Edukira joan

Maria Rúbies

Wikipedia, Entziklopedia askea
Maria Rúbies

Kataluniako Parlamentuko diputatua

1984ko maiatzaren 17a - 1988ko apirilaren 4a
Barrutia: Lleida (en) Itzuli
Hautetsia: 1984 Catalan regional election (en) Itzuli

Espainiako Diputatuen Kongresuko diputatua

1979ko martxoaren 20a - 1982ko abuztuaren 31
Barrutia: Lleida (en) Itzuli
Hautetsia: 1979ko Espainiako hauteskunde orokorrak

Lleidako Udaleko zinegotzia

1979 - 1983
Hautetsia: 1979ko Espainiako udal hauteskundeak

Espainiako senataria

1977ko ekainaren 15a - 1979ko urtarrilaren 2a
Barrutia: Lleida (en) Itzuli
Hautetsia: 1977ko Espainiako hauteskunde orokorrak
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaria Rúbies i Garrofé
JaiotzaCamarasa1932ko azaroaren 21a
Herrialdea Katalunia
BizilekuaLleida
HeriotzaLleida1993ko urtarrilaren 14a (60 urte)
Hezkuntza
HeziketaBartzelonako Unibertsitatea
Hizkuntzakkatalana
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakunibertsitateko irakaslea, pedagogoa, politikaria eta idazlea
Lantokia(k)Madril eta Bartzelona
Enplegatzailea(k)Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa
KidetzaRosa Sensat maisu-maistren elkartea
Orfeó Lleidatà (en) Itzuli
Q9078711 Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Kataluniako Konbergentzia Demokratikoa

Maria Rubies i Garrofé edo María Rubies Garrofé (Camarasa, Katalunia, 1932ko azaroaren 21a - Lleida, 1993ko urtarrilaren 14a) maistra eta politikaria izan zen. Senaturako aukeratutako lehen senatari katalana eta Espainiako lehenengoetako bat, Amalia Miranzo sozialistarekin, Gloria Begué legelariarekin, Belén Landaburu abokatuarekin, María Dolores Pelayo Duque abokatuarekin eta María Dolores Pelayo Duque zentralistarekin batera.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako Gerra Zibilaren ondoren, Os de Balaguerren finkatu zen, eta, handik denbora batera, Lleidan. Batxilergoa ikasi zuen eta 1957an Zientzia zehatzetan lizentziatu zen Bartzelonako Unibertsitatean.

Seo de Urgelleko (egungo Joan Brudieu BHIn) irakaskuntza ertainetako institutuko irakaslea izan zen 1962-1963 ikasturtean, eta ikasketaburua. 1967tik 1977ra bitartean irakasle aritu zen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoko Maisu-maistren Eskola Normalean, eta Lleidako Escola l'Espiga bultzatu zuen. 1973an matematikako katedraduna izan zen Lleidako Unibertsitate Eskolan. Jaume Miretekin batera, Kataluniako mendebaldeko eskualdeetako berrikuntza pedagogikoaren ardatzetako bat izan zen. Matematika modernoaren irakaskuntzan aitzindaritzat jo zen, eta udako eskolekin lankidetzan aritu zen eta Consell Català d'Ensenyament (Kataluniako Irakaskuntza Kontseilua) sortu zuen. Òmnium Cultural, Gurutze Gorria, Rosa Sensat maisu-maistren Elkarteko eta Artur Martorell Fundazioko kide izan zen.

1977ko hauteskunde orokorretan, Lleidako hauteskunde-barrutiak hautatu zuen senatari, Entesa dels Catalans zerrendaren barruan. 1979ko hauteskundeetan eserleku bat lortu zuen Kongresuan, Kataluniako Konbergentzia Demokratikoko kide gisa. 1980an, Hezkuntzari buruzko Lege Organikoko parlamentuko eztabaidetan parte hartu zuen, besteak beste, gurasoek, irakasleek eta ikasleek ikastetxeen kudeaketan parte hartzea proposatuz. Konbergentziak Unió Democracia de Catalunyarekin koalizioa osatu zuenean CiU osatzeko, 1982an hautatutako diputatu izan zen berriro; ondoren, Kataluniako Parlamentuan ere kide izan zen 1984an. Azkenik, Kataluniako Eskola Kontseiluko lehen lehendakaria izan zen (1985-1989).

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Homenatge a Maria Rúbies i Garrofé. Cocle de conferències 1993-1994 Albesa: Ayuntamiento de Albesa, 1995 ISBN 84-606-2252-5 (Katalanez)
  • Recordant Maria Rúbies Barcelona: Generalidad de Cataluña-Departamento de Enseñanza, 1994 ISBN 84-393-2781-1 (Katalanez)
  • Josep Varela i Serra Maria Rúbies o el repte constant Lérida: Pagès Editors, 2008 ISBN 978-84-9779-698-9 (Katalanez)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]