Roland Garros txapelketa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Roland Garros txapelketa
Antolatzailea Frantziako Tenis Federazioa
Estadioa Stade Roland Garros
Sorrera 1891 (Amateurra)
1968 (Open)
Garaipen gehien Gizonezkoak:
Espainia Rafael Nadal (14)
Emakumezkoak:
Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert (7)
2022ko Txapeldunak Gizonezkoak:
Espainia Rafael Nadal
Emakumezkoak:
Polonia Iga Świątek
Webgune ofiziala
Artikulu hau txapelketari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Roland Garros (argipena)».
Suzanne Lenglen zelaia, Roland-Garros estadioan.

Roland Garros txapelketa edo Frantziako Irekia (frantsesez Internationaux de France edo Tournoi de Roland-Garros) munduko tenis norgehiagoka nagusietakoa da, lurrezko zelaian. 1925an sortu zen eta 1928tik urtero ospatzen da Parisen, Roland-Garros estadioan (16. barrutian). 1891ean sortutako Frantziako Txapelketaren ondorengoa da. Frantziako Tenis Federazioak (Fédération française de tennis) antolatua, maiatzeko azken astean eta ekaineko lehenekoan izaten da. Grand Slamgo lau txapelketako bat da, urteko bigarrena Australiako Irekiaren ondoren (urtarrilean) eta Wimbledonen aurretik.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Frantziako Irekia lurrezko zelaiko tenis txapelketa nagusia da, eta Grand Slamgo bakarra zoru mota horretan, AEBetako Irekiak 1978an zoru mota aldatu zuenetik. Munduko tenis txapelketa garrantzitsuenen artetik, Wimbledongoaren ostean bigarren dela jotzen da,[1] nahiz eta ikusle gehien dituena eta mediatikoena den.[2][3] Gainera, gehienbat lurrezko zelaietan jokatzen diren herrialdeetan, hala nola Latin Amerikan eta Hegoaldeko Europan, txapelketa hau urteko garrantzitsuentzat jotzen dute. Gainazal mantsoa eta 5 seteko partidak direla-eta, Roland-Garros tenis txapelketa zailena eta fisikoki zorrotzena dela esaten da.[4]

Garaipenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Rafael Nadal.

Gizonezkoen banakakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tenislaria Garaipenak Urteak
Espainia Rafael Nadal 14 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022
Frantzia Max Decugis 8 1903, 1904, 1907, 1908, 1909, 1912, 1913, 1914
Suedia Björn Borg 6 1974, 1975, 1978, 1979, 1980, 1981
Frantzia Henri Cochet 5 1922, 1926, 1928, 1930, 1932
Frantzia Paul Aymé 4 1897, 1898, 1899, 1900
Frantzia André Vacherot 4 1894, 1895, 1896, 1901
Frantzia Maurice Germot 3 1905, 1906, 1910
Frantzia René Lacoste 3 1925, 1927, 1929
Txekoslovakia Ivan Lendl 3 1984, 1986, 1987
Suedia Mats Wilander 3 1982, 1985, 1988
Brasil Gustavo Kuerten 3 1997, 2000, 2001

Emakumezkoen banakakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Chris Evert.
Tenislaria Garaipenak Urteak
Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 7 1974, 1975, 1979, 1980, 1983, 1985, 1986
Frantzia Suzanne Lenglen 6 1920, 1921, 1922, 1923, 1925, 1926
Alemania Steffi Graf 6 1987, 1988, 1993, 1995, 1996, 1999
Frantzia Françoise Masson 5 1897, 1898, 1899, 1902, 1903
Australia Margaret Court 5 1962, 1964, 1969, 1970, 1973
Frantzia Kate Gillou 4 1904, 1905, 1906, 1908
Frantzia Jeanne Matthey 4 1909, 1910, 1911, 1912
Ameriketako Estatu Batuak Helen Wills 4 1928, 1929, 1930, 1932
Belgika Justine Henin 4 2003, 2005, 2006, 2007

