Juniperus chinensis

Wikipedia, Entziklopedia askea
Juniperus chinensis
Iraute egoera

Arrisku txikia (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaPlantae
KlaseaPinopsida
OrdenaPinales
FamiliaCupressaceae
GeneroaJuniperus
Espeziea Juniperus chinensis

Txinako ipurua (Juniperus chinensis), Cupressaceae familiako espezie arbola, jatorriz Asiako ipar-ekialdekoa eta erdialdeko ekialdekoa, besteak beste herrialde hauetakoa: Txina, Mongolia, Japonia, Korea eta Hego-ekialdeko Errusia.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zuhaitz edo zuhaixka oso aldakorra, 1 m eta 20 m arteko altuera izan dezake. Gazte garaian landare delikatua da. Hostoek bi forma dituzte; gazteak, orratz itxurakin, 5 eta 10 mm luze eta helduak 1,5 eta 3 mm eskata moduan. Zuhaitz helduek normalean gazteen hosto batzuk izaten dituzte, batez ere beheko aldean.

Espezie dioikoa da, ar eta eme zuhaitzak daude; hala ere, zenbait zuhaitz bi sexuak izaten du.

Parkeetan eta lorategientan apaingarri modura espezie oso ezaguna eta landatua da.

Taxonomia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Juniperus chinensis Carlos Linneo- k deskribatu zuen eta 1767 urtean argitaratu Mantissa Plantarum 1: 127. [1]

Etimologia

Juniperus: Latinezko iuniperus hitzetik eratorria , eta euskaraz ipurua [2] izena du.

chinensis: epitetoa da eta jatorrizko kokapena adierazten du, hots, Txina .

erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]