken fasean, golik gabeko berdinketa izan zuten Kolonbiaren aurka, eta, gero, Brasilek lehen faseko partidaren errebantxa hartu eta 6-0 galdu zuten. Azken topaketan, munduko txapelketarako anfitrioien aurrean sailkatzeko aukera zuten. Baninik markatzailea ireki zuen, eta handik bost minutura 2-0 arte handitu zuten abantaila, baina bigarren zatian Ekuadorrek gora egin zuen eta argentinarrek 3-2 galdu zuten, eta laugarren postuan amaitu zuten txapelketa.[69]

Ezin izan zuen parte hartu Brasilgo Nazioarteko Txapelketan, Colo-Colok titulua lortzeko play-offetan hartutako konpromisoengatik. 2015ean, Baninik lesio luze bat izan zuen, eta ez zion utzi Joko Panamerikarretan parte hartzen. Argentinak ez zuen inolako partidarik jokatu 2017ra arte, eta Baninik ere ez zuen parte hartu.

Hala ere, AMF 2017 Munduko Futsal Txapelketa jokatu zuen, Argentina ordezkatuz, txapeldunorde geratu zela.[70][71][72]

2018ko Amerika Kopa eta 2019ko Munduko Kopa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Banini, Panamaren aurkako 2018ko joaneko partidan.
Banini, 2018an Panamaren aurka jokatutako bigarren aukerako partidaren ondoren.

2018ko apirilaren 5ean, berriro jokatu zuen selekzioarekin Txilen jokatu zen Amerika Kopako lehen partidan. Baninik falta zuzeneko gola markatu zuen, eta gol horrek ez zuen balio izan Brasilen aurkako 3-1 porrota saihesteko.[73] Bolivia garaitu ondoren, berriro ere Ekuador eta Venezuelaren aurka irabazitako partidetan markatu zuen.[74][75] Azken fasean, pase bat eman eta 3-1 aurreratu zuten Kolonbiaren aurka.[76] Gero Brasilen eta Txileren aurka galdu zuten, eta horrek aukera eman zien 2019ko Munduko Futbol Txapelketan parte hartzeko.

2018ko azaroan egin zioten aurre Panamari. Joaneko partida Argentinan jokatu zen, eta etxekoek 4-0 irabazi zuten. Baniniren emanaldi nabarmena izan zen, Panamako atezainak bota zuen penaltia gelditu arren.[77] Itzulerako partidan 1-1 berdindu zuten eta Munduko Futbol Txapelketarako sailkatu ziren.[78]

2019ko maiatzaren 22an, Argentinako Futbol Elkarteak Frantzian jokatzekoa zen Munduko Koparako 23 futbolari jokalarien zerrenda ezagutarazi zuen, besteak beste, Estefanía Banini. 2019ko ekainaren 10ean, titular gisa jokatu zuen lehen aldiz Munduko Futbol Txapelketan, eta Japoniaren aurkako 0-0 berdinketaren kapitaina izan zen. Munduko txapelketen historian Argentinako Emakumezkoen Futbol Selekzioak irabazitako lehen puntua lortu zuen.[79] Partidako jokalaririk onena aukeratu zuten.[80][81] Ingalaterraren aurreko bigarren partidan, paper diskretua izan zuen, eta 1-0 galdu zuten[82] Hirugarren partidan 3-3 berdindu zituzten Eskoziaren aurka, eta bi gol gutxiago zituztenean, 60. minutuan Banini ordezkatua izan zen.[83] Emaitza horrekin, Argentina final-zortzirenetatik kanpo geratu zen.

