Aníbal Troilo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Aníbal Troilo

Bizitza
JaiotzaBuenos Aires1914ko uztailaren 11
Herrialdea Argentina
HeriotzaBuenos Aires1975eko maiatzaren 18a (60 urte)
Hobiratze lekuaLa Chacarita hilerria
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmusikagilea, orkestra zuzendaria, bandoneonist (en) Itzuli, akordeoi-jotzailea eta musika-talde gidaria
Lan nabarmenak
Genero artistikoatango music (en) Itzuli
Musika instrumentuaBandoneona

troilo.com.ar
IMDB: nm0873373 Allocine: 530554
Facebook: centenarioanibaltroilo Twitter: anibaltroilo Spotify: 7zsTaSj1Q4jSCjbj5GtmoN iTunes: 131977653 Last fm: Aníbal+Troilo Musicbrainz: 9a7f8969-387f-4161-b643-4b0e733f8d64 Songkick: 410346 Discogs: 777470 Allmusic: mn0000475058 Find a Grave: 7010078 Edit the value on Wikidata

Aníbal Carmelo Troilo (Buenos Aires, 1914ko uztailaren 11 - Buenos Aires, 1975eko maiatzaren 18a), izengoitiz pichuco deitua, argentinar bandoneon-jotzaile, musikagile eta tango-orkestra zuzendaria izan zen. Haren orquesta típica tangoaren urrezko aroko (1940-1955) entzutetsuena izan zen. Orkestrako kideak izan ziren Francisco Fiorentino, Alberto Marino, Floreal Ruiz, Roberto Goyeneche eta Edmundo Rivero abeslariak, eta Astor Piazzolla bandoneon-jotzailea.[1] Garúa, Sur eta La última curda haren tangorik ezagunenak dira.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Aníbal Troilo - Semblanza, historia, biografía. todotango.com (Noiz kontsultatua: 2022-9-27).

Kanpo estekaK[aldatu | aldatu iturburu kodea]