Maria Nikolaevna O’Rourke
| Maria Nikolaevna O’Rourke | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Maria Nikolaevna O'Rourke |
| Jaiotza | Poltava, 1877ko ekainaren 9a |
| Herrialdea |  Errusiar Inperioa |
| Heriotza | Santa Fe, 1949ko urtarrilaren 23a (71 urte) |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | kriminala |
Maria Tarnowska kondesa, jaiotzez Maria Nikolaevna O'Rourke (Poltava, Errusiako Inperioa, 1877ko ekainaren 9a - Santa Fe, Argentina, 1949ko urtarrilaren 23a) errusiar presoa izan zen, hilketa eragilea. Aita jatorri irlandarreko Nikolay Moritsevitch O'Rourke kondea, Errusiako itsasontzi-ofiziala zen eta bere bigarren emaztea, Ekaterina Seletska, jatorri kosakoa zuen noblea. Nazioartean ospea izan zuen, bere maitaleetako baten hilketa konspiratu eta pizteagatik epaitu baitzuten. 1910eko epaiketa Venezian eta haren ondorengo kondenak Ozeano Atlantikoaren bi aldeetako komunikabideen arreta erakarri zuten, eta, besteak beste Annie Vivanti eta Hans Habe egileen zenbait libururen gai bihurtu ziren.[1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hamazazpi urte zituela, Wassily Tarnowski aristokrata errusiarrarekin (1872-1932) ezkondu eta seme bat, Wassily (1895 - ?), eta alaba bat, Tatyana (1898 -1994), erditu ondoren, erromantikoki sartu zen beste gizon batzuekin. Morfina bezalako sorgorgarriak gehiegi erabiltzeagatik ere ezaguna izan zen.
1907an, Venezian, Tarnowska atsegin zuen Nicholas Naumov (Naumoff ere ahoskatua) taldeko beste maitaleetako bat, Pavel Kamarovsky kondea, hil zuten, ustez bere amarruengatik. Tarnowska kondesa, normalean horrelaxe deitzen zioten, urte horretan bertan atxilotu zuten Vienan eta Veneziako Giudecca espetxera eraman zuten epaiketa egitera.[2]
Epaiketa, «kasu errusiarra (il caso russo)» deitu ohi zaiona, 1910eko martxoaren 14an hasi eta urte bereko maiatzaren 20an amaitu zen, bi akusatuek kondena jasota. Maria Tarnowska errudun deklaratu zuten, eta zortzi urteko kartzela-zigorra betetzera kondenatu zuten, defentsa burutsu bati esker (akusatuaren nortasunaren eta arrazoien azterketa freudianoa sartu zuen lehenengoetako bat izan zen) eta, seguru asko, epaile presidentearen barkamenaren ondorioz.[3]
Italiako hegoaldeko Trani espetxera eraman zuten, eta 1915ean askatu zuten.[4]
Askapenaren ondoren, Tarnowskaren bizitzaren kontakizunak osatu gabe daude kasurik onenean. Jakina da —diplomazialari estatubatuar batekin batera— Ameriketako Estatu Batuetara emigratu zuela askapena egin eta gutxira, «Nicole Roush» izenarekin.[5] 1916an Buenos Airesen bizi zen beste maitale batekin, Alfred de Villemer frantziarrarekin, eta «Madame de Villemer» deitzen zen. haren Kontakizunek esaten dute zeta saltzen zuen denda bat eta beste galeria batzuk zuzendu zituela.[6]
Alfred de Villemer 1940an hil zen; Maria, ostera, 1949ko urtarrilaren 23an hil zen. Bere gorpua Ukrainara itzuli zen, orduan Sobietar Batasunaren barruan, eta bertan lurperatu zuten familiaren hilobian.
Herri-kulturan[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Luchino Viscontik Il processo di Maria Tarkowska (Maria Tarkowskaren epaiketa) izeneko film baterako lan egin zuen, baina inoiz ez zen egin.[2]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ «La condesa Tardowska, una mujer fatal por quien los hombres morían... y mataban» abc 2020-04-24 (Noiz kontsultatua: 2024-03-21).
- ↑ a b Chatman, Seymour Benjamin, Antonioni, or, The Surface of the world (University of California Press, 1985), p. 273.
- ↑ "Enchantress" bewitches all at murder trial. 3 de abril de 1910.
- ↑ Countess Tarnowska tells dreadful life story. 12 de septiembre de 1915.
- ↑ Stefan Michael Newerkla: "Das irische Geschlecht O'Reilly und seine Verbindungen zu Österreich und Russland" [La familia irlandesa O'Reilly y sus conexiones con Austria y Rusia]. En: Diachronie – Ethnos – Tradition: Studien zur slawischen Sprachgeschichte [Diacronía – Etnia – Tradición: Estudios sobre la historia de las lenguas eslavas]. Eds. Jasmina Grković-Major, Natalia B. Korina, Stefan M. Newerkla, Fedor B. Poljakov, Svetlana M. Tolstaja. Brno: Tribun EU, 2020, ISBN 978-80-263-1581-0, pág. 259–279 (copia digital), aquí Sección 3.2 Clan competitivo O’Rourke, pág. 263–265. (Alemanez)
- ↑ «American Bar Tarnowska's - Hotel Ala, Veneza» Hotel Ala.