Ondorengo absentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ondoren, ez zuten deitu Limako 2019ko Joko Panamerikarretarako. Hedabideetan argitaratu zen Munduko Txapelketan parte hartu zuten jokalariek nazio mailako selekzioaren talde teknikoa aldatzea eskatu zutela, eta, ondorioz, eskaera egitera aurrean joan zirenak, Banini tartean, ez zituztela gero deitu.[84]

Handik urtebetera, Baninik adierazi zuen «Niretzat oso garrantzitsua izan zen Selekzioaren hazkundearen bila joatea. Zuria eta urdina beti faltan izango dut, baina ni profesionala izaten jarraitzen dut, eta nire herrialdea ondo uzten saiatzen naiz, Estefanía Baniniren moduan edo nire koloreak defendatzen. [..] Argentinako selekzioari ez nion inoiz ezetz esan, baina beti nahi dut haz dadin. Adin honetan egin dut nire ibilbidea, ez dut Selekzioan egon beharrik irteteko (kanpora).» Bestalde, SheBelieves Cup saiorako ez zuten deitu eta ondoren, Carlos Borrello hautatzaileak adierazi zuen ez zegoela berarekin haserretuta, baina ulertu behar zutela entrenatzailea zerbaitetarako dagoela.[85][86]

Selekzioara itzuli eta 2022 Amerika Kopa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2022an, berriro deitu zuten Txilen aurkako bi lagunarteko partida jokatzeko.[87] Ia hiru urtez kanpoan egon ondoren, apirilaren 7an jokatu zuen berriro.[88]

2022ko ekainaren 27an sartu zen Amerika Koparen deialdian.[89] Brasilen aurkako lehen partidan, 63. minutuan sartu zen zelaian, Argentinako selekzioa 3-0 irabazten zegoenean eta amaieran 4-0 galdu zuten.[90] Gainerako partidetan titularra izan zen. Peruren aurkako bigarren partidan, markagailua ireki zuen jokaldia sortu zuen, Peruko atezainari erregateatu eta berak markatu beharrean, lagun bati pasea emanda eta beste pase bat eman zuen partidako hirugarren golean, 4-0 irabazita.[91] Markatzailea zabaldu zuen eta partiduan 5-0 irabazi zuten Uruguayren aurka.[92] Taldekako fasearen azken partidan 1-0 irabazi zioten Venezuelari, eta selekzio horren aurka jokatu zuten finalaurrekora pasatzea zuten jokoan.[93] Banini aukeratu zuen Aditu Taldeak, talde-faseko azterketa teknikoa egin ondoren, bere hautaketaren hiru jokalari erabakigarrienetako bat aintzesteko.[94] Kolonbiari aurre egin zioten finalean postu bat lortzeko, Baninik berriro jokatu zuen partida batean, 1-0 galduz.[95] Hirugarren posturako partidan Paraguayren aurka jokatu zuten, eta brontzezko domina eta 2023ko Munduko Txapelketarako sailkapena lortu zituzten.[96]

2023ko uztailaren 8an, Emakumezkoen 2023ko Munduko Futbol Txapelketarako deitutako 23 pertsonen zerrendan berretsi zen. Hala, munduko bigarren txapelketa jarraian jokatu zuen. Gainera, jokalariak berak adierazitakoaren arabera, hori izango zatekeen estatuko selekzioarekin izango zukeen azken lehia.[97] Italiaren aurkako partidan titularra izan zen, eta 1-0 irabazi zuten, 87. minutuan sartutako gol batekin, eta Hegoafrikaren aurka, bi gol galtzen egon ondoren, berdindu egin zuten eta hurrengo fasera pasatzeko aukera izan zuten.[98][99] Abuztuaren 2an nazioarteko azken partida jokatu zuen, Suediaren aurka irabazita, Argentinako selekzioa kanporatu eta Baniniren agurra ekarri zuen. Baniniren esanetan, Munduko Futbol Txapelketaren ondoren,selekzioarekin ez zuen gehiago jokatuko.[100]

Nazioarteko onarpena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Estefanía Banini hautatu zuen Historia eta Estatistikaren Nazioarteko Federazioak (IFFHS), Hego Amerikako 2011-2020 hamarkadako talde idealaren barruan.[101]

2022ko urtarrilean FIFProko Hamaika idealean aukeratu zuten.[102]

Kantxan zuten posizioarengatik eta erabiltzen zuen zenbakiarengatik, Argentinako jokalariarekin konparatzen hasi ziren, eta "la Messi" ezizena sortu zen. Baninik erantzun zuen konparazioa polita zela, baina nahiago zuela jokalari guztiak beren izenez ezagutzea.[103]

Estatistikak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Klubak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko maiatzaren 27an jokatutako azken partidan eguneratua.

