Espainiako literatura

Espainiako literatura Europako herrialde horretan eta gaztelaniaz egindakoa da, lurraldean bertan baina beste hizkuntza batzuetan idatzitakoa kanpoan utziz. Espainiako literatura Gaztelaniazko literatura barruan kokatzen da, hau da, mundu mailan hizkuntza horretan egiten dena, batez ere Amerikan non literatura latinoamerikarra sortu den. Literatura erromanikoaren adarra da.
Tradizionalki literatura horri jartxa motako testuekin ematen zaio hasiera, nahiz eta testu horiek gero kanporatutako izango zirenmozarabiarren hizkuntzaz idatzita egon. Horren arabera, ia mila urteko literatura izan daiteke.
Erdi Aroan[aldatu | aldatu iturburu kodea]
XIII. mendetik bakarrik eta modu geografikoz bakarrik hitz egin daiteke literatura horretaz. Horrek esan nahi du oraindik ez zegoela gaztelaniaz idatzitako literatura. Urte horietan latinaren erabilera kultoarekin batera, pentsatzen da bazegoela ahozko trasmiziozko lirika eta epika erromantzea.
1950 arte, Espainiako literaturari epikako lana den Mio Ciden eresiarekin ematen zitzaion hasiera. Gaur egun onartzen da aurretik beste motatako konposizioak izan behar zirela.
Lehenengo testuak hauek dira:
- Donemiliagako glosak. X. mendekoak, ez dira testu literarioak. Erromantzez idatzita ez dago garbi gaztelaniaz daudenik.
- Jartxak. XI. mendekoak, mozarabieraz daude.
- Koblakarien poesia: Gesta kantak dira.
- Mio Ciden eresia
- Errege Magoen erlijiozko antzerkia
Idazle klasikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Berpizkundea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Garcilaso de la Vega. Toledo. (1501-1536).
- Luis Granadakoa. Granada. (1504-1588).
- Teresa Avilakoa. Avila. (1515–1582).
- Frai Luis Leongoa. Cuenca. (1527-1591).
- San Joan Gurutzekoa. Avila. (1542-1591).
Barrokoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Miguel de Cervantes. Madril. (1547-1616).
- Luis de Góngora. Kordoba. (1561-1627).
- Lope de Vega. Madril. (1562—1635).
- Tirso de Molina. Madril. (1579—1648).
- Francisco de Quevedo. Madril. (1580—1645).
- Calderón de la Barca. Madril. (1600—1681).
Ilustrazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Gaspar Melchor de Jovellanos. Asturies. (1744-1811).
- Felix María Samaniego. Araba. (1745 - 1801): "Fábulas morales".
- Leandro Fernandez de Moratin. Madril. (1760-1828).
XIX. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erromantizismoa, Errealismoa, Naturalismoa eta 98ko Belaunaldia:
- José de Espronceda. Badajoz. (1808-1842).
- Mariano Jose de Larra. Madril. (1809 — 1837).
- Jose Echegaray. Madril. (1832 - 1916).
- José María de Pereda. Kantabria. (1833 - 1906).
- Gustavo Adolfo Becquer. Sevilla. (1836-1870).
- Benito Perez Galdos. Las Palmas. (1843 - 1920).
- Emilia Pardo Bazan. A Coruña. (1851-1921).
- Leopoldo Alas, "Clarín". Zamora. (1851 - 1901).
- Miguel Unamuno. Bilbo. (1864-1936).
- Ramón María del Valle-Inclán. Pontevedra. (1866-1936).
- Jacinto Benavente. Madril. (1866-1954).
- Vicente Blasco Ibañez. Valentzia. (1867 - 1928).
- Pio Baroja. Donostia. (1872-1956).
- Antonio Machado. Sevilla. (1875-1939).
- Ramiro de Maeztu. Gasteiz. (1875-1936).
- Juan Ramon Jimenez. Huelva. (1881 - 1958).
XX. mendea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Pedro Salinas. Madril. (1891-1951).
- Damaso Alonso. Madril. (1898-1990).
- Federico Garcia Lorca. Granada. (1898-1936).
- Vicente Aleixandre. Sevilla. (1898-1984).
- Rafael Alberti. Cadiz. (1902-1999).
- Miguel Hernandez. Alicante. (1910-1942).
Garaikideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Rosa Chacel. Valladolid. (1898-1994).
- María Moliner. Zaragoza. (1900-1981).
- Maria Zambrano. Malaga. (1904-1991).
- Jose Escobar. Bartzelona. (1908-1994).
- Camilo Jose Cela. Coruña. (1916-2002).
- Miguel Delibes. Valladolid. (1920-2010).
- Francisco Ibañez. Bartzelona. (1936-).
- Manuel Vazquez Montalban. Bartzelona. (1939-2003).
- Marina Mayoral. Lugo. (1942-).
- Celia Amorós. Valentzia. (1944-).
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Aragoierazko literatura
- Asturierazko literatura
- Euskal literatura
- Galizierazko literatura
- Gaztelaniazko literatura
- Katalanezko literatura