Luis García Montero

Wikipedia, Entziklopedia askea
Luis García Montero


Cervantes Institutuko zuzendaria

2018 -
Juan Manuel Bonet
Bizitza
JaiotzaGranada1958ko abenduaren 4a (65 urte)
Herrialdea Espainia
Lehen hizkuntzagaztelania
Familia
Ezkontidea(k)Almudena Grandes  (1996ko abenduaren 7a -  2021eko azaroaren 27a)
Hezkuntza
HeziketaFacultad de Filosofía y Letras (Universidad de Granada) (en) Itzuli
Hezkuntza-mailaEspainiako literatura
Doktorego ikaslea(k)Juan Carlos Abril (en) Itzuli
HizkuntzakVietnamera
gaztelania
Irakaslea(k)Juan Carlos Rodríguez Gómez (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakpoeta, unibertsitateko irakaslea, idazlea eta literatura-kritikaria
Enplegatzailea(k)Granadako Unibertsitatea
Cervantes Institutua
Jasotako sariak
KidetzaAcademia de Buenas Letras de Granada (en) Itzuli
MugimenduaQ3214158 Itzuli
Genero artistikoaolerkigintza
saiakera

luisgarciamontero.com
Twitter: lgm_com Musicbrainz: 7bc1dc26-b420-46b8-922d-ed01389016f0 Edit the value on Wikidata

Luis García Montero (Granada, 1958ko abenduaren 4a) andaluziar olerkigilea da. Filologiako lizentziaduna da; irakasle gisa lan egin du, eta horretan dihardu gaur egun ere, Granadako Unibertsitatean. Lan didaktikoez gainera, lan kritiko zabala eta literaturaren inguruko saiakera bikainak idatzi ditu, besteak beste, El teatro medieval. Polémica de una inexistencia (1984, Erdi Aroko antzerkigintza. Existitzen ez den zerbaiten eztabaida), La norma y los estilos en la poesía de Rafael Alberti (1986, Araua eta estiloak Rafael Albertiren poesian), Poesía, cuartel de invierno (1987, Poesia, neguko kuartela), ¿Por qué no es útil la literatura? (1994, Zergatik ez da erabilgarria literatura?), azken hau Antonio Muñoz Molina idazlearekin batera. Luis García Monteroren obrek antzerki edo eleberri baten tankerako egitura dute, eta pertsonaia protagonista batek bere historia bizi ala kontatzen du memoriaren bidez, oroitzapenaren bidez, grinaren bidez. Bere olerkiak "esperientziaren poesia" delako higikundearen baitan sailkatzen dira, eta oreka bilatzen dute fantasiaren eta egunerokotasunaren artean. Jaso dituen sarien artean Federico García Lorca Saria, Loewe Saria (1980), Adonáis Olerki Saria (1983), Espainiako Poesia Sari Nazionala (1995) eta Espainiako Kritika Saria (2003) dira aipagarriak.[1]

Poesia liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Y ahora ya eres dueño del Puente de Brooklyn, 1980, Federico García Lorca Saria.
  • Tristia, 1982.
  • El jardín extranjero, 1983, Adonáis Olerki Saria).
  • Rimado de ciudad, 1983.
  • Égloga de dos rascacielos, 1984.
  • En pie de paz, 1985.
  • Seis poemas del mar (autógrafos), 1985.
  • Diario cómplice, 1987.
  • Anuncios por palabras, 1988.
  • Secreto de amistad, 1990.
  • Las flores del frío, 1990.
  • En otra edad, 1992.
  • Fotografías veladas de la lluvia, 1993.
  • Habitaciones separadas, 1994: (Loewe saria eta Literatura Sari Nazionala)
  • Además, 1994.
  • Quedarse sin ciudad, 1994.
  • Casi cien poemas (1980-1996): antología, 1997.
  • Completamente viernes, 1998.
  • Antología personal, 2001.
  • Poemas, Santander, 2001.
  • Antología poética, 2002.
  • Poesía urbana (antología 1980-2002), 2002.
  • La intimidad de la serpiente, 2003, Kritikaren Sari Nazionala 2003.
  • Poesía (1980-2005), 2006.
  • Infancia, 2006.
  • Vista cansada, 2008
  • Canciones , 2009
  • Un invierno propio, 2011
  • Ropa de calle, 2011

Saiakerak eta artikulu-bildumak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • La otra sentimentalidad, Javier Egea eta Álvaro Salvadorrekin batera, Granada, Don Quijote, 1983.
  • La norma y los estilos en la poesía de Rafael Alberti (1920-1939), Granada, Servicio de Publicaciones, Universidad de Granada, 1986.
  • Poesía, cuartel de invierno, Madril: Hiperión, 1988 (2. ed. Bartzelona, Seix-Barral, 2002).
  • Confesiones poéticas, Granada, Diputación Provincial, 1993.
  • La palabra de Ícaro (estudios literarios sobre García Lorca y Alberti), Granada, Servicio de Publicaciones de la Universidad de Granada, 1996.
  • Lecciones de poesía para niños inquietos (Juan Vidaren marrazkiekin), Granada, Editorial Comares, 1999.
  • El sexto día: historia íntima de la poesía española, Madril, Debate, 2000.
  • Gigante y extraño: las "Rimas" de Gustavo Adolfo Bécquer, Bartzelona, Tusquets, 2001.
  • Los dueños del vacío. La conciencia poética, entre la identidad y los vínculos, Bartzelona, Tusquets, 2006.
  • Inquietudes bárbaras, Bartzelona, Anagrama, 2008.

Eleberriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Mañana no será lo que Dios quiera, 2009. Ángel González poetaren biografia da.
  • No me cuentes tu vida, 2012.
  • Alguien dice tu nombre, 2013.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. http://www.epdlp.com/escritor.php?id=2585