Taldea Maila Denboraldia Liga Kopak Nazioarteko kopak Guztira Batez besteko golak
Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak
Colo-Colo

 Txile
1.a 2011 A - - -
2011 C 1
2012 A 17 - - -
2012 C 11 32 3
2013 A 18 37 - - -
2013 C 6 6
2014 A - - -
2014 C 18 3 4
Washington Spirit

 AEB
1.a 2015 4 0 0 - - - - - - 4 0 0 0
Colo-Colo

 Txile
1.a 2015 C - - - - - -
Guztira taldean 14
Washington Spirit

 AEB
1.a 2016 15 5 1 - - - - - - 15 5 1 0.33
Valencia CF

 Espainia
1.a 2016-17 26 4 2 1 0 28 5 0.18
Guztira taldean 26 4 2 1 0 28 5 0.18
Washington Spirit

 AEB
1.a 2017 9 1 0 - - - - - - 9 1 0 0.11
2018 12 1 1 - - - - - - 12 1 1 0.08
Guztira taldean 40 7 2 - - - - - - 40 7 2 0.18
Levante UD

 Espainia
1.a 2018-19 19 4 4 2 0 0 - - - 21 4 4 0.19
2019-20 16 3 3 2 0 0 - - - 18 3 3 0.17
2020-21 27 1 1 5 1 0 - - - 32 2 1 0.08
Guztira taldean 62 8 8 9 1 0 - - - 71 9 8 0.13
Atlético de Madrid

 Espainia 		1.a 2021-22 21 4 1 3 0 0 - - - 24 4 1 0.17
2022-23 28 2 2 4 2 2 - - - 32 4 4 0.12
Guztira taldean 49 6 3 7 2 2 - - - 56 8 5 0.14
Guztira ibilbidean 206+ 25+ 13+ 18 4 2 14 224+ 43+ 15+

Selekzioak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2 de agosto de 2023 jokatutako azken partidan eguneratua.

Selekzioa Denboraldia Beste ofizial bazuk(4) Mundial (5) Lagunartekoak Guztira Batez besteko golak
Partidak Golak Paseak. Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak Partidak Golak Paseak
Absolutua

 Argentina
2010 5 1 4 0 0 9+ 1 0.11
2011 -
2012 -
2013 -
2014 11 4 11 4 0.36
2015
2016
2017
2018 7 3 2 0 9 3 0.33
2019 3 0 3 0 6 0 0
2020
2021
2022 6 1 3 4 1 0 10 2 3 0.20
2023 3 0 0 3 2 0 6 2 0 0.33
Total 29 9 3+ 8 0 14 3 53 13 3+ 0.26
(4) Amerika kopako eta Hegoamerikako Jokoak barne.
(4) Bigarren aukerako aprtidak barne.

Azken faseetako partaidetzak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lehiaketa Maila Herrialdea Emaitza Partidak Helburuak
2010eko Amerikako Kopa Argentinako selekzioa  Ekuador Laugarren postua 5 1
2014ko Hego Amerikako Jokoak  Txile Txapelduna 4 2
2014ko Amerikako Kopa  Ekuador Laugarren postua 7 2
2018ko Amerikako Kopa  Txile Hirugarren postua 7 3
2019ko Munduko Kopa  Frantzia Lehen fasea 3 0
2022ko Amerikako Kopa  Kolonbia Hirugarren postua 6 1
2023ko Munduko Kopa  Australia /  Zeelanda Berria Lehen fasea 3 0
Guztira 35 9

