Joaquín Elio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Joaquín Elio

Bizitza
JaiotzaIruñea, 1806
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
HeriotzaPaue1876ko urtarrilaren 26a (69/70 urte)
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakburuzagi militarra eta ofizierra
Zerbitzu militarra
Graduajeneral
landa-mariskal
Parte hartutako gatazkakLehen Karlistaldia
Bigarren Karlistaldia

Joaquín Elio Ezpeleta (Iruñea, 1806ko abuztuaren 19a - Paue, 1876ko urtarrilaren 24a) Nafarroako militarra izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Francisco Javier Elioren iloba eta Salvador Elioren anaia izan zen. Armada karlistako kapitain nagusi izatera iritsi zen eta Karlos VII.ak duke izendatu zuen. Nafarroako komandante nagusia izan zen 1839an eta, antza denez, Nafarroako independentziaren aldeko asmoak zituen garai hartan. Bergarako Besarkada ez zuen onartu, eta Frantziara erbesteratu behar izan zuen. Atzerrian zegoela matxinada karlistarako prestakuntza lanetan jardun zuen eta 1857. urtean Tarragonako San Carlos de la Rapitako matxinadan hartu zuen parte, baina atxilotu egin zuten. Hiltzera kondenatu zuten, baina Elisabet II.a Espainiakoa erreginak zigorra barkatu zion. Euskal Herriko bigarren Karlistadan, kapitain nagusia eta Karlos VII.aren armadako buruzagia izan zen. Eri zegoela, Pauera erretiratu eta bertan hil zen 1876ko urtarrilean.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Biografia
Nafarroako Foru Erkidegoa
Artikulu hau Nafarroako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.