Cathy Xaudaró

Cathy Xaudaró
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Catherine Xaudaró Apellániz
Jaiotza	Filipinak, 1960ko apirilaren 30a (63 urte)
Herrialdea	Filipinak ; Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	gimnasta erritmikoa

Catherine Xaudaró Apellániz, ezagunagoa Cathy Xaudaró laburduraz (Iloílo, Filipinak, 1960ko apirilaren 30a), gimnasta erritmiko ohia eta entrenatzaile espainiarra da. Espainiako gimnasta zela, 1975ean Madrilgo Munduko Txapelketan brontzezko domina lortu zuen, talde modalitateko selekzio nazionalaren nazioarteko lehen domina ofiziala. Gainera, 1976an banakako Espainiako txapelduna izan zen B kategorian.^[1]^[2]

1978an erretiratu zenetik, juniorren eta seniorren gimnasia erritmikoko selekzio nazionaleko entrenatzailea izan da hainbat etapatan. Halaber, Club Deportivo Zaragozano de Gimnasia edo Club de Gimnasia Rítmica Las Rozas Espainiako klubetan aritu da. Nazioarteko epaile eta Espainiako Gimnasia Federazioko Gimnasia Erritmikoko Batzorde Teknikoko kide izan da.

Kirol-ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Iloillon (Filipinak) jaio arren, 1970eko gerra-legea zela eta, familiarekin Espainiara joan zen bizitzera, Ameriketako Estatu Batuak baino lehen erantzun baitzion eskaerari. Carmen Algorak aurkitu ondoren, hasieran, gimnasia artistikoan hasi zen, Real Madril Club de Fútbol Gimnasia taldean. 1973an, Carmen Algora entrenatzailearekin batera, gimnasia erritmikoan aritu zen Club Cuartel de la Montaña taldean. Talde hori eta Moscardó Kluba ziren garai hartan Madrilen zeuden gimnasia klub bakarrak.

Hautaketa nazionaleko etapa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1974an Ivanka Tchakarova hautatzaile nazionalak Cathy Xaudaró hautatu zuen, Espainiako Gimnasia Erritmikoko Errege Federazioak sortu berri zuen Espainiako lehen selekzio nazionalean parte hartzeko. Tchakarovak Carmen Algora entrenatzailea zuen laguntzaile. Xaudaró 1975ean gimnasia erritmikoko talde espainiarrean sartu zuen ordezko lanak egiteko. Hasieran, Kirol Ordezkaritza Nazionaleko gimnasioan entrenatu zuten, moketarik ez zegoen tokian, eta, ondoren, Madrilgo Moscardó gimnasioan jarraitu zuten.^[3] 1975eko ekainean, Bulgariara joan zen selekzioarekin, Sofia eta Varnan bi hilabeteko kontzentrazioa egitera.

1975eko azaroaren 24an, Madrilgo Munduko Txapelketan, taldeak brontzezko domina lortu zuen lehiaketa orokorrean, eta Espainiako taldearen nazioarteko lehen domina ofiziala izan zen. Taldearen lana hiru pilota eta hiru sokarekin izan zen. Kideak hauexek izan ziren: Leticia Herrería, Carmen Lorca, Herminia Mata, María Eugenia Rodríguez, María José Rodríguez eta Marilín Such, Teresa López, Mercedes Trullols eta Cathy Xaudaró ordezkoek osatu zuten. Munduko Txapelketan Espainiako banakako gimnastak, ostera, María Jesús Alegre, Begoña Blasco eta África Blesa izan ziren. Lehiaketa azaroaren 20an hastea aurreikusita bazegoen ere, atzeratu egin behar izan zen Francisco Franco hil zelako.^[4]^[5]^[6]

1976ko maiatzean Espainiako txapelduna izan zen B kategorian (14 urtetik gorakoak) Madrilen egindako txapelketan. 1978an, lesio baten ondorioz agur esan beharrean egon zen.

Gimnasia uztea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erretiratu ondoren, hautatzaile nazionalak proposatuta, 1978an neska txikien talde bat entrenatzen hasi zen. Handik gutxira, Gimnasia Erritmikoko Entrenatzaile Nazionalaren titulua atera zuen, eta Zaragozako Gimnasia Klub Deportivo Zaragozanoko teknikari aritu zen. Han Ada Liberio entrenatu zuen, gero nazioarteko gimnasta izan zena. 1981ean, Municheko Munduko Txapelketan, Espainiako gimnasia erritmikoko selekzio nazionaleko entrenatzaile laguntzailea izan zen. 1987an, juniorren selekzio nazionaleko talde teknikoko kide ere izan zen Europako Atenasko Txapelketan, eta juniorren taldeko entrenatzailea izan zen, Rosa Menor eta Berta Veigarekin.^[7] 1989an Zaragozano Kirol Kluba utzi zuen Aragoiko Gimnasia Federaziora joateko. Urte horretan bertan, berriz ere juniorren talde nazionala entrenatu zuen, ordukoan Rosa Menor, Francisca Maneus eta Berta Veigarekin batera. 1989an, gimnasia artistikoko talde nazionaleko talde teknikoko kide izatera pasatu zen, eta harekin zoruko ariketak prestatu zituen Bartzelonako 1992ko Udako Olinpiar Jokoetarako. Garai hartan, bi hilabete egin zituen Houstonen (AEB) Nadia Comúnieci-ren entrenatzailea zen Béla Károlyiren arrantxoan.^[3]

1994an, Consuelo Burgosekin batera, berriro entrenatu zuen talde junior nazionala. Talde horretan zeuden Nuria Cabanillas eta Alba Caride gimnastak.^[8] 1995etik 2005era, Madrilgo Las Rozas Gimnasia Erritmikoko Klubeko entrenatzailea izan zen. 2009tik 2010era Efrossina Angelova Espainiako hautatzaile nazionalaren laguntzailea izan zen.

1985etik Gimnasia erritmikoko nazioarteko epailea ere bada, eta Madrilgo Federazioaren ordezkari aritu da Espainiako hainbat txapelketatan. Espainiako Gimnasia Federazioko Gimnasia Erritmikoko Batzorde Teknikoko kidea da.