Catherine Allard

Wikipedia, Entziklopedia askea
Catherine Allard

Bizitza
JaiotzaBelgika, 1960 (63/64 urte)
Herrialdea Belgika
BizilekuaKatalunia
Jarduerak
Jarduerakdantzaria eta koreografoa
Sergi López eta Catherine Allard, ate irekietan denboraldi aurkzepena, 2009
Besteak beste, Catherine Allard erdian Antzoki Nagusiaren aurkezpenean, 2009

Catherine Allard Vandenhove (Brusela, Belgika, 1960) Katalunian finkatutako dantzari eta koreografo belgikarra da, IT Dantza konpainiako zuzendari artistikoa.[1][2][3][4][5]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere amak, arteen zalea eta Bruselako zirkulu intelektualen ohikoa zenak, dantzari izan nahi izan zuen gaztaroan, baina familiak ez zion inoiz utzi.

Catherine 8 urte zituela, Simone Redanten eskolara joan zen. Dalcroze metodoa irakasten zuen, entzumenaren eta inprobisazioaren hezkuntzan oinarritua, eta haurren heziketara bideratuta zegoen. 10 urterekin igo zen lehen aldiz agertoki batera.

13 urte zituela, haur-eskola utzi zuen, ez baitzuen asetzen; beste zerbait nahi zuen. Dantzari-zapatilak janztea eta balet klasikoa ikastea. Kasualitateak, etxe ondoan, Víctor Ullate eta Carmen Rochek eskola bat ireki berri zuten auzoan, eta Catherine Allard izan zen 14 urte bete baino bi hilabete lehenago lehen ikaslea.

1978an Maurice Béjarten Mudra Eskolarako entzunaldi bat egin zuen, 17 urterekin bere eskola entzutetsuan sartu zen eta bertan Nacho Duato dantzari eta koreografoa ezagutu zuen. Urtebete geroago, Bejartek bere dantza-konpainian sartzea proposatu zion, eta Catherine Allardek uko egin zion eskaintzari, ez baitzen behar bezala prestatuta eta beste urtebetez bere prestakuntzarekin jarraitzeko interesa zuela sentitu.

Catherine Allard 1977

1979an, Nederlands Dans Theater balleteko emanaldi batera joan zen ikusle gisa. Ikuskizunak asko hunkitu zuen eta bere bizitzan lehen aldiz jabetu zen, dantzatik espero zuen guztia ikusi berri zuela, bere lekua aurkitu zuela, “elkarrekin dantzatzen zuten” gizon eta emakumeen talde horretan parte hartu nahi zuela, non dantzariak haragiz eta hezurrez eginak baitziren, eta ez portzelanazko panpina hauskorrak.

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Garai hartan, Jiří Kylián entzunaldiak egiten ari zen NDT JUNIOR, SPRINGPLANK-erako, lehen konpainian parte hartu nahi zuten dantzari gazteen haztegirako. Catherine Allard 1982an sartu zen NDT konpainiako lehen konpainian. Handik urtebetera, Nacho Duato dantzari sartu zen konpainian, eta koreografo gisa eman zituen lehen urratsak. Handik aurrera, Catherine haren dantzak dantzatzen hasi zen. Bera izan zen "inspirazioa eta musa" koreografoaren hitzetan, eta mundu osoa, Amerika, Europa, Japonia eta Australia zeharkatu zituen.

NDTn 1990era arte egon zen. Denboraldi horretan, XX. mendeko dantza garaikideko koreografo onenen piezak interpretatu zituen: Jiří Kylián, Ohad Naharin, Hans van Manen, Nils Christie, Jerome Robbins, Mats Eks, William Forsynthe, Christopher Bruce eta Nacho Duato.

Duatok Jardi Tancat balleta sortu zuen, antzinako herri-testuetan oinarritua eta Maria del Mar Bonet Mallorcako interpreteak kantatua. 1988an, Zilveren Teatre Dans Prijs saria eman zioten Catherine Allarderi, Bolero eta Arenal gisa egindako interpretazioagatik, Catherine Allardentzat: "Arenal da neure burua libreen sentitu dudan pieza". Nacho Duatoren ideiatik abiatuta, Cor Perdut bikotea sortu zuten María del Mar Boneten urtebetetze-opari gisa.

