Edukira joan

Tridacna maxima

Wikipedia, Entziklopedia askea
Tridacna maxima
Iraute egoera

Arrisku txikia  (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaAnimalia
FilumaMollusca
KlaseaBivalvia
OrdenaVeneroida
FamiliaCardiidae
GeneroaTridacna
Espeziea Tridacna maxima
Röding, 1798

Tridacna maxima Cardiidae familiako kuskubiko molusku espezie bat da.

Txirla erraldoiak esaten zaienetakoa da, eta bere generoan dagoen espezierik zabalduena eta ohikoena da.

40 cm luze izatera irits daiteke.[1] Beren generoko espezie guztiek bezala, maskorrean 4-5 uhin edo triangelu-formako proiekzioak dituzte; eta, hala badagokio, garroa duen inhalazio-sifoi bat dute; mantua marroia, urdina, purpura edo berdea izan daiteke, eta puntu irisatu urdin, purpura edo berde asko ditu, batez ere mantuaren muturretarantz.

Txirla hau zooxantela izeneko alga zelulabakarrekin batera bizi da sinbiosian. Algek fotosintesia egiten dute, eta oxigenoa eta azukreak sortzen dituzte. Oxigenoa eta azukreak txirlaren katabolitoez elikatzen dira, batez ere karbonoaz. Horrek elikadura-beharren %75 eta %90 bitartean ematen die. Gainerakoa lortzeko, plankton mikroskopikoa eta uretan disolbatutako materia organikoa harrapatzen dute, beren brankien bidez. Honen ondorioz, argia beharrezkoa dute, fotosintesia egiten duten algak haz daitezen.

Erreprodukzioa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espezieak bizpahiru urte bitartean izaten du sexu-heldutasuna.[2] Animalia protandrikoak dira, guztiak ar jaiotzen dira, baina urtearen ondoren aldi bereko hermafrodita bihurtzen dira.[3] Ernalketa kanpokoa da, lehenengo esperma eta ondoren arrautzak kanporatzen dituzte, euren burua ugal ez dezaten. Ernaldutako arrautzak berehala sartzen dira larba-igerilari egoeran, eta trokofora esaten zaie. Ondoren, egoera planktoniko batera eboluzionatzen dute, non larbak, beligera izenekoak, ozeanoan astebetez bizi baitira, substratuan finkatu baino lehen. Finkatu eta hurrengo egunean, metamorfosia bere behin betiko formarekin osatzen da; eta hogei egunera, gazteak zooxantelak bereganatzen hasten dira mantuaren ehunetan, eta horrek nabarmen handitzen du haren garapena eta hazkundea.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Wells, S.M., Pyle, R.M. and Collins, N.M. (1983) The IUCN Invertebrate Red Data Book. IUCN, Gland, Switzerland
  2. Ellis, S. (1998) Spawning and early larval rearing of giant clams (Bivalvia: Tridacnidae). Center for Tropical and Subtropical Aquaculture, 130: 1 - 55.
  3. Jameson, Stephen C. (1976) Early life story of giant clams Tridacna crocea, Tridacna maxima and Hippopus hippopus. Pacific Science, vol. 30, nº 3, p. 219-233.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]