Regina Silveira
.jpg)
Regina Silveira (Porto Alegre, Brasil, 1939ko urtarrilaren 18a) brasildar artista plastikoa eta arte-hezitzailea da.[1][2][3][4][5][6]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Prestakuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Porto Alegren hasi zuen bere prestakuntza, 1959an UFRGSko Arte Institutuan graduatu ondoren, pintura eta grabatua ikasi zituen Iberê Camargorekin, eta epe luzeko harremana ezarri zuen harekin.
1980an, Sao Pauloko Unibertsitateko (USP) Komunikazio eta Arte Eskolako (ECA) ikasketa osatu zuen, Wolfgang Pfeifferren zuzendaritzapean, Anamorfas tesiarekin.
1984an doktore egin zen, berriz Wolfgang Pfeiffer zuela gidari, eta ECA-USPn hau ere, Simulacro tesia defendatu zuen.
1970eko hamarkadan arteen arloan lan handia egin ondoren, arte kontzeptuala ezartzen lagundu zuen Brasilen.
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ilustratzaile eta margolari gisa hasi zen lanean, eta zurezko grabatuak ere egin zituen Porto Alegre ospitale psikiatrikoko gaixoekin. Handik agertu zen lehen serieetako bat: As Loucas. Europan bidaiak atera zitzaizkion, eta han arte kontzeptualarekin harremanetan jarri zen. Garai hartan, Julio Plaza artista kontzeptual espainiarrarekin ezkondu zen. 1969 eta 1973 artean, bikotea Puerto Ricoko unibertsitatean hasi zen irakasten Mayaguezko campusean, eta, gero, São Paulora joan zen 1974an. Walter Zaniniren gonbidapenaren ondorioz, Reginak Fundação Armando Álvares Penteadon irakatsi zuen 1973 eta 1985 bitartean, eta, ondoren, São Pauloko Unibertsitatean, 1974 eta 1994 bitartean, eta graduondoko ikastaroan, 2000ren erdialdera arte.
Regina Silveira artista ospetsuen ikaslea zen pintura eta grabatuan. Besteak beste, Aldo Locatelli, Ado Malagoli, Iberá Camargo eta Francisco Stockinger izan zituen irakasle.
1970eko hamarkadan, puntuzko arropa eta perspektibak zituzten grabatuak egin zituen, hala nola Laberintos, "Labirintos para Abutres" eta "Armadilha para Executivos". Irudi fotografikoak eta prozedura fotomekanikoak erabiltzen hasi zen Middle Class & Co. serieko grabatuetan, "Destruturas Urbanas" eta "Jogos de Arte", mail art zirkuituan jardutera igaro zen. Garai hartan, artista multimedia garrantzitsu eta bideo-arte arloan aitzindari bihurtu zen herrialdean. 1980ko hamarkadan, Sao Pauloko Unibertsitatean arteetan doktoretza egiteko proiektuaren barruan, Anamorfas serie garrantzitsua egin zuen, perspektibaren distortsioei buruzkoa. Grabatuen eta marrazkien multzo horrek aukera berriak zabaldu zizkion. Handik gutxira, beste lan garrantzitsu bat, Simulacros, espazioan formak eraikitzeko sistema artifizialak erabiltzearen ondorioa izan zen. 1990eko hamarkadatik aurrera, formatu handiko instalazioen eta herri-lanen sekuentzia luze bat hasi zen, komunikazio masiboko bitarteko grafikoak erabiliz, espazio arkitektonikoetan esku-hartzeak sortzeko.
Banakako erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Garaiko erakusketa nagusien artean, hauek azpimarratzekoak dira: Lumen, 2005 (Palácio de Cristal, Museo Reina Sofía, Madril (2005); Tropel Reversed, 2009, no Køge Art Museum, Danimarka; Linha de Sombra (2009) Centro Cultural Banco do Brasil, Rio de Janeiro; Abyssal, Atlas Sztuki galeria(2010), Lodz, Polonia; 1001 Dias y Outros Enigmas, Fundación Iberá Camargo, Río de Janeiro; 1001 Dias e Outros Enigmas, Fundação Iberê Camargo fundazioa, Porto Alegre, Brasil (2011), Offscale, Luciana Brito Galeria, São Paulo (2013) eta "El Sueño de Mirra y Otras Constelaciones", Amparo Museoa, Puebla, Mexiko.
São Pauloko Biurtekoan parte hartu zuen 1983an eta 1998an, Mercosuleko Biurtekoan 2001ean eta 2011n, eta Taipeiko VI. Biurtekoan 2006an, baita Brésil: Corps et Soul erakusketetan ere, New Yorkeko Guggenheim Museoan, 2001ean, Philagrafika 2010, Filadelfian, Poznaneko (Polonia) Mediations Biennalen, 2012an. John Simon Guggenheim Fundazioaren (1990), Pollock-Krasner Fundazioaren (1993) eta Fulbright Fundazioaren (1994) bekak jaso zituen artistak. Bunge Fundazioaren sariak jaso zituen 2009an, Kritikaren Sari Nagusia, Tramazul lanari emandakoa MASPn aurkeztua (2010/2011) APCAk, 2011n.
| Urtea | Izenburua | Tokia | Hiria |
|---|---|---|---|
| 2015 | Regina Silveira: CRASH | Museu Oscar Niemeyer | Curitiba, Brasil |
| 2014 | El sueño de Mirra y otras constelaciones | Museo Amparo | Puebla, Mexiko |
| 2014 | Interact: Deconstructing Spectatorship | Courtauld Instituto de Arte | Londres, Erresuma Batua |
| 2013 | Regina Silveira | Alexander Gray Associates | New York, AEB |
| 2013 | Octopus | Savannah College of Art and Design Museum of Art | Savannah, Georgia, AEB |
| 2010 | Tramazul | Museu de Arte de São Paulo | São Paulo, Brasil |
| 2009 | Tropel (Reversed) | Kunstmuseet Koge | Skitsesamling, Danimarka |
| 2007 | Sombra Luminosa | Museo de Arte del Banco de la República | Bogotá, Kolombia |
| 2005 | Lumen | Palacio de Cristal, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía | Madril, Espainia |
| 2000 | Perpetual Transformation | Art Museum of the Americas | Washington, D.C., AEB |
| 1998 | Super-Herói: Night and Day | Museo de Arte Moderno de Buenos Aires | Argentina |
| 1984 | Sombras | Museu de Arte Rio Grande Sul | Porto Alegre, Brasil |
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ MuseoAmparo.Puebla. «Regina Silveira | Artistas | Museo Amparo, Puebla» museoamparo.com (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Regina Silveira: un viaje a toda velocidad» LA NACION 1998-10-16 (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) «REGINA SILVEIRA: “SIEMPRE ENTENDÍ QUE CADA REPRESENTACIÓN DE LO REAL ES UN PURO ARTIFICIO, CODIFICADO Y CULTURALIZADO" - Arte Al Dia» es.artealdia.com (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Conversación con Regina Silveira» www.arte-online.net (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Regina Silveira - Arte Al Dia» es.artealdia.com (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Regina Silveira - Arte Al Dia» es.artealdia.com (Noiz kontsultatua: 2024-02-12).
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q4419149
Multimedia: Regina Silveira / Q4419149