Palmaresa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Titulu nazionalak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Titulazioa Taldea Herrialdea Urtea
Irekiera Txapelketa Colo-Colo  Txile 2011-A
Amaierako Txapelketa 2011-C
Irekiera Txapelketa 2012-A
Amaierako Txapelketa 2012-C
Irekiera Txapelketa 2013-A
Amaierako Txapelketa 2013-C
Irekiera Txapelketa 2014-A
Amaierako Txapelketa 2014-C
Txapeldunen Kopa 2015
Erreginaren Kopa Atletico de Madrid  Espainia 2022-23

Nazioarteko tituluak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Titulazioa Taldea Herrialdea Urtea
Libertadores Kopa Colo-Colo Vitória de Santo Antão 2012
Medalla de oro Hego Amerikako Jokoak  Argentina  Txile 2014

(*) Hautaketa barne

Banakako goraipamenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bereizketa Urtea
Txileko emakumezko futbol atletarik onena 2013 [104]
Sustraiak Saria - Kirolarien Kategoria 2020 [105]
Hego Amerikako 2011-2020 hamarkadako talde ideala ( IFFHS ) 2021 [106]
FIFA/FIFPro Emakumeen Munduko XI 2021

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Estefanía Banini, la capitana de la Selección Argentina de fútbol, denunció a su DT: aquí el motivo. .
  2. ↑ Alfredo Martínez. (30 de diciembre de 2013). «La mendocina que dejó todo por jugar en Colo-Colo» Las Últimas Noticias: 32-33..
  3. ↑ Gustavo Privitera. (10 de febrero de 2015). «“En el Cementista hice buenos amigos”» Ovación.
  4. ↑ Analía Cuccia Baidal. (14 de octubre de 2014). «La "Messi" Banini, una mendocina de Selección» Diario Los Andes.
  5. ↑ La ""Messi"" argentina que guió a Colo Colo a ganar la Copa Libertadores femenina. 2 de diciembre de 2012.
  6. ↑ «Colo Colo remece el fútbol femenino con fichaje de "la Messi" de la selección argentina» Radio Cooperativa 8 de febrero de 2011.
  7. ↑ «Se inicia Campeonato Nacional Femenino ANFP 2011» anfp.cl.
  8. ↑ «Muchos goles en la apertura del Fútbol Femenino» anfp.cl.
  9. ↑ Vasconcelos, María José. (10 de julio de 2011). «Colo Colo se coronò bicampeòn del fùtbol femenino» anfp.cl.
  10. ↑ «Colo Colo fue subcampeón de la Copa Libertadores» anfp.cl 30 de noviembre de 2011.
  11. ↑ «¡Colo Colo es bicampeón del fútbol femenino!» colocolo.cl julio de 2011.
  12. ↑ Colo Colo consigue el tricampeonato del fútbol femenino tras derrotar agónicamente a Everton. 30 de diciembre de 2011.
  13. ↑ vasconcelos, María José. (30 de diciembre de 2011). «colo colo se tituló tricampeón femenino» anfp.cl.
  14. ↑ Colo-Colo Femenino escribe la historia con récords imbatibles. .
  15. ↑ «Colo Colo es pentacampeón del fútbol femenino» anfp.cl 23 de diciembre de 2012.
  16. ↑ Salazar M., Leonardo. (23 de diciembre de 2012). «¡Súper Colo-Colo Femenino!: Arrasó en el Clausura y logró el pentacampeonato» colocolo.cl.
  17. ↑ «Las campeonas de América en la ruca: “estamos muy contentas y agradecidas por el apoyo”» colocolo-old.funx.io 27 de noviembre de 2012.
  18. ↑ Vasconcelos, María José. (21 de julio de 2013). «Colo Colo, hexacampeón del fútbol femenino» anfp.cl.
  19. ↑ Gálvez T., Felipe. (29 de diciembre de 2013). «¡Colo-Colo Femenino, siete veces campeón!» colocolo.cl.
  20. ↑ Pizarro, Gonzalo. (4 de noviembre de 2013). «Colo-Colo femenino es eliminado de la Libertadores en un dramático partido» colocolo.cl.
