Edukira joan

Juan Ignacio Uria

Wikipedia, Entziklopedia askea
Juan Ignacio Uria

Espainiako senataria

1984ko martxoaren 5a - 1986ko apirilaren 23a

Espainiako senataria

1981eko ekainaren 30a - 1982ko abuztuaren 31
Azkoitiako alkate

1976 - 1979
Bizitza
JaiotzaAzkoitia1929ko ekainaren 30a
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
HeriotzaAzkoitia2015eko maiatzaren 31 (85 urte)
Hezkuntza
HeziketaOviedoko Unibertsitatea
Hizkuntzakeuskara
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakabokatua, politikaria eta hizlaria
KidetzaEusko Ikaskuntza
Euskalerriaren Adiskideen Elkartea
Akademia Erraria

Juan Ignacio Uria Epelde (Azkoitia (Gipuzkoa), 1929ko ekainaren 30a-Ibidem, 2015eko maiatzaren 31a), abokatu, politikari, Azkoitiako alkate, erregeak izendutako senatari, Eusko Legebiltzarrak izendutako senatari, Euskalerriaren Adiskideen Elkartearen eta Akademia Errariaren sustatzailea izan zen. Trantsizio urtetako politikan eragin handia izan zuen.[1] Oso hizlari ona zen.

Oso giro ilustratuan jaio zen. Haren aita Trino Uria izan zen, Azkoitiako historialaria. Hiru seme-alaba ziren: Jose Antonio (apaiza) Pilar eta Libano. Maria Isabel Arizmendirekin ezkondu zen. Abokatua, euskal kultura ikertu zuen, bereziki historia eta literatura. Franco hil ondoren, Azkoitiko lehen alkatea izan zen (1976-1979). Bergaran sortutako alkateen mugimenduaren partaidea izan zen eta Autonomia Estatutuaren sortzeko prozesuan kolaboratu zuen. 1977 eta 1979 artean Euskalerriaren Adiskideen Elkartearen Presidentea, 1977an Juan Carlos I.a Espainiakoak aurkeztutako Espainiako senatarien zerrendan jaso zuten. Ondoren ere senataria izan zen baina Eusko Legebiltzarrak izendatuta (1981-1987).[2][3]

Kultura arloko ekintzailea, Euskalerriaren Adiskideen Elkartearen eta Akademia Errariaren sustatzailea izan zen. Bietan kolaborazio ugari plazaratu zituen. Herrien Europa Euskal Fundazioaren lehendakari ordea izan zen. Eusko Ikaskuntzaren partaidea izan zen ere bai. 2000. urtean Cristobal Balentziaga Fundazioaren batzordekide izendatu zuten. 2001etik 2006ra SER katearen kontseilari izan zen, azkenik.[4]

Azkoitiako Basarteko Gurutze Donearen Lekaimetxean hil zen, 85 urte zituelarik.[5]

Kolaborazioak liburutan

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • “Peñaflorida y un canto a la edad de oro”, Los caballeritos de Azkoitia, La Academia Errante bilduma, Donostia, Auñamendi, 1963.
  • "Gentiles y leyendas: mitología vasca", Homenaje a D. José Miguel de Barandiaran: una jornada cultural en compañia del maestro, La Academia Errante bilduma, Auñamendi, 1963, 101-133 or.
  • "Altuna y su biografía", argitaratu gabe. Akademia Errariaren liburu baten kolaborazioa izan behar zen baina ez zen argitaratu. Grabazio hemen entzun daiteke: [1]
  • La Casa Torre de Emparan, Elias Odriozola, Imanol Etxeberria eta Leopoldo Urkolarekin batera, Donostiako Aurrezki-Kutxa, 1977, 143 or.
  • Herri lagunak
  • Euskalerriaren Adiskideen Elkartearen historia[6]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]