Flavia Pennetta

Wikipedia, Entziklopedia askea
Flavia Pennetta

Bizitza
JaiotzaBrindisi1982ko otsailaren 25a (42 urte)
Herrialdea Italia
BizilekuaBrindisi
Familia
Ezkontidea(k)Fabio Fognini  (2016ko ekainaren 11 -
Bikotekidea(k)
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jardueraktenislaria
Tenis
Jokaeraeskuina eta bi eskuz errebeska jotze
Bakarka i/g582–365
Binaka i/g393–243
Rankinga6 tennis singles (en) Itzuli (2015eko irailaren 28a)
1 tennis doubles (en) Itzuli (2011ko otsailaren 28a)
 
Lateralitateaeskuina
Pisua58 kilogramo
Altuera172 zentimetro
Jasotako sariak

flaviapennetta.eu
Twitter: flavia_pennetta Edit the value on Wikidata

Flavia Pennetta (1982ko otsailaren 25a) italiar tenislari profesional ohia da. Italiako lehen emakume bakarkako jokalaria izan zen bakarkako lehen hamar postuetan sailkatzen 2009ko abuztuaren 17an, eta lehen italiarra, munduko lehen postuan sailkatuz binakako sailkapenean, 2011ko otsailaren 28an. Australiako Irekiaren emakumezkoen binakako 2011ko titulua irabazi zuen: Gisela Dulkorekin, eta Roberta Vinci haurtzaroko lagunaren aurka 2015 US Openeko Italiarren arteko lehen final handia irabazi zuen.[1]

Pennettak WTAren banakako beste hamar titulu irabazi zituen, Indian Wells Open 2014 barne, non bi txapelketak irabazi zituen. Fed Cup-eko taldekako lehiaketan ere garrantzitsua izan zen, eta Italiari lau titulu irabazten lagundu zion 2006, 2009, 2010 eta 2013an. Binakako txapelketetan nabarmentzeko beste emaitza batzuk lortu zituen WTA 2010eko finalak irabazi eta EE.UU-ko Open 2005 eta 2014 txapelketetan finalera iritsi zen, hurrenez hurren Elena Dementievarekin eta Martina Hingisekin jokatuz.

2015eko US Open txapelketa irabazi ondoren, Pennettak jakinarazi zuen denboraldiaren amaieran erretiratuko zela, eta bere azken txapelketa jokatu zuen banakako WTA Finals debutean. Han, Agnieszka Radwanska txapelduna garaitu zuen round-robin fasean, eta banakako sailkapenean lehen hamarrenetan erretiratu zen..

Pennetta Errepublikako merezimendu-ordenako zaldun izendatu zuen Carlo Azeglio Ciampik, orduan Italiako lehendakaria baitzen.[2]

Estatistikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Grand Slameko finalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Banaka: 1 (titulu 1)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Txapelketa Lurzorua Aurkaria Emaitza
Garaipena 2015 US Open Gogorra Italia Roberta Vinci 7–6(7–4), 6–2

Binaka: 3 (titulu 1, 2 finalista)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Txapelketa Lurzorua Bikotea Aurkariak Emaitza
Porrota 2005 US Open Gogorra Errusia Jelena Dementieva Ameriketako Estatu Batuak Lisa Raymond

Australia Samantha Stosur

2-6, 7-5, 3-6
Garaipena 2011 Australiako Irekia Gogorra Argentina Gisela Dulko Bielorrusia Victoria Azarenka

Errusia Maria Kirilenko

2-6, 7-5, 6-1
Porrota 2014 US Open Gogorra Suitza Martina Hingis Errusia Ekaterina Makarova

Errusia Elena Vesnina

6-2, 3-6, 2-6

Kronologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Banaka[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 W–L
Australiako Irekia A A A 1R 1R 1R 3R 1R 2R 3R 2R 4R 1R A QF 1R 13–12
Roland Garros A A A 3R 1R 3R 3R 1R 4R 1R 4R 1R 3R 1R 2R 4R 18–13
Wimbledon Q2 A Q2 2R 1R 4R 4R 1R 2R 3R 3R 3R 1R 4R 2R 1R 18–13
AEB Irekia A A Q1 1R 1R 1R A 2R QF QF 3R QF A SF QF W 31–10
Win-Loss 0–0 0–0 0–0 3–4 0–4 5–4 7–3 1–4 9–4 8–4 8–4 9–4 2–3 7–3 10–4 10–3 80–48

Binaka[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Txapelketa 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 W–L
Australiako Irekia 1R 1R 2R 3R 3R QF 3R QF W 3R A 2R 3R 11-24
Roland Garros 1R A 2R 2R 1R 2R 3R QF QF 3R 2R 3R QF 12-19
Wimbledon 1R 2R 1R 3R 2R 2R 1R SF 1R SF 2R 3R QF 13-19
AEB Irekia 1R 3R G A 2R 1R 1R QF 3R A 3R G SF 11-24
Win-Loss 0–4 3-3 7–4 5–3 4-4 5–4 4-4 13–4 11–3 8–3 4–3 10–4 12–4 86–47

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]