  21. ↑ «Las albitas vuelven con el tercer lugar de América» colocolo.cl 7 de noviembre de 2013.
  22. ↑ Gálvez T., Felipe. (7 de diciembre de 2013). «Las Albitas cayeron con la frente muy en alto» colocolo.cl.
  23. ↑ Leonardo Salazar. (19 de diciembre de 2013). «Banini, la mejor del año: “Colo-Colo es parte de mi corazón”» Colo-Colo.
  24. ↑ Vasconcelos, María José. (13 de agosto de 2014). «Colo Colo venció a Santiago Morning y logró el octacampeonato» anfp.cl.
  25. ↑ Pizarro, Gonzalo. (13 de agosto de 2014). «Otra vez ¡Campeonas!» colocolo.cl.
  26. ↑ «¡Colo-Colo femenino campeón otra vez!» colocolo-old.funx.io 7 de diciembre de 2014.
  27. ↑ «Spirit sign Argentinian forward Estefanía Banini» Washington Spirit 22 de enero de 2015.
  28. ↑ «Estefanía Banini: "Colo Colo me ayudó a esto"» CDF 26 de enero de 2015.
  29. ↑ «Washington Spirit fall 2-0 to the Houston Dash in season opener» Washington Spirit 11 de abril de 2015.
  30. ↑ «Spirit forward Estefanía Banini to miss remainder of 2015 NWSL season due to knee surgery» Washington Spirit 8 de mayo de 2015.
  31. ↑ «Fin a la dinastía: ¡Palestino es el nuevo campeón femenino!» anfp.cl 5 de diciembre de 2015.
  32. ↑ «Colo Colo representará a Chile en la Libertadores femenina 2016» anfp.cl 12 de diciembre de 2015.
  33. ↑ «Estefania Banini to Miss 4-6 Weeks After Successful Knee Surgery» Washington Spirit 24 de agosto de 2016.
  34. ↑ «Washington Spirit 2016 Team Awards» Washington Spirit 8 de octubre de 2016.
  35. ↑ «Washington Spirit Midfielder Estefania Banini Voted NWSL Player of the Week» Washington Spirit 19 de julio de 2016.
  36. ↑ «Spirit Midfielder Estefania Banini Voted NWSL Player of the Month» Washington Spirit 2 de agosto de 2016.
  37. ↑ «Estefania Banini se incorpora al Valencia CF como nuevo refuerzo» feminafutbol.com 17 de octubre de 2016.
  38. ↑ El Oiartzun pierde ante el Valencia en el Karla Lekuona. Grupo Vocento 31 de octubre de 2016.
  39. ↑ «Victoria para despedir la Liga Iberdrola» eldesmarque.com 21 de mayo de 2017.
  40. ↑ «El Valencia CF Femenino repite en semifinales de la Copa de la Reina» deporteymujer.com 3 de junio de 2017.
  41. ↑ «Washington Spirit signs Argentine international forward Estefanía Banini» Washington Spirit 19 de junio de 2017.
  42. ↑ «Washington Spirit re-signs forward Estefanía Banini» Washington Spirit 4 de diciembre de 2018.
  43. ↑ «Estefanía Banini se incorpora al Levante UD Femenino» Levante U. D. 17 de octubre de 2018.
  44. ↑ «El Levante UD Femenino no logra romper la imbatibilidad del líder» Levante U. D. 4 de noviembre de 2018.
  45. ↑ «Un gol de Banini en el último suspiro permite lograr una importante victoria en Albacete» Levante U. D. 6 de enero de 2019.
  46. ↑ «Victoria histórica del Levante UD en Mestalla» Levante U. D. 22 de abril de 2019.
  47. ↑ Banini renueva con el Levante Femenino. Nostresport.com 28 de junio de 2019.[Betiko hautsitako esteka]
  48. ↑ «¡A la Champions! Victoria contundente ante el Athletic y retorno a Europa por la puerta grande» Levante U. D. 6 de junio de 2021.
  49. ↑ «El Levante UD no pudo cumplir su sueño de levantar la Supercopa ante el Atlético de Madrid» Levante U. D. 16 de enero de 2021.
