Dunning-Kruger efektua

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hasiberriek benetan duten gaitasuna baino gaitasun handiagoa dutela uste ohi dute. Ikasi ahala autoebaluazioa apaldu ohi da. Adituek konpetentzia aurreratuen artean euren burua ondo ebaluatzeko ahalmena lortu ohi dute.

Dunning-Kruger efektua joera kognitibo edo isuri kognitibo bat da; horren arabera, trebetasun edo ezagutza gutxi duten gizabanakoek ilusio-sentimendu bat izaten dute, eta uste dute adimentsuagoak edo jakintsuagoak direla beste pertsona prestatuagoak baino, beren trebetasuna errealitatearen gainetik kalkulatuz. Subjektuaren ezintasun metakognitibo batek azaltzen du joera edo isuri kognitibo hori, edozein pertsonari bere ezgaitasuna aitortzeko zailtasuna edo ezintasuna topa dakioke. Aitzitik, kualifikazio handiko gizabanakoek euren gaitasun erlatiboa gutxietsi egin ohi dute, oker iritziz haientzat errazak diren lanak besteentzat ere errazak direla.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.