Rocio San Miguel

Wikipedia, Entziklopedia askea
Rocio San Miguel

Bizitza
JaiotzaCaracas, 1966ko maiatzaren 6a (57 urte)
Herrialdea Venezuela
Jarduerak
Jarduerakaktibista eta abokatua
Twitter: rociosanmiguel Edit the value on Wikidata

Rocío Del Carmen San Miguel Sosa (Caracas, Venezuela, 1966ko maiatzaren 6a) Venezuelako giza eskubideen abokatu eta ekintzailea da, espainiar nazionalitatea duena.[1][2][3] Gai militarretan aditua da eta Control Ciudadano delakoaren GKEko presidentea. Elkarte zibil horren helburua da herritarrak gainbegiratzea segurtasun nazionalaren, defentsaren eta indar armatu-gaietan.[4] Venezuelako Estatuak Erromako Estatutuarekin eta Amerikarteko Giza Eskubideen Batzordearekin (CIDH) dituen konpromisoak ere gainbegiratzen ditu.[5]

2024ko otsailaren 9an, Venezuelako segurtasuneko funtzionarioek atxilotu zuten. Gaur egun ez dakigu non dagoen.[6]

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Rocío San Miguelek 2000. urtearen hasieratik lan egin zuen Azpiegitura Ministerioan bulegoko zuzendari nagusi gisa, Jose Vicente Rangelek diskriminazio politikoagatik kanporatu zuen arte.[7]

Rocío San Miguel Control Ciudadano GKEaren sortzailea izan zen 2005ean. Elkarte zibil horren helburua da herritarrak gainbegiratzea segurtasun nazionaleko, defentsa eta indar armatu gaietan.[4] Venezuelako Estatuak Erromako Estatutuarekin eta Amerikarteko Giza Eskubideen Batzordearekin (CIDH) dituen konpromisoak ere gainbegiratu ditu.[5] Ondoren, Nazioko Segurtasun eta Defentsarako Kontseilu Nazionalean ikertzaile jardun zuen, Mugen Kontseilu Nazionaleko aholkulari juridikoa izan zen, Ikasketa Militar Aurreratuen Zentroko aholkulari elkartua eta Ontzigintzako Goi Eskolako, Aireko Gerrako Goi Eskolako eta Guardia Nazionaleko Goi Eskolako irakaslea.

Administrazio publikoan izan zuen eginkizun nagusia 2009tik aurrera hasi zen, Defentsa Ministerioan, nazioarteko gai estrategikoen bulegoan. 2014. urtean, Defentsa Ministeriotik Armada Nazionalaren Aholkularitzara transferitu zuten, eta han aholkulari nagusi gisa jardun zuen lau urtez, Estatuko beste organo batzuekin lan eginez, hala nola kantzilleria delakoarekin.[8]

2017an Paramacayko gotorlekua erasotzea kritikatu zuen, eta bide armatua baztertu zuen erregimenetik ateratzeko.[9] 2018an, kasu bat irabazi zuen Amerikarteko Giza Eskubideen Auzitegiaren aurrean, eskubide politikoak eta adierazpen-eskubideak urratzeagatik.[10]

Jazarpena eta difamazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Venezuelako gobernuko funtzionarioen eta pertsona anonimoen etengabeko jazarpena jasan zuen Rocío San Miguelek, baita difamazioa ere hainbat telebista, inprimaki eta estatuko irrati bidez. 2012ko urtarrilaren 18an, Amerikarteko Giza Eskubideen komisioak kautelazko babes neurriak eman zituen Rocioren eta haren alabaren alde.[5][11]

Handik hilabete batzuetara, 2012ko ekainaren 29an, Adimen Nazionaleko Boliviako Zerbitzuak (SEBIN) Rocíoren nebaren, José Manuel San Miguelen, egoitzan indarrez sartu zen. 2014ko martxoaren 25ean, Nicolás Maduro presidenteak difamazio-adierazpenak egin zituen kate nazionalean Rocioren aurka, eta estatu-kolpe batean nahasita zegoela salatu zuen. Egun batzuk lehenago, 2014ko martxoaren 18an, ezezagun bat berarengana hurbildu zen ibilgailuan zegoela, eta behin eta berriz mehatxatu zuen. 2014ko maiatzaren 2an, orduko Barne eta Justizia ministro Miguel Rodríguez Torresek espioia izatea egotzi zion Rociori. Diosdado Cabellok ere behin eta berriz egin zion eraso San Migueli Con el Mazo Dando telebista-saioan.[5]