  50. ↑ «El Levante UD Femenino, Subcampeón de la Copa SM La Reina» Levante U. D. 30 de mayo de 2021.
  51. ↑ «Estefanía Banini es nueva jugadora del Atlético de Madrid» Marca.
  52. ↑ «El Atlético paga sus errores en el estreno y cae ante el Milan» AS 8 de agosto de 2021.
  53. ↑ «Goleada en el estreno liguero» Atlético de Madrid 4 de septiembre de 2021.
  54. ↑ «El Atlético de Madrid asalta el Di Stéfano» Marca 12 de septiembre de 2021.
  55. ↑ «Banini sufre una lesión en la rodilla derecha y se someterá a una artroscopia exploratoria» Atlético de Madrid 29 de octubre de 2021.
  56. ↑ «Banini, Bárbara y Vizoso ya tienen el alta médica» Atlético de Madrid 25 de enero de 2022.
  57. ↑ La emoción de Banini por estar en el 11 ideal de la FIFA: “No voy a pegar un ojo”. Grupo Clarín 17 de enero de 2022.
  58. ↑ Fernández Fuks, Ana. (4 de mayo de 2022). «Estefanía Banini: "No hay nada más lindo que sentirte querida en tu propia casa, en tu propio país"» 90min.com.
  59. ↑ Griñán, Marta. (28 de mayo de 2023). Remontada de coraje y corazón para alzar la segunda Copa. Grupo PRISA.
  60. ↑ Lugones, Paula. (2 de septiembre de 2017). Estefanía Banini: “Haber jugado 10 años con varones me sirve para ponerle hoy el cuerpo a chicas de 1,80”. .
  61. ↑ «Estefanía Banini» Washington Spirit.
  62. ↑ «Chile logra empate ante Japón en Copa Bicentenario» anfp.cl 16 de enero de 2010.
  63. ↑ «Argentina venció a Bolivia y espera traspiés para llegar a semifinales» ellasjueganfutbol.blogspot.com 8 de marzo de 2010.
  64. ↑ «Argentina derrotó a Bolivia en el debut de la Copa América» afa.org.ar 4 de noviembre de 2010.
  65. ↑ «Stefanía “Chuky” Banini es la figura de la Argentina y la comparan con “La Pulga”. Mañana, gran partido ante Brasil.» ellasjueganfutbol.blogspot.com 16 de noviembre de 2010.
  66. ↑ «Odesur: Argentina golea por 4-0 a Bolivia y la deja virtualmente eliminada del torneo» CONMEBOL 11 de marzo de 2014.
  67. ↑ La selección de fútbol femenino obtuvo la medalla de oro en los Juegos Odesur. 16 de marzo de 2014.
  68. ↑ «Argentina derrotó a la vigente campeona (2-0)» CONMEBOL 20 de septiembre de 2014.
  69. ↑ «Ecuador supera a Argentina y aguarda el repechaje (3-2)» CONMEBOL.
  70. ↑ «Clásico sudamericano define el Mundial femenino» AMF.
  71. ↑ Areco, Guillermo. «Brasil en la cima mundial del salonismo femenino» AMF.
  72. ↑ «Estefanía Banini leads Argentina to Women’s Futsal World Cup Final» Washington Spirit 26 de noviembre de 2017.
  73. ↑ «Brasil se queda con el clásico sudamericano y vence en el debut Argentina» cafemchile2018,cl.
  74. ↑ «Argentina sacó la tarea adelante con triunfo frente a Ecuador» cafemchile2018,cl.
  75. ↑ «Argentina selló su paso a la siguiente fase tras derrotar a Venezuela en Coquimbo» cafemchile2018,cl.
  76. ↑ «Argentina dio el golpe inicial superando a Colombia» cafemchile2018.cl.
  77. ↑ «Fútbol femenino: Argentina goleó a Panamá y dio el primer paso rumbo al Mundial» tycsports.com 8 de noviembre de 2018.
  78. ↑ «La Selección Femenina empató con Panamá y jugará un Mundial después de 12 años» infobae.com 13 de noviembre de 2018.
  79. ↑ «Histórico empate entre Argentina y Japón en la Copa Mundial Femenina de fútbol» france24.com 11 de junio de 2019.
