Gerard O'Neill
Gerard O'Neill | |
---|---|
(1977) | |
Bizitza | |
Jaiotza | Brooklyn, 1927ko otsailaren 6a |
Herrialdea | Ameriketako Estatu Batuak |
Lehen hizkuntza | ingelesa |
Heriotza | Redwood City, 1992ko apirilaren 27a (65 urte) |
Hobiratze lekua | Celestis 01 (en) |
Heriotza modua | berezko heriotza: leuzemia |
Hezkuntza | |
Heziketa | Cornell Unibertsitatea Swarthmore College (en) |
Hezkuntza-maila | doktoretza |
Hizkuntzak | ingelesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | fisikaria, astronomoa, unibertsitateko irakaslea eta astrofisikaria |
Enplegatzailea(k) | Princetongo Unibertsitatea Stanford Unibertsitatea |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Kidetza | Phi Beta Kappa Elkartea |
Zerbitzu militarra | |
Adar militarra | Ameriketako Estatu Batuetako Itsas Armada |
Gerard Kitchen O'Neill (New York, Ameriketako Estatu Batuak, 1927ko otsailaren 6a - Redwood City, Kalifornia, Ameriketako Estatu Batuak, 1992ko apirilaren 27a) fisikaria izan zen.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Itakako eta Princetongo unibertsitateetan egin zituen ikasketak. Azkeneko horretan eskolak eman zituen gero, 1985ean erretiroa hartu zuen arte. 1960ko hamarraldiaren bukaeran, espazioan bizileku burujabeak ezartzeko proiektua prestatu zuen. Leku horiek Ilargiaren eta Lurraren artean izango ziren, distantzia berera batetik zein bestetik, eta Eguzkiaren indarra baliatuko zuten energia gisa. The High Frontier (1976, Goiko muga) liburuan zioen ezinbestekoa izango zela gizaki batzuk Lurretik kanpo bizi behar izatea.
Bestalde, goi-mailako zenbait eskola-liburu idatzi zituen: Elementary Particle Physics: An Introduction (1979, Fisikako oinarrizko elementuak: Sarrera; David Chengekin batera); 2081: A Hopeful View of the Human Future (1981, 2081: Gizakiaren etorkizunaren ikuspegi itxaropentsua); The Technology Edge: Opportunities for America in World Competition (1983, Teknologiaren abantaila: Estatu Batuen aukerak Munduko Lehian).
Teknologiaren aurrerabidea bultzatzeko zenbait erakunde pribatu sortu zituen, irabaziak ateratzeko asmorik gabeak, hala nola Space Studies Institute eta Geostar Corporation. Hil baino pixka bat lehenago, abiadura handiko garraio-sistema berri bat saiatzen ari zen: hegaldi-sistema magnetikoa. Hutsunea egindako hodi bat zen, lur gainean edo lur azpian jartzekoa, eta ibilgailua hodi horren barruan eremu magnetikoan igerian bezala ibiliko zen. Boston eta Los Angeles bitarteko distantzia ordubetean egiteko gauza izango zen.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Gerard O'Neill |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.