Open Aroko finalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gizonezkoen banakakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Txapelduna Emaitza Finalista
1968 Australia Ken Rosewall 6–3, 6–1, 2–6, 6–2 Australia Rod Laver
1969 Australia Rod Laver 6–4, 6–3, 6–4 Australia Ken Rosewall
1970 Txekoslovakia Jan Kodeš 6–2, 6–4, 6–0 Jugoslavia Željko Franulović
1971 Txekoslovakia Jan Kodeš 8–6, 6–2, 2–6, 7–5 Errumania Ilie Năstase
1972 Katalunia Andrés Gimeno 4–6, 6–3, 6–1, 6–1 Frantzia Patrick Proisy
1973 Errumania Ilie Năstase 6–3, 6–3, 6–0 Jugoslavia Nikola Pilić
1974 Suedia Björn Borg 2–6, 6–7(1–7), 6–0, 6–1, 6–1 Espainia Manuel Orantes
1975 Suedia Björn Borg 6–2, 6–3, 6–4 Argentina Guillermo Vilas
1976 Italia Adriano Panatta 6–1, 6–4, 4–6, 7–6(7–3) Ameriketako Estatu Batuak Harold Solomon
1977 Argentina Guillermo Vilas 6–0, 6–3, 6–0 Ameriketako Estatu Batuak Brian Gottfried
1978 Suedia Björn Borg 6–1, 6–1, 6–3 Argentina Guillermo Vilas
1979 Suedia Björn Borg 6–3, 6–1, 6–7(6–8), 6–4 Paraguai Víctor Pecci
1980 Suedia Björn Borg 6–4, 6–1, 6–2 Ameriketako Estatu Batuak Vitas Gerulaitis
1981 Suedia Björn Borg 6–1, 4–6, 6–2, 3–6, 6–1 Txekoslovakia Ivan Lendl
1982 Suedia Mats Wilander 1–6, 7–6(8–6), 6–0, 6–4 Argentina Guillermo Vilas
1983 Frantzia Yannick Noah 6–2, 7–5, 7–6(7–3) Suedia Mats Wilander
1984 Txekoslovakia Ivan Lendl 3–6, 2–6, 6–4, 7–5, 7–5 Ameriketako Estatu Batuak John McEnroe
1985 Suedia Mats Wilander 3–6, 6–4, 6–2, 6–2 Txekoslovakia Ivan Lendl
1986 Txekoslovakia Ivan Lendl 6–3, 6–2, 6–4 Suedia Mikael Pernfors
1987 Txekoslovakia Ivan Lendl 7–5, 6–2, 3–6, 7–6(7–3) Suedia Mats Wilander
1988 Suedia Mats Wilander 7–5, 6–2, 6–1 Frantzia Henri Leconte
1989 Ameriketako Estatu Batuak Michael Chang 6–1, 3–6, 4–6, 6–4, 6–2 Suedia Stefan Edberg
1990 Ekuador Andrés Gómez 6–3, 2–6, 6–4, 6–4 Ameriketako Estatu Batuak Andre Agassi
1991 Ameriketako Estatu Batuak Jim Courier 3–6, 6–4, 2–6, 6–1, 6–4 Ameriketako Estatu Batuak Andre Agassi
1992 Ameriketako Estatu Batuak Jim Courier 7–5, 6–2, 6–1 Txekoslovakia Petr Korda
1993 Katalunia Sergi Bruguera 6–4, 2–6, 6–2, 3–6, 6–3 Ameriketako Estatu Batuak Jim Courier
1994 Katalunia Sergi Bruguera 6–3, 7–5, 2–6, 6–1 Euskal Herria Alberto Berasategi
1995 Austria Thomas Muster 7–5, 6–2, 6–4 Ameriketako Estatu Batuak Michael Chang
1996 Errusia Yevgeny Kafelnikov 7–6(7–4), 7–5, 7–6(7–4) Alemania Michael Stich
1997 Brasil Gustavo Kuerten 6–3, 6–4, 6–2 Katalunia Sergi Bruguera
1998 Espainia Carlos Moyá 6–3, 7–5, 6–3 Katalunia Àlex Corretja
1999 Ameriketako Estatu Batuak Andre Agassi 1–6, 2–6, 6–4, 6–3, 6–4 Ukraina Andrei Medvedev
2000 Brasil Gustavo Kuerten 6–2, 6–3, 2–6, 7–6(8–6) Suedia Magnus Norman
2001 Brasil Gustavo Kuerten 6–7(3–7), 7–5, 6–2, 6–0 Katalunia Àlex Corretja
2002 Katalunia Albert Costa 6–1, 6–0, 4–6, 6–3 Espainia Juan Carlos Ferrero
2003 Espainia Juan Carlos Ferrero 6–1, 6–3, 6–2 Herbehereak Martin Verkerk
2004 Argentina Gastón Gaudio 0–6, 3–6, 6–4, 6–1, 8–6 Argentina Guillermo Coria
2005 Espainia Rafael Nadal 6–7(6–8), 6–3, 6–1, 7–5 Argentina Mariano Puerta
2006 Espainia Rafael Nadal 1–6, 6–1, 6–4, 7–6(7–4) Suitza Roger Federer
2007 Espainia Rafael Nadal 6–3, 4–6, 6–3, 6–4 Suitza Roger Federer
2008 Espainia Rafael Nadal 6–1, 6–3, 6–0 Suitza Roger Federer
2009 Suitza Roger Federer 6–1, 7–6(7–1), 6–4 Suedia Robin Söderling
2010 Espainia Rafael Nadal 6–4, 6–2, 6–4 Suedia Robin Söderling
2011 Espainia Rafael Nadal 7–5, 7–6(7–3), 5–7, 6–1 Suitza Roger Federer
2012 Espainia Rafael Nadal 6–4, 6–3, 2–6, 7–5 Serbia Novak Djokovic
2013 Espainia Rafael Nadal 6–3, 6–2, 6–3 Espainia David Ferrer
2014 Espainia Rafael Nadal 3–6, 7–5, 6–2, 6–4 Serbia Novak Djokovic
2015 Suitza Stan Wawrinka 4–6, 6–4, 6–3, 6–4 Serbia Novak Djokovic
2016 Serbia Novak Djokovic 3–6, 6–1, 6–2, 6–4 Eskozia Andy Murray
2017 Espainia Rafael Nadal 6–2, 6–3, 6–1 Suitza Stan Wawrinka
2018 Espainia Rafael Nadal 6–4, 6–3, 6–2 Austria Dominic Thiem
2019 Espainia Rafael Nadal 6–3, 5-7, 6-1, 6-1 Austria Dominic Thiem
2020 Espainia Rafael Nadal 6–0, 6-2, 7-5 Serbia Novak Djokovic
2021 Serbia Novak Djokovic 6–7(6–8), 2–6, 6–3, 6–2, 6–4 Grezia Stefanos Tsitsipas
2022 Espainia Rafael Nadal 6–3, 6-3, 6-0 Norvegia Casper Ruud

