Diplopia[1] (gr. διπλόος 'bikoitz', eta ὄψ, ὀπός 'ikusmen' hitzen lotunea) edo ikusmen bikoitzaikusmenaren akatsa da, begiko muskulu motorren koordinazioa behar bezala egiten ez delako objektuak bikoitz ikusarazten dituena.[2]
Komenigarria da diplopiaren sintoma pasatzen ez uztea, ez baitu berez sendatzen, hasieran ez bada behintzat, eta normalean larritasun handiagoko beste gaixotasun baten abisua izaten da (alarma-sintoma). Nahiz eta beti kezkatuta gauden diplopiaren balizko ezbeharren eta are hilgarriak izan daitezkeen kausengatik, azterlan batean ikusi zen diplopia zuten pazienteen % 16k baino ez zituztela hilgarriak izan zitezkeen etiologiak.[3][4]
Begi bat ixtean irudi bikoitza desagertzen ez bada, irudi hori, oro har, begiko lenteen arteko korrelazio lehenetsiak eragiten du.
Iragazki polarizatu bat erabiliz ikusmen bikoitzeko begi batekin begiratzean, irudi bikoitza desagertzen den iragazki polarizatzailean aurkitzen bada, irudi hori kristalinoko birrefringentzia bidez eratzen da.
Begi batekin ikusten den irudi bikoitzaren kasuan, garrantzitsua da begietako presioa egiaztatzea, begietako glaukomarekin lotuta baitago.
Diplopia minbiziaren gaixotasunekin ere lotuta egon daiteke, hala nola cavumeko linfoepitelioman, non nerbio optikoa erasan daitekeen.
Era berean, pazienteari adieraziko zaio azukrea eta gatza saihestu behar dituela laborategiko azterketaren emaitzak izan arte. Pazienteari begi bat oklusioa ere eskatzen zaio, alde bakoitza egun batean txandakatuz. Horrela, ikusmen bikoitza saihesten da, ia beti zorabioa eta buruko mina eragiten baititu.
Diplopiak, berez, ez dakar ondoriorik osasunean, ikusmena ez dago arriskuan, ezta bizitza ere, baina gaixotasun horren kausak larriak izaten dira, eta, beraz, garaiz detektatu behar dira.