Ada Liberio

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Ada Liberio

Bizitza
JaiotzaZaragoza1974ko abuztuaren 10a (49 urte)
Herrialdea Espainia
Jarduerak
Jarduerakgimnasta erritmikoa

Ada Liberio Romo (Zaragoza, Aragoi, 1974ko abuztuaren 10a) zaragozar gimnasta erritmiko ohia da. Espainiako gimnasia erritmikoko selekzio nazionalean parte hartu zuen banakako modalitatean, eta hainbat domina lortu zituen bai Espainian bai nazioartean. 1987an Espainiako txapelduna izan zen bigarren kategorian, 1988 zein 1989an lehen kategorian eta 1990ean ohorezko kategorian.[1]

Kirol-ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gimnasiako Club Deportivo Zaragozanon trebatu zen, eta Cathy Xaudarók entrenatu zuen. Beste gimnasta batzuekin batera (Ana Bolea, Elmira Dassaeva eta Cristina Dassaeva ahizpak, besteak beste), eskualdean hainbat hamarkadatan gimnasia erritmikoan erreferentzia izan zen taldea osatu zuen.[2] 1984an, haurren kategoriako laugarren postuan sailkatu zen, eta Espainiako Txapelketan zilarrezko domina lortu zuen sokan; brontzezkoa, ostera, esku librean eta eraztunean.[3] 1985ean, Aragoiko txapelduna izan zen, haurren kategorian, eta Espainiako txapeldunordea, Cádizen. 1986an, Aragoiko txapelduna izan zen berriro, haurren kategorian, eta hirugarren postua lortu zuen Espainiako Txapelketan.

Hautaketa nazionaleko sasoia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako senior selekzioan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1986an, Emilia Boneva hautatzaileak Espainiako banakako selekzio junior kategorian parte hartzeko aukeratu zuen. Urte horretan bertan, Bulgariako Cerceu D'Or (Urrezko Aroa) txapelketan parte hartu zuen, eta 11. postuan sailkatu zen.

1987an Atenasen Espainiako selekzioarekin Europako Junior Txapelketan parte hartu zuenean, 15. postuan gelditu zen orokorrean, eta 7. postuan, finalean zintan. Urte horretan bertan Espainiako txapelduna izan zen bigarren mailan, orokorrean, pilotan, uztaian zein zintan.[4] 1988ko Espainiako Banakako Txapelketan, Lloret de Marren, Espainiako txapelduna izan zen lehen mailan bai orokorrean bai pilotan. Urte berean Aragoiko txapelduna izan zen kategoria horretan. 1989ko ekainean, Tenerifeko Europa Junior Txapelketan, 5. postua lortu zuen sailkapen orokorrean eta taldekako brontzezko domina, Rosabel Espinosarekin eta Edi Morenorekin batera. Txapelketa horretan bertan parte hartu zuen aparatuen lau finaletan, zilarrezko domina lortu zuen mazatan, bosgarren postua pilotan eta laugarrena eraztunean zein sokan.

Espainiako Junior selekzioan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1989an kategoria absolutura pasatu zen. Urte horretan Murtzian Espainiako lehen mailako txapelduna izan zen berriro, eta urrezko domina lortu zuen final guztietan (orokorrean, pilotan, eraztunean, zintan zein sokan). Erabateko selekziorako gimnasta zela, 1989ko Sarajevoko Munduko Txapelketan sailkapen nagusikan 12. postuan geratu zen. Gainera, taldekako brontzezko domina jaso zuen, Ana Bautista eta Silvia Yustosekin batera eta 8. postua lortu zuen uztaian finalean. Bestalde, Joko Iberoamerikarretan lehiaketa orokorreko lehen sailkatua izan zen eta urrezko domina lortu zuen bai pilotan bai eraztunean.

1990ean, Bartzelona Hiria Nazioarteko VI. Kopan, urrea lortu zuen orokorrean, 4. postua sokan, brontzea uztaian, urrea pilotan eta zilarra zintan. Gainera, Guadalajaran egindako txapelketan Espainiako txapelduna izan zen ohorezko kategorian, taldekideak atzean utzi zituen: Noelia Fernández (zilarra), Mónica Ferrández (brontzea), Carmen Acedo (4. postua). Carolina Pascual (5. postua). Eider Mendizabal (6. postua) eta Rosabel Espinosa (7. postua). 1990ean ere munduko rankingeko 5. postuan egon zen Munduko Kopako sailkapen-txapelketetan, baina lesio bat (hanka hautsi) izan zuenez, ezin izan zuen azken lehiaketan parte hartu. Seattleko Goodwill Games taldean 6. postua lortu zuen sailkapen orokorrean, 5. postua sokan, uztaian zein pilotan, eta 7. postua zintan.[5] Stuttgarteko Gymnastic Masters-en 6.a izan zen orokorrean, sokan zein zintan, eta 5.a pilotan.[6]

1990ean Espainiako Gimnasia Errege Federazioak Merezimendu Gimnastikoaren Domina eman zion.

Gimnasia uztea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1991ko uztailean erretiratu zen. 2019ko azaroaren 16an, Emilia Bonevaren heriotza zela eta, 70 bat gimnasta nazional, besteak beste Ada Liberio, Euskalgym-eko tapizean elkartu ziren omenaldia egiteko. Ekitaldia Barakaldoko Bilbao Exhibition Centren izan zen eta 8.500 parte-hartzaileren aurrean egin zen. Ondoren, omenaldi-afaria egin zen haren omenez.[7]

Ondarea eta eragina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Rosabel Espinosa eta Edi Morenorekin batera lortutako taldekako brontzezko domina eta Tenerifeko Europa Junior Txapelketan (1989) lortutako zilarra izan ziren 1978az geroztiko bakarkako gimnasia erritmikorako nazioarteko lehen domina ofizialak. Montse Martín selekzio nazionaleko kideak Ada Liberio gimnastak zituen ezaugarriei buruz hitz egin zuen 2019an:

«Grina, tenperamentua, espresioa eta pistako nortasuna ditu ezaugarri nagusi Adak, eta, gainera, [...] erraz egiten zituen zailtasun handiak zituen aparatuarekin, batez ere jaurtiketetan eta harreretan. Gaur egun ezin hobeto ikusten ditugun zailtasunak txapelketa handi batzuetan [...] Espainiako uneko gimnasta txiki askoren ispilua izan zen».[8]

Ekipamenduak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Maillotak eta entrenamendu-arropa
Aldia Hornitzailea
19881991 Harea



Ariketen musika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Tresnak Musika
1987 Pilota Cabaret musikalaren soinu-banda, John Kander-ek konposatua.
1990 Pilota Concierto de Aranjuez abestiaren Adagioa, Joaquín Rodrigok osatua.
1990 Zinta «Ivette», Aníbal Troilo, Roberto Grela eta bere laukote tipikoaren bertsioa.
1990 Soka James Bonden abestia Monty Norman eta John Barryrena.[9]

Sariak, aintzatespenak eta goraipamenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1990ean Gimnastika-merituaren domina, Espainiako Gimnasia Errege Federazioak emana.

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista-programak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista saioak
1990 Camarada Boneva TVEko La 2 Erreportajeko parte hartzailea

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Fernández del Valle, Aurora (1995). Gimnasia rítmica deportiva: aspectos y evolución. ESM. ISBN 978-84-85977-60-4

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]