Bitartean, Nacho Duatok, NDT utzi eta Espainiako Ballet Liriko Nazionala zuzentzeko (geroago Dantza Konpainia Nazionala izena eman zitzaion), lehen dantzari gisa laguntzeko eskatu zion, eta Catherine Allardek Madrilera jarraitu zion hilabete batzuk geroago. Sei urtez egon zen, 1990etik 19096ra, eta zuzendariaren partenaire perfektua izan zen.

Urte sabatikoa etorkizuna hausnartzeko[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1996an, urte sabatikoa hartzeko aukera aztertzen hasi zen Allard, etorkizunari buruz hausnartzeko. Konpainia bat zuzentzeko aukera ez zegoen bere asmoetan, eta dantzatzeari ere ez zion utzi nahi. Bizimodu erratikoa eramateaz nazkatuta, Bartzelonan kokatu nahi izan zuen, proiektu erakargarri bati buruz hitz egin zioten lekuan; Bartzelonako Antzerki Institutuan dantzari gazteentzako graduondokoa sortu nahi zen. Hutsetik abiatuta ideia bat abiaraztea eta jende gaztearekin konpainia bat osatzea zen. Catherineren ustez, Jiří Kyliánen NDT Juniorrekin izandako esperientzia errepikatzea zen, neurri batean. Behin betiko erabakia hartu behar zuen, dena oso azkarra izan zen, proiektua aurkeztu eta kontratua sinatu zuen.1996ko abenduan, Bartzelonako Diputazioak publikoki aurkeztu zuen proiektua, Joan Francesc Marco Bartzelonako Diputazioko Kultura Saileko diputatu eta Pau Monterde Antzerki Institutuko zuzendaria, Bárbara Kasprowicz Antzerki Graduko Goi Eskolako zuzendaria eta Postherine Antzerki Eskolako zuzendaria buru zela.

Dantza Konpainia Nazionalaren kartela (Madril)

1997ko uztailaren 30ean hasi ziren Antzerkiaren Institutuko konpainia gaztearen eskolak. Gazte dantzarien prestakuntzaren eta lanbide jardueraren artean zubi bat sortzea zen helburua. Buruan Catherine Allard zegoen zuzendari artistiko. IT Dansa jaio zen.

IT Dansa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1996ko abenduan sortu zen, eta Antzerkiaren Institutuko konpainia gaztearen eskolak 1997ko ekainaren 30ean hasi ziren.

Catherine Allard-en hitzetan, "Ardurak hartzeko eta gazteei nire esperientzia transmititzeko garaia da". Proiektuaren helburu nagusia gazte dantzarien prestakuntzaren eta lanbide jardueraren artean zubi bat sortzea zen. Ez zen enpresa profesionala, baina egin behar zuten lana profesionala izateko helburua zuen.

Konpainia estilo koreografiko batean baino gehiagotan espezializatzeko asmoa zuen, eta nazioartean ospe handia zuten koreografoak gonbidatuz eta koreografo gazteei aukerak eskainiz lortu zitekeen, Katalanian ez ezik nazioartean ere dantzatuz.

Une hartan, proiektu guztiz berria zen Espainian, eta ia bakarra Europan. Karrera amaitzen zuten dantzariek enpresan bi urtez lan egin ahal izatea zen asmoa, mundu profesionalera jauzi egiteko behar zen esperientzia biltzeko. Enpresak lanerako espiritu handia izan zuen, kalitate teknikoa eta agertokiari buruz ez ezik, agertokira iritsi arte gertatzen zen guztiari buruzko ezagutza zabala.

2001. urtean, Catherine Allardek Dansako Premi Nazionala jaso zuen, Kataluniako Generalitateko Kultura Kontseletxeak Premis Nacionals de Cultura erakundearen barruan ematen duen aintzatespen gorena; pertsona edo erakundeentzako saria, ekarpen garrantzitsuenei esker ona adierazteko.

