Juan Mateo Zabala

Juan Mateo Zabala
Bizitza
Jaiotza	Bilbo, 1777ko irailaren 21a
Herrialdea	Bizkaia, Euskal Herria
Heriotza	Zarautz, 1840ko otsailaren 6a (62 urte)
Jarduerak
Jarduerak	idazlea
Kidetza	Anaia Txikien Ordena

Juan Mateo Zabala (Bilbo, Bizkaia, 1777ko irailaren 21a - Zarautz, Gipuzkoa, 1840ko otsailaren 6a) euskal idazlea izan zen.

Bizitza

1792an frantziskotarren ordenan sartu eta 1803an apaiz egin zen. 1815ean Zarauzko frantziskotarren komentura joan zen eta bertako nagusi izan zen 1826 eta 1839. urteetan. Lan handia egin zuen misiolari gisa, beti Bizkaiko herrietan barrena. Pedro Antonio Añibarro laguna izan zen, eta harekin batera bizi izan zen komentuan. Gutun trukaketa jakingarria izan zuen Lécluserekin eta Ulibarrirekin. Euskarari buruzko obrak idatzi zituen, guztiak hil ondoren argitaratu zirenak: El verbo regular vascongado (1848), bizkaierazko aditza aztergai duena; Noticias de las obras bascongadas que han salido a luz después de las que cuenta el P. Larramendi (1856); Fábulas en dialecto vizcaíno (1907), Julio Urkixok, RIEVen argitaratuak. Azken lan honetan Juan Antonio Mogelek idatzitako alegia batzuk ere aurkitzen dira bertan jasoak. Zarauzko frantziskotarren komentuan gordetzen dira oraindik Zabalaren eskuizkribu argitaragabeak.

Bere gramatika argitaratu ostean, hiperbizkaiera deituriko mugimendu berri bat sortu zen.

Lanak

Poesia

• Fábulas en dialecto vizcaino (1987, EEE - Labayru)

Kanpo loturak

• Juan Mateo Zabala literaturaren zubitegian
• Fábulas en dialecto vizcaino Klasikoen Gordailuan

Artikulu hau euskal idazle bati buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

• Datuak: Q12261054