Virgínia Amposta Amposta
| Virgínia Amposta Amposta | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Virgínia Amposta Amposta |
| Jaiotza | El Pinell de Brai, 1903ko apirilaren 2a |
| Herrialdea |  Katalunia |
| Heriotza | Bartzelona, 1939ko abuztuaren 8a (36 urte) |
| Heriotza modua | : bala zauria |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania katalana |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | sindikalista eta irakaslea |
| Kidetza | Unión General de Trabajadores |
Virginia Amposta Amposta (Terra Alta, Tarragona, 1903ko apirilaren 2a – Bartzelona, 1939ko abuztuaren 8a) sindikalista eta maistra izan zen, El Pinell de Brai, Sant Vicenç dels Horts eta Viladecans-i lotua.[1]
1939ko urtarrilaren 25ean atxilotu zuten, heriotza-zigorra ezarri zioten eta 1939ko abuztuaren 8an fusilatu zuten,
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Virginia Amposta aktibista, buruzagi politiko eta sindikal nabarmena izan zen, eta presentzia eta ikusgarritasun publiko handia izan zuen, bai El Pinell de Brain, bai Sant Vicenç dels Horts-en, bai Viladecans-en, 1939ko hasierara arte.[1]
1936ko abuztuaren 10ean, Sant Vicente dels Horts-eko Defentsa eta Kontrol Batzordeko ordezkaria zen Amposta. Unión General de Trabajadores (UGT) sindikatuko hainbat lanbidetako ataleko ordezkarietako bat izan zen. 1936ko abuztuaren 3an, herriko Hornidura Batzordeko ordezkari gisa agiri bat sinatu zuen, Adolf Casé Pitarque lankide eta sindikalistarekin batera. Harekin batera, Virginia Amposta Viladecansen bizi izan zen 1936ko urritik aurrera. Hantxe jarraitu zuen bere jarduera sindikalekin, non artikulugile gisa jardun zuen Lanaren Konfederazio Nazionalaren (CNT) tokiko buletinean. Viladecanseko eskola bateratuan ere irakasle izan zen 1937tik.[1]
1939ko urtarrilaren 25ean, Francisco Franco jeneralaren tropak Viladecansen sartu ziren. Hantxe atxilotu zuten Falange Española Tradicionalistak eta San Vicenteko Ofensiva Nacional Sindicalistako Batzordeek, eta Molins de Reira eraman zuten lehenik, eta Hospitalet de Llobregateko kartzelara gero. Martxoan, beste hogei auzipeturekin batera, epaiketa sumarisimoa egin zioten, eta bertan heriotza-zigorra ezarri zioten. Les Corts espetxera eraman zuten, eta 1939ko abuztuaren 8an fusilatu zuten, bere kidearekin batera, Bota Zelaian.[1]
Gorpua Montjuiceko Pedrerako Fossar hilerrian lurperatu zuten. Frankismoaren ondoren bertan eraikitako memorialak bere izena gogoratzen du, errepresio frankistaren biktima izan ziren beste batzuekin batera.[1]
1939ko apiriletik 1940ko azarora bitartean La Bota zelaian fusilatu zituzten hamaika emakumeetako bat izan zen, ondorengo hauekin batera; Magdalena Nolla, Carme Claramunt i Barot, Eugènia González Ramos, Cristina Fernàndez, Ramona Peralba Sala, Dolors Giorla Laribal, Elionor Malich Salvador, Assumpció Puigdelloses Vila, Inés Jiménez eta Neus Bouza Gil[2][3]
Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 2015ean, plaka bat jarri zen La Bota zelaian fusilatutako hamaika emakumeen omenez, Virginia Ampotaren izena eta adina barne.[4]
- 2016an, Virginia Amposta eta La Bota zelaian fusilatutako beste hamar kideak eta Maria Salvo Francoren aurkako ekintzailea omendu zituen Grup Promotor del Futur Monument a la Presó de Dones de Les Corts taldeak Espainiako Bigarren Errepublikaren aldarrikapenaren 85. urteurrenean.[5]
- 2017an, La Minako eta El Botako Artxibo Historikoa eta Dokumentazio Zentroa elkarteak bideo bat aurkeztu zuen, Botako zelaian fusilatutako hamaika emakumeen oroimenez, gerra zibilaren ondoren emakumeek jasandako errepresioari buruzkoa.[6]
- 2019ko otsailaren 24an, exekuzioetatik laurogei urte betetzean, Bartzelonako Udalak "Exekutatuen panela" inauguratu zuen San Martin barrutian.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b c d e «Diccionari Biogràfic de Dones - Biografia 4042» dbd.vives.org (Noiz kontsultatua: 2022-08-12).
- ↑ «Las ‘11 rosas’ fusiladas en el Camp de la Bota» La Vanguardia 2016-03-25.
- ↑ Merino, Olga. (2016-04-14). «Las once rosas» elperiodico.
- ↑ Descoberta de placa en homenatge a les dones afusellades al Camp de la Bota.. .
- ↑ Merino, Olga. (2016-04-14). «Las once rosas» elperiodico.
- ↑ «Las ‘11 rosas’ fusiladas en el Camp de la Bota» La Vanguardia 2016-03-25.
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Caderé Bel, Xavier (2008). Biografies de personatges locals. Departament de Patrimoni Cultural de l'Ajuntament de Viladecans
- Els consells de guerre: Les onze afusellades del Camp de la Bota
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q20102224