Pisako bataiotegia

Pisako bataiotegia
	Battistero di San Giovanni
	Piazza dei Miracoli
	Irudi gehiago
Kokapena
Herrialdea	Italia
Italiako eskualdeak	Toscana
Probintzia	Pisako probintzia
Hiria	Pisa
Koordenatuak	43°43′24″N 10°23′39″E / 43.72327°N 10.3942°E
Historia eta erabilera
Irekiera	1152
Izenaren jatorria	Joanes Bataiatzailea
Erlijioa	katolizismoa
Elizbarrutia	Roman Catholic Archdiocese of Pisa (en)
Arkitektura
Arkitektoa	Nicola Pisano; Diotisalvi (en) ; Giovanni Pisano; Cellino di Nese (en)
Estiloa	arkitektura erromanikoa
Dimentsioak	54,86 () m ;
Azalera	1.000 m²
Ondarea
Objetu kopurua	50 item (en)
Bisitariak urtean	149.765
Kontaktua
Helbidea	Piazza del Duomo
E-posta	mailto:info@opapisa.it
Telefonoa	tel:+39-050-387-2210
	Webgune ofiziala

Pisako Bataiotegia (italieraz: Battistero di San Giovanni, euskaraz: «San Joanen bataiotegia») Pisa hiriko bataiotegia da, San Joan Bataiatzaileari eskainia, Katedralaren parean dago Pisako Piazza dei Miracoli zelaian, Dorrearen eta Katedralaren mendebaldera kokatua. 1987an, Unescok Gizateriaren Ondare izendatu zuen Unescok^[1].

Eraikuntza

Deustesalvet izenpea utzi zuen arkitekto batek eraiki zuen ondoan dituen duomo eta dorrearen estilo berean. Katedralaren ondoren eta dorrea baino lehen eraikitako plazako bigarren eraikina zen. Arkitektoaren izena barne zutabe batean aipatzen da, Diotosalvi magister izenarekin. Pisako Hilobi Santuaren elizan ere lan egin zuen artista erdi-anonimo honek,

Eraikuntza 1152an hasi zen, eta 1363an amaitu zen. Orduan amaitu ziren loggia, goiko solairua eta kupula, zeinak gotiko estiloan gehitu zituzten Nicola eta Giovanni Pisanok eta Cellino di Nesek .

Munduko bataiotegi independente (berezko eraikin propio gisa) adibiderik ezagunena da; eta Italiako handiena. 107,25 metroko perimetro du eraikinaren planta borobilak. Oinarrian hormen lodiera 2,63 m da. San Juan Bataiatzailearen estatua (Turino di Sanori egotzitakoa) kupularen goialdean kontuan hartuta, bere altuera 54,86 m-koa da, Dorre Etzana baino zentimetro batzuk altuagoa.

Barrualdea

Barrualdeko zabaltasuna ikusgarria da, baina harrigarriro sinplea eta apaindurarik gabea da. Akustika bikaina ere badu.

Ponte oktogonal bat du erdian, Guido Bigarellirena, 1246. urtekoa. Brontzezko San Joanen eskultura bat du ponteak, Italo Grisellirena.

Pulpitu ikusgarri bat ere badago, 1255 eta 1260 artean zizelkatu zuen Nicola Pisanok, Giovanni Pisanoren aitak. Kristoren bizitzako eszenak biltzen ditu bost paneletan, zutabeak bertuteen irudikapenekin koroatuta dauden bitartean. Pulpitu eskulturak, eta bereziki Herkules biluziaren forma klasikoa, Nicola Pisanoren ezaugarri zaharren adibide ona dira antzinako irudikapenak berrezartzeko Italiako Pizkundeko eskulturaren aitzindari garrantzitsuena izanik. Hori dela eta, Italiako Pizkundearen inguruko ikerketak normalean 1260. urtearekin hasten dira, Nicola Pisanok bere pulpituarekin datatu zuen urtearekin.