Josefina Guerendiain Caro
| Josefina Guerendiain Caro | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Iruñea, 1918ko irailaren 19a |
| Herrialdea |  Nafarroa Garaia |
| Heriotza | 2011ko ekainaren 4a (92 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania euskara |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | ekintzailea eta Unión General de Trabajadoresa |
Josefina Guerendiain Caro (Iruñea, Nafarroa Garaia, 1918ko irailaren 19a - Ibidem, 2011ko ekainaren 4a) emakume ekintzailea izan zen. UGTko kidea. San Kristobal gotorlekuan zeuden preso politikoei elikagaiak eraman eta arropa garbitu zizkien.
Bizitza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Oso gaztetatik, 14 urte zituenetik, lagundu zion bere aita Juan Guerendiain Urrari, UGTko harginari, Iruñeko Herriko Etxera, eta erakunde horretako hainbat jardueratan parte hartu zuen.[1]
1934ko urriko iraultzaren ondoren, maiz bisitatu zituen Euskal Herriko, Asturiasko eta Santanderko San Kristobalgo preso politikoak eta "Socorro Rojo" izeneko erakundean hasi zen haien alde borrakatzen, elikagaiak eramanez eta arropa garbituz batez ere. Nafarroako hiriburuko UGTko kidea eta Nafarroako UGTko idazkari nagusi Clemente Ruizen neska-lagun bihurtu zen. 1936ko uztaileko estatu-kolpea garaile atera zenean, uztailaren 25ean atxilotu zuten, 17 urte zituela eta zortzi hilabete eman zituen probintziako espetxean. Ondoren, San Juan de Dios klinikan eta Iruñeko Seminarioan instalatutako Alfonso Carlos Gerra Ospitalean lan egin zuen.
1938ko otsailean Vicente Lacarra Armendarizekin ezkondu zen. Gerra amaitu ostean Erriberrin (Nafarroa) finkatu zen, bere senarra bertakoa baitzen. Ondoren, taberna bat izan zuten Iruñean eta, geroago, jatetxe bat Villabonan (Gipuzkoa). Iruñean hil zen 2011ko ekainaren 4an.[2][3]
Aitortzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2024an Iruñeko Udalak erabaki zuen Frankismoak errepresaliatutako 10 emakumeren izena jartzea Hego Txantreako kale eta plazei: Josefina Guerendiain Caro, Julia Bea Soto, Julia Fernández Zabaleta, Dora Serrano Serrano, Aurora Gómez Urrutia, Mª Luisa Elío Bernal, Nemesia Baztán Turrau, Ramona Zapatero Zapatel, Matilde Huici Navaz eta Mª Carmen Húder Carlosena.[4][5][6]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Josefina Guerendain Caro. .
- ↑ «Guerendiáin Caro, Josefina» Fundación Pablo Iglesias 2019-11-27 (Noiz kontsultatua: 2024-02-29).
- ↑ «LA GRAN FUGA SARRIGUREN - Josefina Guerendiain Caro» sites.google.com (Noiz kontsultatua: 2024-02-29).
- ↑ Salvo, Mariví. (2024-02-19). «10 mujeres represaliadas por el franquismo darán nombre a calles y plazas de Txantrea Sur» Diario de Noticias de Navarra (Noiz kontsultatua: 2024-02-28).
- ↑ SL, TAI GABE DIGITALA. (2024-02-19). «Diez represaliadas por el franquismo nombrarán calles en la Txantrea» naiz: (Noiz kontsultatua: 2024-02-28).
- ↑ Press, Europa. (2022-04-06). «EH Bildu, PSN y Geroa Bai proponen dedicar ocho calles de Pamplona a mujeres represaliadas por el Franquismo» diariodenavarra.es (Noiz kontsultatua: 2024-02-28).
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q124695276