Atxiloketa eta prozesu judizialak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2024ko otsailaren 9an, Venezuelako segurtasuneko funtzionarioek Rocío del Carmen San Miguel Sosa atxilotu zuten Maiquetiako Simón Bolívar Nazioarteko Aireportuan, Caracasetik gertu.[12][7] Atxiloketa "Brazalete Blanco" izeneko konspirazio-konplot baten ikerketaren testuinguruan emandako atzipen-agindu baten arabera egin zen. Amarru hori "Nicolas Maduroren eta beste funtzionario batzuen aurkako magnizidio-saiakera" gisa deskribatu zen.[7] Horrez gain, bi neba atxilotu zituzten: Alejandro José González Canales senar ohia, eta beste senide batzuk, Víctor Díaz Paruta barne, Miranda alabaren aita. Miranda hasieran askatu zuten arren, gaur egun non dagoen ez dakigu, eta atxilotuta dagoela uste da.[13]

Atxiloketari erantzunez, giza eskubideen nazioarteko erakundeek, hala nola Amnistia Internazionalak, San Migel berehala eta baldintzarik gabe askatzeko deia egin zuen, eta Amrikarteko Giza Eskubideen Batzordeak (CIDH) 2012an emandako babes-neurri kautelarra aipatu zuten. Horrez gain, Giza Eskubideen Estatu Arteko Gorteak Venezuelako Estatuari txostenak eskatu zizkion 2018an San Miguelen aldeko epaia betetzeari buruz, kargu publikoak 2004an kaleratzeari dagokionez, orduan presidente zen Hugo Chávezen aurkako ezeztapen-erreferente baten bidez.[7]

San Miguelen aurkako legezko ekintzak kritikatu egin zituzten gobernuz kanpoko erakundeek eta oposizioko politikariek. María Corina Machadok eta Henrique Caprilesek, besteak beste, atxiloketa salatu zuten gobernuaren jazarpen eta errepresio ekintza batzuen parte gisa. Amnistia Internazionalak San Migel bortxaz desagertzearen inguruko kezka adierazi zuen; Provea GKEak eta Emakumeen Fronte Zabalak, berriz, erabat baztertu zuten atxiloketa arbitrarioa eta desagertzea.[7]

Nazioarteko erreakzioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

John Kirby Etxe Zuriko bozeramaileak Washingtonek gertaera horren inguruan zuen "kezka handia" adierazi zuen, eta azpimarratu zuen Estatu Batuetako gobernuak etengabe zaintzen zuela San Miguelen egoera, Control Ciudadano erakundeko lehendakaria baitzen.[14][15] Egoera horrek agerian utzi zituen Estatu Batuen eta Venezuelako Nicolás Maduroren gobernuaren arteko tentsioak. Washingtonek nabarmendu zuen beharrezkoa zela Madurok aurretik hartutako konpromisoak betetzea, batez ere gizarte zibilarekiko, oposiziogile politikoekiko, alderdiekiko eta lehendakaritzarako hautagaiekiko tratuari zegokionez.[14] Estatu Batuetako Segurtasun Nazionaleko Kontseiluko kideak berriro esan zuen garrantzitsua zela ekintzaile politikoen bermeak errespetatzea, San Migel atxilotzearen testuinguruan.[16] Jarrera horrek agerian utzi zuen Venezuelako disidentziaren aurkako errepresioarekiko berariazko kezka, eta dei egin zuen kargutik kentzeko eta demokrazia modu baketsuan defendatzen zutenen eskubideak babesteko.[17][14]

Luis Lacalle Pou Uruguaiko presidenteak jarrera kritikoa erakutsi zuen egoeraren aurrean, Rocío San Miguel ekintzailea eta haren bost senide atxilotu ondoren. Lacalle Pouk, ekitaldi horiek aipatzean, esan zuen Venezuelako egoera diktadura baten ebidentzia zela, hauteskunde askerik ez izatea eta pertsonak bidegabeki atxilotzea nabarmenduz.[18] Lacalle Pouk Venezuelako Uruguaiko enbaxadoreari, Eber da Rosari, herrialdeko azken gertakari politikoei buruzko informazioa eskatu zionean sortu zen iruzkin hori. Uruguaiko presidentearen kezka ez zen San Migel atxilotzea soilik, negoziazioen atzerakada eta Barbadosen akordioa ere bazen, Venezuelako krisiari irtenbidea eman nahi baitzion.[18][19]

