Francisco Javier Elio
| Francisco Javier Elio | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||
1812ko abuztua - 1820ko martxoa ← Joaquín Blake y Joyes (en)  - Ildefonso Díez de Rivera, Count of Almodóvar (en) →
1811ko urtarrilaren 12a - 1811ko azaroaren 18a ← Baltasar Hidalgo de Cisneros (en) - Gaspar de Vigodet (en) →
1809ko irailaren 29a - 1810eko ekainaren 5a ← Vicente Nieto (en) - Joaquín de Soria (en) →
1808ko irailaren 28a - 1809ko uztailaren 15a ← Juan Ángel Michelena y Moreno de Mendoza (en) - Vicente Nieto (en) → | |||||||||
| Bizitza | |||||||||
| Jaiotza | Iruñea, 1767ko martxoaren 5a | ||||||||
| Herrialdea |  Nafarroa Garaia, Euskal Herria | ||||||||
| Heriotza | Valentzia, 1822ko irailaren 4a (55 urte) | ||||||||
| Heriotza modua | heriotza zigorra garrotea | ||||||||
| Hezkuntza | |||||||||
| Hizkuntzak | gaztelania | ||||||||
| Jarduerak | |||||||||
| Jarduerak | militarra, politikaria eta soldadua | ||||||||
| Jasotako sariak | |||||||||
| Gradua | Kapitain nagusi | ||||||||
_Version_with_Golden_Fleece_and_Order_of_Charles_III_Collars.svg){kind=small}
Francisco Javier Elio Olondriz (Iruñea 1767ko ekainaren 12a - Valentzia, 1822ko azaroaren 24a) nafar militar monarkikoa izan zen. Montevideoko gobernadorea izan zen, eta Rio de la Platako azken erregeordea. 1812an Penintsulara itzulirik, liberalen aurkako errepresioaren arduradunetako bat izan zen.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Francisco Javier Elio Olondriz Iruñean jaio zen 1767ko ekainaren 12an. Ikasketa militarrak eginik, Ceutako eta Orango defentsan hartu zuen parte. 1805. urtean, koronela zela, Ameriketara jo zuen ingelesen esku zegoen La Colonia Espainiarentzat berriz hartzera.
1809an, Montevideoko gobernadore izendatua izan ondoren, Santiago de Liniers Rio de la Platako erregeordearen aurka altxatu zen, eta Montevideoko lurraldea Buenos Airesko herrialdetik bereizi zuen. Río de la Platako erregeorde hautatu zuten 1811ko urtarrilean, baina ezin buruturik ibili zen bertako iraultzaileekin eta 1812an Espainiara itzuli zen.
Kataluniako eta Valentziako armadaburu egin zuten 1814an, eta Fernando VII.ari lagundu zion liberalen aurkako zereginetan (Elioren altxaldia). Liberalak gogor zapaldu zituen. 1818an, Joaquín Vidal buru zuen matxinada konstituzionalak porrot egin ondoren, 18 lagun urkatzeko agindu zuen.[1]
1820ean kargugabetu zuten, Hirurteko Liberalaren hasieran. 1822ko udaberrian atxilotu zuten, Valentziako matxinada absolutista akuilatzeaz akusaturik. Epaitu, heriotza zigorrera kondenatu, eta garrotez hil zuten, 1822ko azaroaren 24an.[1]
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ a b Elío, Francisco Javier de. Gran Enciclopedia de Navarra, enciclopedianavarra.com (kontsulta data: 2024-2-24).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q48684
Multimedia: Francisco Javier De Elío / Q48684