Edukira joan

Osvaldo Soriano

Wikipedia, Entziklopedia askea
Osvaldo Soriano

Bizitza
JaiotzaMar del Plata1943ko urtarrilaren 6a
Herrialdea Argentina
HeriotzaBuenos Aires1997ko urtarrilaren 29a (54 urte)
Hobiratze lekuaLa Chacarita hilerria
Heriotza moduaberezko heriotza: birikako minbizia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, idazlea eta gidoilaria
Lan nabarmenak

IMDB: nm0815023 Find a Grave: 7261079 Edit the value on Wikidata

Osvaldo Soriano (Mar del Plata, Argentina, 1943ko urtarrilaren 6a - Buenos Aires, Argentina, 1997ko urtarrilaren 29a) argentinar idazle eta kazetaria izan zen.

Neuqueneko Industria Eskolan egin zituen ikasketak, Patagonian, eta motor-lantegi batean hasi zen lanean, Tandil hirian. 1966an kazetari gisa hasi zen lanean. Hiru urte geroago, 1969an, Buenos Airesa joan zen, eta Primera Plana, Panorama, La Opinión eta El Cronista egunkarientzat lan egin zuen, telebistarako eta zinemarako hariak idazteaz gainera. 1973an bere lehen eleberria argitaratu zuen, Triste solitario y final ("Bakarzale tristea eta amaia").

Militarrek aginpidea indarrez hartu zutenean, Parisa erbesteratu zen. Han Cuarteles de invierno ("Neguko kuartelak") eta No habrá más penas ni olvido ("Ez da pena eta ahanztura gehiago izango") idatzi zituen, eta 1983an Argentinara itzuli zenean argitaratu zituen. Urtebete geroago, artikulu-bilduma bat argitaratu zuen, Artistas, locos y criminales ("Artistak, zoroak eta kriminalak") titulupean, eta artikuluak idazten hasi zen Mexiko, Venezuela, Txile, Italia, Alemania eta Frantziako zenbait egunkarirentzat. 1986an A sus plantas rendido un león ("Lehoi bat bere oinetara") eta Donde Geneviéve y el Flaco Martínez perdieron las ilusiones ("Geneviévek eta Flaco Martinezek ilusioak galdu zituzten") argitaratu zituen, eta 1990ean Una sombra ya pronto serás ("Aurki itzala izango zara"). Azken horretan oinarri hartuta Héctor Olivera zinema-zuzendariak film bat egin zuen.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]