Igerilekua harem batean

Igerilekua harem batean
Jatorria
Sortzailea(k)	Jean-Léon Gérôme
Sorrera-urtea	1876
Izenburua	Pool in a Harem
Mugimendua	Akademizismoa; Orientalismoa
Ekoizpen lekua	Frantzia
Ezaugarriak
Materiala(k)	olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak	73,5 () × 62 () cm ;
Genero artistikoa	biluzia eta genero-artea
Egile-eskubideak	jabetza publiko
Deskribapena
Kokapena
Lekua	Hermitage museoa
Bilduma	Hermitage museoa
Inbentarioa	ГЭ-6221

Igerilekua harem batean edo Haremgo igerilekua (frantsesez: 'Piscine dans un harem' baita ere frantsesez: 'Piscine du harem ') Jean-Léon Gérôme margolari frantsesak 1876 inguruan egin zuen olio mihise gainekoa da. Gaur egun Hermitage Museoan, San Petersburgon (Errusian), ikus daiteke. Gaia emakumeen biluztasunak erakusteko aitzakia da. Estiloaren ikuspuntutik Orientalismo mugimenduan kokatzen da: Harem barruko intimitate idealizatua.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lana 1875 eta 1876 artean sortu zen, Aleksandrovič duke errusiar handiaren aginduz, Alexandro III.a Errusiakoa izango zena; ospetsua zen tsar izango zenaren artelanekiko pasioa.^[1] 1876an, lana Parisko Saloian erakutsi zen, Emakume turkiarrak bainuan (Femmes turques au bain) izenburupean. Lucy Hooper arte kritikariak The Art Journal aldizkarian negatiboki deskribatu zuen.^[2]

1878an, margolana, «Good Old Handmade Whisky with Sourdough» ingeles esloganarekin, whiski Belle de Nelson enpresaren iragarki baterako erabili zen. Lantegi horrek emakume biluziak erabiltzen zituen publizitatean, eta Tenplantzaren aldeko Emakume Kristauen Batasunaren kritikak jaso zituen.

1885ean, Alexandre III .a enperadoreak bainuen gaiari buruzko Gérômeren beste pintura bat erosi zuen, 1918an Petrogradoko Hermitage Museora transferitu zena eta 1930ean Estatu Batuetan saldu zena. Igerilekua harem batean Anitchkov jauregitik Hermitage Museora eraman zuten, 1918an.^[3]

Lapurketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2001eko martxoaren 22an, gaizkile ezezagun batek Europa mendebaldeko esparruko 330 aretotik, egun argiz, margolana lapurtu zuen. Pintura hori garai hartan ez zen oso garrantzitsutzat jo, eta, beraz, ez zegoen alarma-sistemara konektatuta. 2006ko abenduaren 20an, Errusiako Federazioko Alderdi Komunistako presidenteak, Ganennadi Ziouganovek, zerbait oso garrantzitsua eman nahi zion anonimo baten deia jaso zuen, berak ez lapurtu eta ez saldu nahi ez zuelako, baizik eta herriari itzuli. Abenduaren 27an, pintura Hermitagera itzuli zen zaharberritzeko.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hammam horren erdian, beltzez jantzitako zerbitzari batek nargile bat eskaintzen die biluzik dauden bi emakume zuriei. Batek ile beltza du, eta apain-mahai baten ondoan eserita dago; bestea, berriz, ispilu bat bezain leun den marmolezko maila batean etzanda dagoen ile gorrikoa da. Logelaren atzealdean beste emakume batzuk daude biluzik. Lehen planoan, lore-baldosekin eta idazkera arabiarrarekin ornatuta dagoen pabiloi bat dago. Emakume hauek Odaliskak dira, Sultaneko ohaideak. Objektu dotoreen erdian daude. Horrek guztiak ikuslea erakartzen duela suposatzen den ekialdeko atmosfera sortzen du.

Kontraste handia dago emakume biluzien eta erabat arropa beltzez jantzitako esklaboaren artean.