Kandido Izagirre
Kandido Izagirre | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Urretxu, 1913ko apirilaren 11 |
Herrialdea | Gipuzkoa, Euskal Herria |
Heriotza | Arantzazuko santutegia, 1967ko irailaren 12a (54 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | euskara |
Jarduerak | |
Jarduerak | lexikografoa |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijio-ordena | Anaia Txikien Ordena |
Kandido Izagirre Salaberria (Urretxu, 1913ko apirilaren 11 – Arantzazu, 1967ko irailaren 12a)[1] gipuzkoar lexikografoa eta fraide frantziskotarra izan zen. Idazlanak Aki goitizenarekin sinatzen zituen.
Urretxuko Ipeñarrieta baserrian jaioa, hamaika urterekin Arantzuko Santutegira joan zen eta 1928an Zarautzen Frantziskotarren abitua hartu zuen, geroztik Aguileran, Erriberrin eta Arantzazun egin zituen ikasketak eta 1937an apaiztu zen.
Arantzazuko santutegian eman zituen bere urterik onenak, Latin-irakasle (1937-1949, 1952-1965), eta Erretoreorde ere izan zelarik (1945-1949, 1952-1958); aldi batez, baita Foruako Erretore ere (1949-1952).[2]
Euskalerriaren Adiskideak elkartearen buletinean, eta Anuario de Filogia vasca "Julio de Urquijo", "Arantzazu, Cantabria Franciscana", "Anales" eta Euskera aldizkarietan eman zituen argitara lan aipagarrienak. Altsasu, Ultzama, Tolosa, Urretxu-Antzuola, Arantzazu eta Erronkari ibarreko euskalkiak jaso zituen bere Iztegiak obran.
Minbiziak jota hil zen 1967an, 54 urte besterik ez zituelarik. 1970an, Izagirre hil ondoren, Luis Villasantek argitara eman zion El vocabulario vasco de Aranzazu-Oñate y zonas colindantes, bukatu gabe utzi zuen lana.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.