Silvia Vidal

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Silvia Vidal
Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1970eko abenduaren 17a (53 urte)
Herrialdea Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzakkatalana
Jarduerak
Jarduerakmendigoizalea, arroka-eskalatzailea eta esploratzailea
Jasotako sariak
vidalsilvia.com
Instagram: sivima3 Edit the value on Wikidata

Silvia Vidal (Bartzelona, 1970eko abenduaren 17a) Eskalatzaile, esploratzaile eta alpinista kataluniarra da, horma handien eskaladako profesionala. Ezaguna da Pakistan, India, Patagonia eta Alaskako urruneko eskualde menditsuen horma handietan bakarka egindako lorpenengatik, baita 2021ean Urrezko Pioleta irabazi zuen Espainiako lehena izateagatik ere.[1][2][3]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

24 urterekin, INEFen Gorputz Hezkuntzako lizentziatura ikasten ari zela, Raiverd-en parte hartu zuen, Katalunian egiten den kirol anitzeko lehiaketan, eskalada barne, Vidalengan interesa piztu zuen kirola.[4] Haren hasiera, 1990eko hamarkadaren erdialdean, hainbat luzetako horma handietan egindako eskalada tradizionalarekin gertatu zen. Handik urtebetera, A5 zailtasuneko ibilbideak eskalatu zituen, baina ez zuen bere lehen kirol-eskalada luzea egin, harik eta urtebete baino gehiago zeramanean eskalatzen modu tradizionalean.[5]

1996an, Espainiako Mendi Kirol eta Eskalada Federazioak Urrezko Piolet saria eman zion, Asturiasko Printzerrian (A4), Naranjo de Bulnes, bakarka errepikatzeagatik.[6] Montserrat ere eskalatu zuen eta 1997an, Yosemiteko parke nazionalean, El Capitán igo zen Zodiac eta Mescalito ibilbideetatik.[5]

1999ko abuztuan, Vidalek, Pep Masip eta Miguel Puigdomenech lankideekin batera, Sol Solet-en lehen igoera egin zuen Amin Brakk-en. Dorre hori 5.800 metrokoa da Karakameko Nangma haranean, Pakistanen. Han, 32 egun jarraitu igaro ziren horman,eskalatzeko zailtasunekin, A5era arte.[7][8]31 berno jarri zituzten, 27 horma-atal erabat zuri batean bilduta.

2004ko irailean, Vidalek eta bere kide Eloi Calladok 890 metroko ibilbide berri bat ezarri zuten, Mai Blau (A3+), Neverseen dorrean, Indiako Himalaian.[9] 2007ko uztailean, Karakoramera itzuli zen bakarkako espedizio bat eginez eta 2.900 oineko bakarkako ibilbide bat egin zuen Life is Lilac izenekoa, Shipton Spiren. 21 egun jarraian igaro zituen horman, A4+ zailtasun-mailekin.[10][11]

2012ko otsailetik martxora bitartean, bakarkako beste espedizio batean, Espiadimonis-ek 1.500 metroko A4 ibilbidea ezarri zuen Serrania Avalanchan, Txileko Patagonian. Han, oihana zeharkatu behar izan zuen eremura iristeko eta oinarrizko kanpamentua jartzeko. Ondoren, 32 egun jarraian igaro zituen, bakarrik, eta horietatik 16 geldirik egon zen portikoan, hezetasun-baldintzak zirela eta. Gainera, euriak ur-jauziaren efektuak sortu zituen hormaren aurpegian, eta Vidal ia beti egon zen bustita.[12]

2017. urteko uztailean, Xanaduren mendebaldeko aurpegian Un pas més (A4 +) ezarri zuen, Alaskako Arrigetch mendietan. Eskalada horrek 17 egun iraun zuen, eta Espainiako Mendi eta Eskalada Kirolen Federazioaren saria jaso zuen, urte hartako hormako eskaladan.[13][14][15]

2020an, Vidalek lehen aldiz igo zuen Cerro Chileno Grande mendiaren mendebaldeko aldea, Aysén eskualdean, Txileko Patagonian, 1.180 metroko bide bat (A3+/6a+), Sincronia Màgica izenekoa Bide horretan, 32 egun eman zituen paretatik zintzilik eta erabat komunikatu gabe.[16] Igoera hori izan zen Espainiako Mendi eta Eskalada Kirolen Federazioak ematen duen hormako eskalada kategoriako Jarduera Hoberenen Saria berriro jasotzeko arrazoia, eta, 2021ean, Urrezko Piolet eskaladako munduko saririk handienean aintzatespen berezia jaso zuen.[17][18]