IT Dansak 1997. urtetik 2016. urtera bitartean antzeztutako koreografiak eta koreografoak.[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Jardí tancat - Nacho Duato
  • Sechs Tänze - Jirí kylián
  • Passomezzo - Ohad Naharin
  • Cor perdut - Nacho Duato
  • Whim-Rupured Fairytale - Alexander Ekman
  • Minus 16 - Ohad Naharin
  • Konplizeak - Toni Fabierta
  • Stations - Stijn Celis
  • FlabberirakasleaGustavo Ramírez
  • Naked thoughts - Rafael Bonachela
  • Bioleta II - Ramon Oller
  • Monokroma ezkutua - Jacopo Godani
  • Wolfgang bittea... - Rui Horta
  • Les bras de mer - Kyoton Zuska
  • Hands - Win Vandekeibus
  • Petruixkha - Catherine Allard
  • Lansariak! - Joaquim Sabaté
  • Via Durga - Jennifer Hanna
  • Fievre - Jo Stromgren
  • Insert - Carlos Iturrioz
  • I like five - Stijn Celis.'
  • Ballo bat - Jirí kylián
  • Evening songs - Jirí kylián
  • Kamuyot - Ohad Naharin
  • Terre à terre - Patrick Delcroix
  • Soi-forman - Catherine Allard
  • IT.TO - Gustavo Ramírez
  • Wad- Ras - Montse Sánchez i Ramón Baeza
  • 4 legs - Uri Ivgi
  • In memoriam - Sidi Larbi Cherkaoui
  • En busca de - Gustavo Ramírez
  • Manolo & friends - Ramon Oller
  • B aldea - Nora Sitges-Sardà
  • Jump start / jazza - Toni Mira
  • Fly - Olga Sasplugas
  • Rit-mo - Lorena Nogal i Thierry Hochstätter
  • Aquil# les edo L'estupor - Ina Christel Johannessen.

Lan koreografikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dantza Konpainia Nazionalerako tailerrak:

  • 1995 Elle et Aile
  • 1996 Poco a poco

Dansa:

  • 1999 En forme de soi
  • 2011 Petruixka (haurrentzako egokitzapena, Petit Liceorekin koprodukzioa)
  • 2014an 1714ko hiru mendeurren inaugurazio-ekitaldian parte hartzea, Lleidako Seu Vella hirian

Beste lankidetza batzuk[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Maredansa Manresako Fira d'Ikuskizuna Arrel Tradizionalean:

  • 2003 Eia Mater (Joaquim Serraren "La muixeranga d'Algemesí" obrarako pieza). Bartzelonako Santa María del Mar-en filmatua, tv3ren Nydia programarako).
  • 2005 Return, Nicole Gagnum-en bideoa, artista plastiko amerikarra.
  • 2006 Danse noire, Frederic Amat artista katalanaren bideoa.
  • 2008 Bertolt Brecht-een Los siete pecados capitales/ Zazpi bekatu nagusiak Mary Carewerekin (Cuencako Jaialdia) eta Ute Lemper-ekin (PortaFerradako Jaialdia - Sant Feliu de Guíxols). Frederic Amaten zuzendaritza artistikoa. Jordi Cortésen koreografia.
  • 2012 Identities, Dantza Hirian estreinatua, Mariko Aoyama, Susan Kempster, Hilde Koch eta Mónica Runderekin lankidetzan. Natalia Menéndez Y Carlos Iturriozen zuzendaritza artistikoa.

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. [https://www.danza.es/multimedia/biografias/catherine-allard CATHERINE ALLARD Maestra, bailarina y directora de `IT Dansa Jove Companyia de l'Institut del Teatre´. ].
  2. (Gaztelaniaz) Martin, Julia. (1991-04-24). «Catherine Allard» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2023-01-06).
  3. (Gaztelaniaz) CERVERA, MARTA. (2011-08-09). «Catherine Allard: «Oler el aroma a hierba mojada»» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2023-01-06).
  4. (Gaztelaniaz) «Catherine Allard» Fernando Fonseca Foundation 2022-01-20 (Noiz kontsultatua: 2023-01-06).
  5. (Gaztelaniaz) C.BARCELONA, M.. (2011-05-13). «Catherine Allard: «'Petruixka' ha sido un reto para mis bailarines y para mí»» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2023-01-06).

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Zeneida Sardàren erretratuak. Serra d'Or liburutegia. Montserrateko Abadiaren argitalpenak. Bartzelona 2007. ISBN ά8415-930-8
  • Zeneida Sardàren hasierako abentura.' Orrialde editoreak. Lleida 2002. ISBN 84-7935-924-2
  • Nacho Duato Por vos muero (biografia bat) de Carmen del Val. Ediciones Martínez Roca, S.A. Bartzelona 1998. ISBN 84-270-2322-7

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]