Eva García Magriñá
| Eva García Magriñá | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Donostia, 1966 (58/59 urte) |
| Herrialdea | |
| Bizilekua | Orio |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Euskal Herriko Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | gaztelania euskara |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea, ikertzailea eta hizlaria |
Eva García Magriñá (Donostia, 1966) ikertzaile, idazle eta hizlaria. Gipuzkoako haur abandonatuen problematikari buruzko bi liburu idatzi ditu.[1]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Eva García Magriñák Magisteritza ikasi zuen Euskal Herriko Unibertsitatean. Ondoren, Gizarte eta Hezkuntza Eremuen Ikerketa Masterra lortu zuen, hau ere EHUn.[2]
Elkar eta Aiurriren bitartez argitaletxeen mundura hurbildu zen eta bere lehenengo ikerketak Orio eta inguruko historiari buruzkoak izan ziren.
2008an, Manuel Larramendi Kultur Bazkunak deitutako ikerketa-bekan parte hartu zuen, eta horren emaitza izan zen bere bakarkako lehen ikerlana, Fraisoroko amak, Fraisoroko haurrak (2011), euskaraz argitaratua. Fraisoroko sehaska-etxearen historiari buruzkoa.[3]
2020an, Mujeres de barro, infancias de cristal argitaratu zuen, bere bigarren liburua, kasu honetan gaztelaniaz eta Andoaingo Manuel Larramendi Kultur Elkarteak argitaratua.[4] Tabakaleran aurkeztutako lan honetan, haur abandonatuak eta haien amek jasandako gaitzespen soziala nabarmentzen da.[5]
Argitaratutako lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Fraisoroko amak, Fraisoroko haurrak (2011)
- Mujeres de barro, infancias de cristal (2020)
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Mujeres de barro, infancias de cristal» Fundación Kutxa.
- ↑ «Instituto Vasco de Criminología» Universidad del País Vasco.
- ↑ Alustiza Martínez, Carlos. «Nodrizas en Gipuzkoa» Enciclopedia Auñamendi.
- ↑ «Mujeres de barro, infancias de cristal» Sociedad Cultural Manuel Larramendi.
- ↑ «La sociedad aislaba a las mujeres que concebían de forma "ilegítima"» Diario Vasco.