Emakumezkoen banakakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Txapelduna Emaitza Finalista
1968 Ameriketako Estatu Batuak Nancy Richey 5–7, 6–4, 6–1 Ingalaterra Ann Haydon Jones
1969 Australia Margaret Court 6–1, 4–6, 6–3 Ingalaterra Ann Haydon Jones
1970 Australia Margaret Court 6–2, 6–4 Alemania Helga Niessen
1971 Australia Evonne Goolagong 6–3, 7–5 Australia Helen Gourlay
1972 Ameriketako Estatu Batuak Billie Jean King 6–3, 6–3 Australia Evonne Goolagong
1973 Australia Margaret Court 6–7(5–7), 7–6(8–6), 6–4 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert
1974 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 6–1, 6–2 Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna Olga Morozova
1975 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 2–6, 6–2, 6–1 Txekoslovakia Martina Navratilova
1976 Ingalaterra Sue Barker 6–2, 0–6, 6–2 Txekoslovakia Renáta Tomanová
1977 Jugoslavia Mima Jaušovec 6–2, 6–7(5–7), 6–1 Errumania Florența Mihai
1978 Errumania Virginia Ruzici 6–2, 6–2 Jugoslavia Mima Jaušovec
1979 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 6–2, 6–0 Australia Wendy Turnbull
1980 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 6–0, 6–3 Errumania Virginia Ruzici
1981 Txekoslovakia Hana Mandlíková 6–2, 6–4 Alemania Sylvia Hanika
1982 TxekoslovakiaAmeriketako Estatu Batuak Martina Navratilova 7–6(8–6), 6–1 Ameriketako Estatu Batuak Andrea Jaeger
1983 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 6–1, 6–2 Jugoslavia Mima Jaušovec
1984 TxekoslovakiaAmeriketako Estatu Batuak Martina Navratilova 6–3, 6–1 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert
1985 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 6–3, 6–7(4–7), 7–5 TxekoslovakiaAmeriketako Estatu Batuak Martina Navratilova
1986 Ameriketako Estatu Batuak Chris Evert 2–6, 6–3, 6–3 TxekoslovakiaAmeriketako Estatu Batuak Martina Navratilova
1987 Alemania Steffi Graf 6–4, 4–6, 8–6 TxekoslovakiaAmeriketako Estatu Batuak Martina Navratilova
1988 Alemania Steffi Graf 6–0, 6–0 Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna Natasha Zvereva
1989 Katalunia Arantxa Sánchez Vicario 7–6(8–6), 3–6, 7–5 Alemania Steffi Graf
1990 Jugoslavia Monica Seles 7–6(8–6), 6–4 Alemania Steffi Graf
1991 Jugoslavia Monica Seles 6–3, 6–4 Katalunia Arantxa Sánchez Vicario
1992 Jugoslavia Monica Seles 6–2, 3–6, 10–8 Alemania Steffi Graf
1993 Alemania Steffi Graf 4–6, 6–2, 6–4 Ameriketako Estatu Batuak Mary Joe Fernández
1994 Katalunia Arantxa Sánchez Vicario 6–4, 6–4 Frantzia Mary Pierce
1995 Alemania Steffi Graf 7–5, 4–6, 6–0 Katalunia Arantxa Sánchez Vicario
1996 Alemania Steffi Graf 6–3, 6–7(4–7), 10–8 Katalunia Arantxa Sánchez Vicario
1997 Kroazia Iva Majoli 6–4, 6–2 Suitza Martina Hingis
