María Jesús Cava
| María Jesús Cava | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bilbo, 1949ko abenduaren 21a (74 urte) |
| Herrialdea |  Bizkaia |
| Familia | |
| Anai-arrebak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | euskara gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | historialaria eta unibertsitateko irakaslea |
| Enplegatzailea(k) | Deustuko Unibertsitatea |
| Kidetza | Euskalerriaren Adiskideen Elkartea |
María Jesús Cava Mesa (Bilbo, Bizkaia, 1949ko abenduaren 21a – ) bilbotar historialaria da eta historia garaikideko katedra zuzendaria izan da Deustuko Unibertsitatean. Euskalerriaren Adiskideen Elkarteko kidea da.[1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Batxilergoa ikasi zuen Bilboko Jesusen Bihotzaren Esklaboen Ikastetxean, eta Filosofia eta Letretan lizentziatu zen (Historia Modernoa eta Garaikidea) Deustuko Unibertsitatean (1972). Unibertsitate berean (1985) Historia Moderno eta Garaikidean doktoratu zen, kalifikazio gorenarekin. Santanderko Menéndez Pelayo Nazioarteko Unibertsitateko bekaduna izan zen hainbat ikasturtetan, baita La Rábidako Unibertsitate Hispanoamerikarrekoa ere. Kultura, Historia eta Ingelesa ikasi zituen East Angliako Unibertsitatean (Norwich), Oxforden (Ingalaterrako kultura) eta Londresko Iparraldeko Politeknikoan (ingelesa). Halaber, Historiaren Didaktikan espezializazio-ikasketak egin zituen.[1]
Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Irakasle[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2006-2006 ikasturtetik, Deustuko Unibertsitateko Historia Departamentuko burua da. Historiari buruzko hainbat liburu eta monografia idatzi ditu, bai tokiko historiari dagokionez -BilbaoHiriaren historiako benetako espezialistatzat hartuta-, bai Historia eta Nazioarteko Harremanei buruz.[1] Deustuko Unibertsitateko Filosofia eta Letren Fakultateko Historia Garaikideko katedraduna (Bilboko Campusa), Batxilergoko Katedradun Numerarioa ere bada (eszedentzian). Historia Unibertsal Garaikideko eta Nazioarteko Harremanen Historiako irakaslea da, eta Filosofia eta Letretako Fakultateko eta Filosofia eta Hezkuntza Zientzietako doktoretza-ikastaroetan ere ematn ditu eskolak. 1989az geroztik, Socro-Programen Zuzendaritza-Koordinazioa-Letren Fakultateko Historia Sailean dihardu. Erakunde horren Cliohnet eta CliohRES koordinatzailea izan da, eta CLIOHRESnet bikaintasun-sareko TWG 6.aren (Europa eta munduko gainerako herrialdeak) antolatzaileetako bat.[1]
Hezkuntza Zientzien Institutuko irakaslea izan da (1988ra arte), eta Irakaskuntza Ertainen Erreformarako aholkularitza-lanak egin ditu, Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sailarekin lankidetzan (1986-1987). Unibertsitate bereko Europako Ikasketen Institutuko eta Aisiako Ikasketen Institutuko irakaslea. F.I.C.E. Fakultateko Aisia eta Giza Potentzialaren Masterreko Kontseilu Aholku-emaileko kide da, Institutu hori sortu zenetik, eta sail horretako Aisialdi eta Kultur Baliabideen Diplomaturako Nazioarteko arloaren arduraduna izan da 1993ra arte. ELRA Nazioarteko Elkartearen "Aisia eta Herritartasun Berria" Biltzarraren Batzorde Antolatzaileko kide izan da, eta Metropoli 30" erakundeak Kultur Zentraltasunari buruz sustatu zuen lehen aditu-mahaian parte hartu zuen, Bilboko Metropoli Barrutia Suspertzeko Programan. Munduko Aisialdi Biltzarra antolatzen duen batzordeko kidea (Bilbo, 2000).[1]
Idazle[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hogei lan baino gehiago argitaratu ditu.[2][3] Hainbat iritzi artikulu ere idatzi ditu.[4][5]