  80. ↑ Estefanía Banini fue elegida la jugadora del partido en el debut ante Japón. .
  81. ↑ «Gambeta entre tres japonesas "a lo Messi" y un caño de antología: el show de Estefanía Banini, la figura del empate de Argentina» infobae.com 10 de junio de 2019.
  82. ↑ Inglaterra 1-0 Argentina: resultado, resumen y goles. Grupo Prisa.
  83. ↑ Escocia 3-3 Argentina: Bonsegundo para la remontada. Unidad Editorial 19 de junio de 2019.
  84. ↑ Lichinizer, Daniela. (16 de julio de 2019). «Cuatro cartas de denuncia y una incógnita: toda la verdad sobre lo que pasó con la Selección femenina después del Mundial» infobae.com.
  85. ↑ Lichinizer, Daniela. (8 de septiembre de 2020). «Entrevista a Estefanía Banini: el sueño de clasificar a una Champions League, su ausencia de la Selección y en qué club jugaría en Argentina» infobae.com.
  86. ↑ «Es la mejor futbolista argentina pero no la convocaron para la selección» La Capital.
  87. ↑ Sarrabayrouse, Catalina. (29 de marzo de 2022). «Banini: su vuelta a la Selección, el 11 ideal en FIFA y la comparación con Messi» ole.com.ar.
  88. ↑ «Perdió Argentina en la vuelta de Banini» ole.com.ar 7 de abril de 2022.
  89. ↑ AFA. (27 de junio de 2022). Las 23 elegidas para la Copa América Femenina. .
  90. ↑ Brasil le ganó a Argentina en el debut de la Copa América. 9 de julio de 2022.
  91. ↑ «Argentina logró su primer triunfo y mantiene vivo su sueño» copaamerica.com 12 de julio de 2022.
  92. ↑ «Argentina sigue soñando gracias a los goles de Yamila Rodríguez» copaamerica.com 15 de julio de 2022.
  93. ↑ «Argentina se metió en Semifinales» copaamerica.com 22 de julio de 2022.
  94. ↑ «Análisis Técnico durante la CONMEBOL Copa América Femenina» copaamerica.com 27 de julio de 2022.
  95. ↑ «¡Colombia es la primera finalista y clasifica al Mundial!» copaamerica.com 26 de julio de 2022.
  96. ↑ «¡Argentina se quedó con el último cupo directo al Mundial!» copaamerica.com 30 de julio de 2022.
  97. ↑ «Lista de la Selección Argentina para el Mundial de Fútbol Femenino 2023» TyC Sports.
  98. ↑ «Por una cabeza: Argentina cayó en el estreno mundialista ante Italia» FIFA.com 24 de julio de 2023.
  99. ↑ «Gracias a los cambios, Argentina remonta y encuentra el empate ante Sudáfrica» FIFA.com 28 de julio de 2023.
  100. ↑ «Suecia deja a Argentina sin el sueño de su primer triunfo mundialista» FIFA.com 2 de agosto de 2023.
  101. ↑ «Estefanía Banini, en el equipo ideal de Sudamérica de la década» www.telam.com.ar.
  102. ↑ «Se releva el world 11 femenino de la FIFA FIFpro 2020-2021» FIFPRO 17 de enero de 2022.
  103. ↑ Portiglia, Juan Ignacio. (12 de junio de 2019). Se plantó Estefanía Banini y explicó por qué no quiere que le digan "La Messi". .
  104. ↑ «Fueron elegidos los mejores deportistas de 2013 por el Círculo de Periodistas Deportivos» Círculo de Periodistas Deportivos de Chile 3 de diciembre de 2013.
  105. ↑ Se entregaron los Premios Raíces a mendocinos destacados. 19 de septiembre de 2020.
  106. ↑ Ciudadano, El. «La mendocina Banini integra el equipo ideal de Sudamérica de la década» El Ciudadano.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Estefanía_Banini&oldid=9663544"(e)tik eskuratuta