Elīna Garanča

Wikipedia, Entziklopedia askea
Elīna Garanča

Bizitza
JaiotzaRiga1976ko irailaren 16a (47 urte)
Herrialdea Letonia
Lehen hizkuntzaletoniera
Familia
AmaAnita Garanča
Ezkontidea(k)Karel Mark Chichon (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaJāzeps Vītols Latvian Academy of Music (en) Itzuli
Hizkuntzakletoniera
ingelesa
gaztelania
Irakaslea(k)Virginia Zeani (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakopera abeslaria
Jasotako sariak
Genero artistikoaopera
Ahots motalyric mezzo-soprano (en) Itzuli
Musika instrumentuaahotsa
DiskoetxeaDeutsche Grammophon (en) Itzuli

elinagaranca.com
IMDB: nm1988033 Facebook: elinagaranca Twitter: ElinaGaranca Instagram: elina.garanca Spotify: 74qCFeNvjcO4R0cRXik17C iTunes: 14811252 Last fm: Elīna+Garanča Musicbrainz: cf23a584-d5b6-4259-af6b-3960e2cc6d8b Songkick: 440910 Discogs: 1554211 Allmusic: mn0002335235 Edit the value on Wikidata

Elīna Garanča (Riga, Letonia, 1976ko irailaren 16a) letoniar mezzosopranoa da. 2023ko irailean Méridan (Badajoz) kantatu zuen.[1] [2] 2021ean Bartzelonan Egungo OperaSaria jaso zuen.[3][4]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Letonian jaio zen, musika gustuko duen familia batean. 1996an Letoniako Musika Akademian sartu zen, Sergey Martinovekin kantua ikasteko. Vienan jarraitu zuen ikasten Irina Gavriloviedorekin, eta Estatu Batuetan Virginia Zeanirekin.

Abeslari ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere ibilbide profesionala Meiningengo Südthüringisches Staatstheater delakoan hasi zen, eta geroago Frankfurteko Operaren Konpainian (Opern- und Schauspielhaus Frankfurt). 1999an Mirjam Helin Singing Competition saria irabazi zuen Helsinkin, Finlandian.

Nazioartean nabarmentzen hasi zen 2003an Salzburgoko Jaialdian (Salzburger Festspiele), eta Mozarten Titoren klementzia lanean Annio interpretatu zuen, Nikolaus Harnoncourtek zuzendua. Horren ondoren, paper garrantzitsuak hartzen hasi zen, hala nola, Werther lanean Charlotte, 2004an Vienako Operarako Cosi fan tutte lanean Dorabella eta 2005ean berriz Dorabella Parisen, Patrice Chéreauk zuzenduta.

2006an Titoren klementzia kantatu zuen berriro, ordukoan Sestoren papea eginez. 2007ko urtarrilaren 12an, bere konpainiarekin debuta egin zuen New Yorkeko Metropolitan Operan, Gioachino Rossiniren Sevillako bizargina lanean Rosina pertsonaia interpretatuz. The New York Times Bernard Holland egunkariko kritikariak estreinaldi horri buruz hauxe idatzi zuen:

«Garanca andrea errealitatea da (...) Kantu-teknika modernoak zailtasunez egokitzen zaizkio Rossiniren lanari —XIX. mendearen hasieran berezkoa zena— abiadura, argitasuna eta artikulazio atletikoan jartzen duen enfasiari eta, Garanca andrea zen eszenatokiaren gainean erabat eroso sentitzen zen bakarra».[5]

2010eko urtarrilaren 16an, Georges Bizeten Carmenen (opera) interpretazio gogoangarria egin zuen New Yorkeko Metropolitan Opera Housen, Roberto Alagna tenore frantsesarekin batera. Bere emanaldia zuzenean eman zuten satelite bidez eta bereizmen handiz mundu osoan, eta 31 herrialdetako 850 zinema-aretotan baino gehiagotan proiektatu zen aldi berean. Elina Garancak Zarzuela atzerrian zabaltzen lagundu du, Las Hijas del Zebedeo kartzelazainak ospetsu bihurtuz.[6][7]

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karel Mark Chichon zuzendariarekin ezkonduta dago. Biek egin zioten omenaldia Zarzuela Antzokiari, Madrilgo Errege Antzokiarekin bat egingo zuela iragarri zutenean, nahiz eta gero elkartu ez.[8]

Grabazioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2005ean kontratu bat sinatu zuen Deutsche Grammophon enpresarekin baino ez zuela grabatuko.

  • Vivaldi: Bajazet/ Fabio Biondi, David Daniels, Vivica Genaux, Patrizia Ciofi, Grammy bat irabazi duen grabazioa.
  • Rossini: La Cenerentola / Benini, Garanca, Lawrence Brownlee, Metropolitan Opera (DVD).
  • Bellini: I Capuleti e i Montecchi / Luisi, Anna Netrebko, Garanca.
  • Mozart: CosρFan Tutte / Bonney, Degout, Harding, (DVD).
  • Mozart: La clemenza di Tito / Schade, Vesselina Kasarova, Barbara Bonney, Luca Pisaroni, (DVD).
  • Massenet: Werther / Jordan, Marcelo Álvarez, Garancic, et al , (DVD).
  • Bellini: Norma / Haider, Edita Gruberova, Garanca, Et Al.
  • Bel Canto - Donizetti, Bellini, Rossini / Garanca, Roberto Abbado.
  • Aria Cantilena - Villa-lobos, etab. / Garanca, Luisi, Et Al.
  • Habanera - Bizet, etab. / Garanca, Chichon.

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1999an Mirjam Helin Singing Competition saria irabazi zuen Helsinkin, Finlandian.
  • 2021ean Opera Actual saria jaso zuen Bartzelonako Saló dels Miralls del Liceu-n, izan duen ibilbidearengatik.[3][4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «MSN» www.msn.com (Noiz kontsultatua: 2023-09-20).
  2. (Gaztelaniaz) Coca, César. (2023-08-29). «La cantante letona Elīna Garanča debutará en el teatro de Mérida con un programa de música española» El Correo (Noiz kontsultatua: 2023-09-27).
  3. a b (Gaztelaniaz) «Una radiante mezzo Elina Garanca recoge el premio Ópera Actual a su trayectoria» La Vanguardia 2021-11-03 (Noiz kontsultatua: 2023-09-20).
  4. a b Press, Europa. (2021-11-03). «Los Premios Ópera Actual reconocen a Elina Garanca, Xavier Anduaga y el Teatro de la Zarzuela» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2023-09-20).
  5. Holland, Bernard. (14 de enero de 2008). «Barreling Through Rossini With a ‘Noises Off’ Rhythm» The New York Times.
  6. (Gaztelaniaz) CODALARIO. «Crítica: Elina Garanca y Karel Mark Chichon en el Teatro de la Zarzuela de Madrid» www.codalario.com (Noiz kontsultatua: 2023-09-20).
  7. La zarzuela - 24/06/18. Radio Clásica. 12:53.
  8. (Gaztelaniaz) CODALARIO. «'¡Público!, ¡Público!, ¡Público!'. Elina Garanca y Karel Mark Chichon revolucionan el Teatro de la Zarzuela reivindicando el teatro, la zarzuela y la música española» www.codalario.com (Noiz kontsultatua: 2023-09-20).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]