Bestelako lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hizlari nabarmena izan da, eta hainbat herrialdetako biltzar, ziklo eta jardunaldi ugaritan parte hartu du. Bilboko Udaleko Ondare Batzordeko kidea da. Hainbat kultura-elkartetako kidea da, hala nola Asociación Mujer Siglo XXI, AMAK (Alfredo Krausen Lagunak elkarteko zuzendaritzako kidea) eta Iberoamerikarekin unibertsitate arteko lankidetza programaren ebaluazioan aditua, 2003. CEHRIko (Nazioarteko Harremanen Historiarako Batzordea) Zuzendaritza Batzordeko kidea da 2000. urtetik, eta Euskalerriaren Adiskideen Elkarteko kidea (Bizkaiko Batzordea).[1]
Bilboko Historian aditu[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bilboko Udaleko Ondare Batzordeko kidea da. Hainbat kultura-elkartetako kidea da, hala nola Bidebarrietak Urtekariaren Erredakzio Kontseiluko kidea (Bilboko Udal Liburutegia) eta Cuadernos Europeos Deustuko Unibertsitateko Europako Ikasketen Institutuko kidea. Bere artikuluak hainbat argitalpen espezializatutan agertu dira, hala nola Estudios de Deusto, Letras de Deusto, Periódico Municipal Bilbao, Mundáiz (Donostia), Anuario Bidebarrietak (Bilbo). Tokiko historian aditua denez, 1996az geroztik ehun lanetik gora argitaratu ditu Bilbao Udal Egunkarian hainbat eta hainbat kultura-gairi buruz. Artikulu horien bidez, azken hiru mendeetako Bilboko historia bizia berregin daiteke, baita iraganeko eta Euskal Herriko literatura-, gizarte- eta oroitzapen-erreferentziak ere. [1]
Nazioarteko harremanetan aditu:[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Winter Unibertsitateak Bruselako Unibertsitatean, Bielefeld, Wageningen eta Manchesterren antolatutako jardunaldietan parte hartu zuen, Ipar eta Hego Europako kultura-harremanei buruzko txostenarekin. Irakasle bisitaria izan zen EXCELen, Leewardengo Unibertsitatean (The Netherlands) eta Manchesterreko Unibertsitateko Historia Departamentuan (1994). Irakasle gonbidatua ere izan zen Boloniako Unibertsitatean (1998) eta Hannoverko Unibertsitateko Historia Sailean (Staff exchange, 1999). Halaber, British Council-Eusko Jaurlaritzako bekaduna izan zen sailen arteko harremanak sustatzeko ekintza bateratuko programetan (Manchesterko Unibertsitatea eta Edinburghekoa).[1]
Emakumeen oztopoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere amari familiak ez zion utzi Farmazia ikasten. María Jesús Cavak 70eko hamarkadan lanean hasi ziren emakumeen “basamortuko zeharbide bihurria” gogoratuta hauxe esan zuen:[6]
“Erakundeekiko aldaketa testuinguru soziopolitikotik etorri zen”.[6]
Zentsurarik gabe, aitortzen du Deustuko Unibertsitatea tabuak ezabatzen joan dela, “baina pixkanaka: kortseak apurtu egin dira, emakume klaustrokideak ikusaraziz eta erabilgarritasun-helburuekin”. Ildo horretatik, esan zuen bere ibilbideak “argiak izan dituela, baina baita itzalak ere”, eta bilakaera positiboa izan duela egiaztatu arren, kostatu egin dela horretara iristea: [6]
“Botereak inoiz ez dit boterea ekarri, baina laster jakin dut errektoreorde izatera iritsiko ez zela. Nire garaiak profil jakin bateko gizonei eman zien lehentasuna”.[6]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b c d e f g h «Cava Mesa, María Jesús - Auñamendi Eusko Entziklopedia» aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus (Noiz kontsultatua: 2024-01-06).
- ↑ (Gaztelaniaz) «María Jesús Cava Mesa» Dialnet (Noiz kontsultatua: 2024-01-06).
- ↑ ISSN https://es.linkedin.com/in/mar%C3%ADa-jes%C3%BAs-cava-mesa-a243483b..
- ↑ «Egilearen liburu guztiakCava Mesa Maria Jesus» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2024-01-06).
- ↑ (Gaztelaniaz) Mesa, María Jesús Cava. (2023-10-18). «Cuestión de fontanería» El Correo (Noiz kontsultatua: 2024-01-06).
- ↑ a b c d (Gaztelaniaz) «María Jesús Cava: “Mi trayectoria ha tenido luces, pero también sombras”» Deia 2019-02-20 (Noiz kontsultatua: 2024-01-06).
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- (Gaztelaniaz) María Jesús Cava Mesa, Auñamendi Entziklopedian.