Eskalatzeko estiloa eta filosofia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Vidal ezaguna da eskalatzaileen komunitatean, munduan zehar zailak diren urrutiko eskualdeetan bakarkako laguntza-ibilbideak egin dituelako, espedizioen ikuspegi independente eta neketsuaren aldekoa delako, besteak beste, taldearen ikerketa, prestakuntza eta garraioa.[19][20]

Bakarkako espedizioetan, Vidalek saihestu egiten du edozein komunikabide eramatea, irratia, telefono mugikorra edo Interneteko edozein konexio barne.[21] Urruneko eremuetan, batzuetan maparik eta GPSrik gabe arakatzen du, eta intuizioa erabiltzen du hurbilketan nabigatzeko.[22][23][24] 2017an, 53 egun eman zituen Alaskako Arrigetch mendikatean bakarrik. Horietatik 36 egun 150 kiloko pisua zuen tresneria eta janaria garraiatzen aritu zen, eta 17 egun eskalatzen eman zituen.[13][20] Vidal emakume eta gizonezko eskalatzaileen lorpenak berdin-berdin baloratzearen aldekoa da, uste baitu biak gai direla alpinismoan, eskaladan eta esplorazioan neurri bereko balentriak egiteko.[25]

Vidalek urteetan zehar hainbat eskalada-babesle izan dituen arren, bere kabuz finantzatu behar izan zuen Karakorumerako 2007ko espedizioa.[10] Espedizioak oso zorrotzak dira ikuspuntu fisikotik, eta, askotan, bidaia egin eta sei hilabete errekuperatzeko behar izaten dira.[13] Denbora hori lorpenei buruzko aurkezpenak eta motibazio-hitzaldiak egiten ematen ditu .[26]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «La escaladora Sílvia Vidal y sus 33 días colgada en solitario de una pared: "Lo más difícil es estar incomunicada"» ELMUNDO 2021-10-15.
  2. ↑ «Total Solitude | An Interview With Sílvia Vidal» Sidetracked 2013-11-07.
  3. ↑ «Piolets d'Or - 2021 Honoured ascents» www.pioletsdor.net.
  4. ↑ «Sílvia Vidal: «Importa cómo, no tanto el qué»» Desnivel.com 2014-01-24.
  5. ↑ a b «Silvia Vidal | Climber Magazine» www.climber.co.uk.
  6. ↑ Sílvia Vidal, escalada artificial y en solitario | WOGÜ Climbing | Cultura de escalada. 2017-09-24.
  7. ↑ «Amin Brakk 5800m-Jasmine Tours Trekking & Expeditions» jasminetours.
  8. ↑ «Amin Brakk (Great Tower) 5800m (5850m)» www.everestnews.com.
  9. ↑ «NEVERSEEN TOWER, MAI BLAU - Alpinist.com» www.alpinist.com.
  10. ↑ a b «The Color of Life» Climbing 2007-09-26.
  11. ↑ «Silvia Vidal abre Life is lilac en la Shipton Spire» Desnivel.com 2007-08-23.
  12. ↑ «32 Days Alone: Silvia Vidal’s Patagonia Big Wall» The Outdoor Journal 2017-03-09.
  13. ↑ a b c «Sílvia Vidal climbs new route up Xanadu West face in Alaska» PlanetMountain.com.
  14. ↑ «Todo irá bien. A4/A4+, 6a. Sílvia Vidal. Alaska. 53 días sola» Barrabes.com.
  15. ↑ «Premiadas las mejores actividades españolas de 2017» Desnivel.com 2017-12-01.
  16. ↑ «Sílvia Vidal abre en solitario “Sincronia màgica” en el Cerro Chileno Grande» Desnivel.com 2020-04-08.
  17. ↑ «Premios a las mejores actividades españolas de alpinismo y escalada 2020» Desnivel.com 2021-01-15.
  18. ↑ «Reconocimiento especial de los Piolets d’Or a Sílvia Vidal» Desnivel.com 2021-10-08.
  19. ↑ «11 The Sharp End: A Wild of One's Own - Alpinist.com» www.alpinist.com.
  20. ↑ a b Outdoor, BOREAL. (2012-11-27). La' Intensity - A Talk with Silvia Vidal. .
  21. ↑ «Silvia Vidal's Monthlong Solo - Alpinist.com» www.alpinist.com.
  22. ↑ «We interview Silvia Vidal» www.borealoutdoor.com.
  23. ↑ «Arrigetch Peaks, Xanadu, Un Pas Més - AAC Publications - Search The American Alpine Journal and Accidents» publications.americanalpineclub.org.
  24. ↑ «Solo, Part II: Silvia Vidal - Alpinist.com» www.alpinist.com.
  25. ↑ «Freedom in the Hills - Alpinist.com» www.alpinist.com.
  26. ↑ «Climbing lectures and motivational talks | Sílvia Vidal» www.vidalsilvia.com.


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Silvia_Vidal&oldid=9515456"(e)tik eskuratuta