Bruno Maderna

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bruno Maderna

Bizitza
JaiotzaVenezia eta Chioggia1920ko apirilaren 21a
Herrialdea Italiako Erresuma  (1920ko apirilaren 21a -  1946ko ekainaren 18a)
 Italia  (1946ko ekainaren 18a -  1973ko azaroaren 13a)
HeriotzaDarmstadt1973ko azaroaren 13a (53 urte)
Hobiratze lekuaAlter Friedhof Darmstadt (en) Itzuli
Heriotza modua: birikako minbizia
Hezkuntza
HeziketaAccademia Nazionale di Santa Cecilia (en) Itzuli
Conservatorio di Musica Benedetto Marcello di Venezia (en) Itzuli
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakmusikagilea, orkestra zuzendaria, musikologoa, musika-irakaslea eta partisanoa
Lantokia(k)Verona
Enplegatzailea(k)Rotterdams Conservatorium (en) Itzuli
Conservatorio di Musica Benedetto Marcello di Venezia (en) Itzuli  (1947 -  1950)
Milan Conservatory (en) Itzuli  (1957 -  1958)
Mozarteum  (1967 -  1970)
Orchestra Sinfonica della RAI Milano (en) Itzuli  (1971 -
Tanglewood Music Center (en) Itzuli  (1971 -  1972)
Juilliard School (en) Itzuli  (1971 -  1972)
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
MugimenduaXX. mendeko musika klasikoa
Genero artistikoaopera
Musika instrumentuabiolina
DiskoetxeaDeutsche Grammophon (en) Itzuli

IMDB: nm0534826 Spotify: 074KQsY66BZlVAn9zrvxH2 iTunes: 41440782 Musicbrainz: 3ed7e293-4fd2-474c-82bc-c3d9814db820 Discogs: 119083 IMSLP: Category:Maderna,_Bruno Allmusic: mn0001509227 Edit the value on Wikidata

Bruno Maderna (Venezia, Italia, 1920ko apirilaren 21a - Darmstadt, Alemania, 1973ko azaroaren 13a) italiar musikagilea eta orkestra-zuzendaria izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gian Francesco Malipieroren eta Hermann Scherchenen ikasle izan zen. Batetik, musika konkretuaren eta elektronikoaren sintesia bilatu zuen, eta bestetik, tresnetarako musikaren eta banda magnetikoan bilduriko musika-mota guztiena. Madernaren lanek italiar kutsu bizia dute, doinu-ezaugarri zehatzak eta lirismo zuzena.

Lan aipagarrienak ditu: Syntaxis (1956) eta Serenata III (1961) lan elektronikoak; Improvvisazione I eta II (1951-1952) orkestrarako, eta Quadrivirium (1961) lau perkusio-jotzaileentzat; Hyperion (1964) eta Satyrikon (1973) operak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]