Zezina
| Zezina | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Bizitza | |||||||
| Jaiotza | Vicenza, I. mendea | ||||||
| Herrialdea |  Antzinako Erroma | ||||||
| Heriotza | Erroma, 79 ( urte) | ||||||
| Heriotza modua | heriotza zigorra | ||||||
| Jarduerak | |||||||
| Jarduerak | ofizierra, politikaria eta militarra | ||||||
Zezina (latinez Aulus Caecina Alienus) jeneral erromatarra izan zen. 68an Hispania Baetica probintziako kuestor karguan zegoen.
Neron hil zenean, Galbak Germaniako legio baten buruan kokatu zuen. Fabio Valenterekin batera, Vitelio euren jeneralaren, Oton enperadorearen aurkako matxinada eragin zuen.
Zezinaren armadak Cremonan porrota jaso zuen. Hala ere, Fabio Valentek Otonen armada garaitu zuen Bedriacum bataila erabakigarrian.
Vitelio enperadore berriaren gaitasun ezak Vespasianoren matxinada eragin zuen. Zezinak Vespasianoren aurka egiteko agindua jaso bazuen ere, matxinatuekin bat egiten saiatu zen. Soldaduek, halere, preso atzeman zuten.
Vespasiano enperadore bihurtzerakoan, aske utzi zuten Zezina. 79an Vespasianoren kontrako konspirazio batean parte hartzea leporatu zioten, eta Tito hiltzera zigortu zuen.
Tazito historialariaren arabera, Zezina gizon ederra baina mugarik gabeko handinahia zen. Hizlari trebea, soldaduek miresten zuten.
Tazito, Historiae, i. 53, 61, 67-70, ii. 20-25, 41-44, iii. 13; Dion Kasio Ixv. 10-14, Ixvi. 16; Plutarko, Oton, 7; Suetonio, Tito, 6; Zonaras xi. 17.
Datuak: Q432569