Omar Paganini Uruguaiko kantzilerrak kezka hori berretsi zuen X Twiter gizarte-sarean egindako argitalpen baten bidez. Bertan, Venezuelan enbaxadoreari deitzeko erabakia aipatu zuen, Venezuelan hauteskunde aske, demokratiko eta lehiakorren bideragarritasuna arriskuan jartzen zuten gertaera kezkagarriei buruzko kontsultak egiteko. Gainera, Uruguaiko Kantzelaritza hasia zen Venezuelako hauteskundeetan oposiziogileak desgaituta zeudelako, eta hori kontraesana zen aurreko urrian nazioarteko bermatzaileekin sinatutako Barbadosen Akordioekin.[18][19]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Rocío San Miguel: “El goteo de las deserciones militares está erosionando la roca”. 22 de febrero de 2019.
  2. ↑ Comisión Interamericana de Derechos de Humanos. Informe No. 75/15. Caso 12.923. Informe de Fondo. Rocío San Miguel Sosa y otras. Venezuela. .
  3. ↑ «San Miguel Sosa Rocío Del Carmen - Dtto. Capital - Venezuela | Dateas.com» www.dateas.com.
  4. ↑ a b Rocío San Miguel, especialista venezolana en materia militar: «La revuelta militar se desinfló en Venezuela». 29 de agosto de 2017.
  5. ↑ a b c d ROCÍO SAN MIGUEL. Defiendo DDHH.
  6. ↑ Aldea, La Gran. (2024-02-12). «Ni la Fiscalía, ni los cuerpos policiales informan dónde está Rocío San Miguel» La Gran Aldea.
  7. ↑ a b c d e «Conocida activista contra el régimen de Maduro fue detenida por supuesta “conspiración de magnicidio”» EL PAÍS 2024-02-12.
  8. ↑ Zuzunaga Ruiz, Roger. (2024-02-13). ¿Quién es Rocío San Miguel, la experta en temas militares acusada de “traición a la patria” y “terrorismo” en Venezuela?. ISSN 1605-3052..
  9. ↑ «Venezuela y la rebelión de Caguaripano – DW – 07/08/2017» dw.com.
  10. ↑ Zuzunaga Ruiz, Roger. (2024-02-13). ¿Quién es Rocío San Miguel, la experta en temas militares acusada de “traición a la patria” y “terrorismo” en Venezuela?. ISSN 1605-3052..
  11. ↑ «Detenida en Venezuela la activista de derechos humanos Rocío San Miguel» El País 11 de febrero de 2024.
  12. ↑ Denuncian detención de la defensora de DD HH Rocío San Miguel. 10 de febrero de 2024.
  13. ↑ Zuzunaga Ruiz, Roger. (2024-02-13). ¿Quién es Rocío San Miguel, la experta en temas militares acusada de “traición a la patria” y “terrorismo” en Venezuela?. ISSN 1605-3052..
  14. ↑ a b c Lapatilla. (2024-02-13). «EEUU, “profundamente preocupado” por la detención de Rocío San Miguel en Venezuela» LaPatilla.com.
  15. ↑ «Estados Unidos rechazó el arresto de Rocío San Miguel en Venezuela y advirtió a Maduro que debe “cumplir los compromisos que asumió”» infobae 2024-02-13.
  16. ↑ Vinogradoff, Ludmila. (2024-02-13). «Preocupación internacional por el arresto en Venezuela de la activista y experta en temas militares Rocío San Miguel» Clarín.
  17. ↑ Lapatilla. (2024-02-13). «Denuncian irregularidades en audiencia de Rocío San Miguel: “No contó con abogados de su confianza”» LaPatilla.com.
  18. ↑ a b c NTN24. «Presidente Lacalle tras llamar a su embajador en Venezuela y conocer la detención de Rocío San Miguel: "Rompe los ojos. Es una dictadura" | NTN24.COM» NTN24.
  19. ↑ a b Agencia EFE. (2024-02-12). Presidente uruguayo Lacalle Pou dice que “rompe los ojos” que Venezuela es “una dictadura”. ISSN 1605-3052..

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Rocio_San_Miguel&oldid=9599326"(e)tik eskuratuta