Populazio hazkunde
Populazio hazkundea toki jakin batean bizi diren pertsonen kopurua handitzeari esaten zaio. Hainbat arrazoirengatik gertatzen da hori: jaiotza-tasa handitu delako (ume gehiago jaio direlako), heriotza-tasa gutxitu delako (lagun gutxiago hil direlako), immigrazioagatik (beste toki batetik hona bizitzera etorri direlako pertsona batzuk) eta emigrazioagatik (beste toki batera bizitzera joan direlako pertsona batzuk), besteak beste.
Populazio-hazkundeak hainbat ondorio izan ditzake komunitate edo gizarte jakin batean, batzuk onuragarriak eta beste batzuk kaltegarriak. Adibidez, biztanleria hazten bada, jende gehiagok egingo du lan eta ekoitziko ditu ondasun eta zerbitzuak, eta, ondorioz, toki horretako ekonomia hazi egingo da. Baina, bestalde, baliabide natural gehiago beharko dira (janaria, ura eta energia adibidez), eta, hortaz, ingurunea kaltetu daiteke eta pertsonen bizi-kalitatea okertu.
Kontuan hartu behar da populazio-hazkundea ez dela mundu osoan berdin gertatzen. Afrikan, Asian eta beste lurralde batzuetan, populazio-hazkundea beste lurralde batzuetan baino handiagoa da, eta, Europan eta Ipar Amerikan, populazioa astiroago hazten da. Elikagaiak eskuratzeko erraztasunagatik, arreta medikoaren kalitateagatik, kulturarengatik eta familiak antolatzeko moduengatik aldatzen da populazio-hazkundea, besteak beste.
Populazio-hazkundearen eraginez baliabideak nola banatzen diren ere aldatu daiteke, eta baita ere zenbat jendek erabili ditzakeen zerbitzu jakin batzuk, hezkuntza edo osasun-arreta kasu. Munduko lurralde batzuetan, populazioa hazten denean baliabideak eskuratzeko lehia handitu daiteke eta pertsonen bizi kalitatea okertu.
Erronka horiei heltzeko, garrantzitsua da gobernuek eta komunitateek elkarrekin lan egin dezaten, populazio-hazkundea modu egokian antolatzeko eta kudeatzeko. Horretarako, familia-plangintzako politikak jarri daitezke abian, oinarrizko azpiegitura eta zerbitzuak sortzen lagundu, eta baliabide naturalak erabiltzeko modu jasangarriak sustatu.