Edukira joan

Marcelino Oraa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marcelino Oraa

Espainiako gerra ministro

1847ko otsailaren 15a - 1847ko martxoaren 28a
Manuel Pavía Lacy - Manuel Mazarredo

bizi bitarteko Espainiako senataria

1845eko azaroaren 25a - 1851ko azaroaren 24a

Filipinetako gobernadore nagusi

1841eko otsailaren 14a - 1843ko ekainaren 17a
Luis Lardizábal (en) Itzuli - Francisco de Paula Alcalá de la Torre

Aragoiko jeneral goren

1837ko martxoaren 4a - 1838ko iraila - Antonio Van Halen y Sarti

Valentziako jeneral goren

1836ko azaroaren 6a - 1838ko iraila
Juan Palarea y Blanes (en) Itzuli - Antonio Van Halen y Sarti
Bizitza
JaiotzaBeriain1788ko apirilaren 28a
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
HeriotzaBeriain1851ko azaroaren 24a (63 urte)
Familia
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmilitarra eta politikaria
Jasotako sariak
KidetzaElisabet Katolikoaren Ordena
Zerbitzu militarra
Graduajeneral
Parte hartutako gatazkakIberiar Penintsulako Gerra
Lehen Karlistaldia

Marcelino Oraa Lekunberri (Beriain, 1788ko apirilaren 28a – Beriain, 1851ko azaroaren 24a) nafar militar eta politikaria izan zen, Lehen Karlistaldian borrokatu zena. 1841-1843 bitartean, Filipinetako gobernadore nagusia izan zen, eta Espainiako gerra ministroa 1847ko otsailetik martxora.[1]

Marcelino Oraa Lekunberri Beriainen jaio zen 1788ko apirilaren 28an. 1810ean, kadete sartu zen Cuencaco Tiratzaileen Akademian.[1] Iberiar Penintsulako Gerrako ekintza anitzetan parte hartu zuen Francisco Espoz Minaren aginduetara. 1813ko abenduaren 5ean, Jakako zitadela hartu zuten tropen burua izan zen.[2] 1829an, koronel maila erdietsi zuen.

Lehen Karlistaldiaren hasieran, brigada-jeneral mailara goititu zuten 1834ko Nazar eta Asartako guduan izandako jokabideagatik. Hurrengo urteetan karlisten aurkako gerran jardun zuen, eta Iparraldeko armadaburua izan zen 1836ko abuztutik irailera. Urte bereko abenduan, Lutxanako guduan parte hartu zuen. 1837tik aurrera, Aragoiko eta Valentziako tropen jeneral burua izan zen; 1838ko irailean, Morellako setioko porrotaren ostean, kargutik kendu zuten.[1]

1840an, Filipinetako gobernadore nagusi izendatu zuten. Oso gogor zapaldu zituen indigenen bi altxamendu: Apolinario de la Cruzena 1841ean eta Irineo Samaniego sarjentuarena 1843an. 1844an itzuli zen penintsulara.[3]

1845ean bizi bitarteko senatari kargua jaso zuen. 1847ko otsailean, gerra ministro izendatu zuten, baina hilabete eta erdi besterik ez zuen iraun postuan.[3] Sorterrian hil zen, 1851ko azaroaren 24an.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b c Oráa Lecumberri, Marcelino. Auñamendi Entziklopedia [on line], 2024, aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus (Noiz kontsultatua: 2024-11-10).
  2. La recuperación de Jaca, 5 de diciembre de 1813. ciudadeladejaca.es (Noiz kontsultatua: 2024-11-10).
  3. a b Urquijo Goitia, José Ramón. Xavier Antonio Marcelino Oráa Lecumberri. dbe.rah.es (Noiz kontsultatua: 2024-11-10).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]