1998 Katalunia Arantxa Sánchez Vicario SerbiaAmeriketako Estatu Batuak Monica Seles
1999 Alemania Steffi Graf 4–6, 7–5, 6–2 Suitza Martina Hingis
2000 Frantzia Mary Pierce 6–2, 7–5 Espainia Conchita Martínez
2001 Ameriketako Estatu Batuak Jennifer Capriati 1–6, 6–4, 12–10 Belgika Kim Clijsters
2002 Ameriketako Estatu Batuak Serena Williams 7–5, 6–3 Ameriketako Estatu Batuak Venus Williams
2003 Belgika Justine Henin 6–0, 6–4 Belgika Kim Clijsters
2004 Errusia Anastasia Myskina 6–1, 6–2 Errusia Elena Dementieva
2005 Belgika Justine Henin 6–1, 6–1 Frantzia Mary Pierce
2006 Belgika Justine Henin 6–4, 6–4 Errusia Svetlana Kuznetsova
2007 Belgika Justine Henin 6–1, 6–2 Serbia Ana Ivanovic
2008 Serbia Ana Ivanovic 6–4, 6–3 Errusia Dinara Safina
2009 Errusia Svetlana Kuznetsova 6–4, 6–2 Errusia Dinara Safina
2010 Italia Francesca Schiavone 6–4, 7–6(7–2) Australia Samantha Stosur
2011 Txinako Herri Errepublika Li Na 6–4, 7–6(7–0) Italia Francesca Schiavone
2012 Errusia Maria Xarapova 6–3, 6–2 Italia Sara Errani
2013 Ameriketako Estatu Batuak Serena Williams 6–4, 6–4 Errusia Maria Xarapova
2014 Errusia Maria Xarapova 6–4, 6–7(5–7), 6–4 Errumania Simona Halep
2015 Ameriketako Estatu Batuak Serena Williams 6–3, 6–7(2–7), 6–2 Txekia Lucie Šafářová
2016 VenezuelaEuskal Herria Garbiñe Muguruza 7–5, 6–4 Ameriketako Estatu Batuak Serena Williams
2017 Letonia Jeļena Ostapenko 4–6, 6–4, 6–3 Errumania Simona Halep
2018 Errumania Simona Halep 3–6, 6–4, 6–1 Ameriketako Estatu Batuak Sloane Stephens
2019 Australia Ashleigh Barty 6–1, 6–3 Errusia Marketa Vondrousova
2020 Polonia Iga Świątek 6–4, 6–1 Ameriketako Estatu Batuak Sofia Kenin
2021 Txekia Barbora Krejčíková 6–1, 2–6, 6–4 Errusia Anastasia Pavlyuchenkova
2022 Polonia Iga Świątek 6–1, 6–3 Ameriketako Estatu Batuak Coco Gauff

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009an, diru sariak berdinak ziren gizonezko eta emakumezko banakakoentzat:[5]

Irabazlea 1.060.000 €
Finala 530.000 €
Final erdia 265.000 €
Final laurdena 132.500 €
Laugarren jokaldia 68.400 €
Hirugarren jokaldia 40.600 €
Bigarren jokaldia 24.500 €
Lehen jokaldia 15.000 €

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Ingelesez) Clarey, Christopher. (2001-06-30). Change Seems Essential to Escape Extinction : Wimbledon: World's Most-Loved Dinosaur. .
  2. ↑ Conférence de presse d'après tournoi. 2007-06-10.
  3. ↑ Roland Garros FFT. .
  4. ↑ (Ingelesez) Clarey, Christopher. (2006-05-26). In a year of change at Roland Garros, the winners may stay the same. .
  5. ↑ Diru sariak

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

48°50′49.79″N 2°14′57.18″E / 48.8471639°N 2.2492167°E / 48.8471639; 2.2492167

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Roland_Garros_txapelketa&oldid=8961135"(e)tik eskuratuta